GIZLI SIRLAR

Bölüm 1:Tanışma

                                                                                           ❤️🖤

ALEX:

Bir ara sokaktaydım, yüzüm kanlar ile kaplıyken nefes almak zordu.Şu anda yapmak istediğim tek şey nefes almaktı  ve bunu bile zar zor yapıyordum.Gözlerimi hafifçe açtığımda bir kızın bana koşarak geldiğini gördüm.Kimdi bu?Yanıma gelip dizlerinin üzerine oturdu "Hey iyi misin,beni duyabiliyor musun?".Yavaşça başımla onayladığımda gülümsedi ve çantasından bazı malzemeler çıkardı."Yanımda sadece küçük bir ilk yardım kitinden başka bir şey yok yani seni hastaneye götürmek zorundayız.".Bunları derken yüzümdeki yaralara nazikçe dokunuyordu.Gözlerimi tamamen açtım ve kurtarıcı meleğime baktım.Çok güzeldi,tam anlamıyla bir melekti.Yüzümdeki yaralara krem sürüp sardıktan sonra elini uzattı."O küçük bedeninle beni taşıyabileceğini sanmıyorum"dedim.Beni duymazdan gelerek elimi tuttu ve beni olabildiğince yavaşça kaldırdı."En yakın hastane yürüme mesafesi ile on dakika uzaklıkta.O kadar yolu seni taşıyarak gidemeyeceğime göre seni bir taksiye bindireceğim"dedi ve yürümeye başladı.Çok ufaktı yanımda bir kelebek gibi kalıyordu.Beni ara sokaktan çıkardığı an bir taksi gördü ve benimle bindi.

Yirmi Dakika Sonra ~

Hastanedeki muayenem bitene kadar beni bekledi.Hiç mi korkusu yoktu?Sonuçta daha beni tanımıyordu bile."Muayenen bittiğine göre ben gidiyorum.Umarım kendine daha dikkatli bakarsın"dedi.Tam kapıdan çıkmak üzereyken onu durdurdum."Hey bana adını söylemeyecek misin?".Biraz durdu ve arkasını döndü "Lana"adı ağzından dökülünce eridim"Bende Alex"diye cevap verdim.Cevabıma gülümsedi sonrasında ise kapıdan çıkıp gitti.Lana.Tam bir meleğin ismi.

Benim meleğim

LANA:

Bugün olanlara inanamıyordum aynı zamanda düşünmeden edemiyordum.Neden o hale gelmişti hiç bir fikrim yoktu ama iyi ya da kötü biri olsun ona yardım etmek zorundaydım.Korktuğumu pek belli etmemek için sadece gülümsedim.Fakat o çok ürkütücü bir şekilde bakıyordu,sanki ruhumu görüyordu.Ancak o korkutucu yüzü bir günah kadar güzeldi,beni daha fazlasını öğrenmek için içine çekiyordu.Bu düşüncelere kafamı salladım ve yatağımda oturur bir pozisyon aldım.Yarın okulun ilk günüydü şu anda odaklanmam gereken tek şey buydu lakin ben burda oturmuş Alex'i düşünüyordum.Sanırım biraz uykuya ihtiyacım vardı ama biraz dizi izlemekten zarar gelmez,değil mi? Mutfağa inip atıştırmalık hazıladım ve odama geri döndüm.Bilgisayarımdan en sevdiğim diziyi açtığım gibi sıcak yatağımda kıvrıldım.Diziyi yeni açmama rağmen aklım hala sabahki olaydaydı.İçimden bir ses bunun Alex'i son görüşüm olmadığını söylüyordu.Umarım yanılıyordur.