ASHLYN
I looked at myself sa salamin na nasa harap ko. I am wearing a white dress for Mitsuya's birthday party sa hotel kung saan ang event.
For sure, nandoon si Izana with someone. I smiled bitterly, tatlong taon na kaming hiwalay and i'm still here trying to move on. Trying to move forward.
Kinuha ko ang mga gamit ko sa apartment namin dati. Sabi ng mga kaibigan namin, doon pa rin siya umuuwi.
Si Uno, our golden retriever dog. He gave it to me permanently. Ako na lang ang nag aalaga sa aso. Wala na siyang fur dad.
Someone knocked on my unit's door kaya binuksan ko ito. Surprisingly, it was Ryusei. "Ginagawa mo dito?" I asked.
He smiled and gave me a bouquet of tulips. "Kailangan daw kasi date, ikaw na lang muna. Hindi ka naman na ida date nung tarantadong bossing sa circle."
I chuckled. "Thank you sa flowers." I said. Agad ko siyang pinapasok sa loob. "Kailangan talaga by partner?"
"Oo, madam. Ewan ko ba jan kay Mitsuya masyadong nananadya." Reklamo niya.
Nagulat siya when he saw Uno. "Hindi na ako takot sa aso basta para sayo." He said and tried to pet him.
One year ago, Ryusei confessed his love but i rejected him. We became a good friends at nandito pa rin siya sa tabi ko. He's my one call away friend ngayon.
He knows na hindi pa ako nakakamove on kay Izana and that's fine with him dahil hindi naman minamadali ang ganoong proseso.
Kinuha niya ang sling bag ko. "Tara na, boss."
We went out of my unit. "Alam ko dadalhin niya yung babae niya. Sus, mas maganda ka pa don."
"Sira hahaha. Hayaan mo siya." Sagot ko. "Baka nakalimot na 'yon."
Pagdating sa parking ay pinagbuksan niya ako ng pinto kaya sumakay agad ako sa sasakyan niya. Tahimik lang ako buong byahe habang iniisip kung gaano ka awkward 'tong gabi na 'to sa 'kin.
Madali lang kaming nakarating sa venue at sumalubong agad si Kuya Ran. "Hey, how are you?" Kuya said and hugged me.
"Stuck."
I am stuck in our memories. In our future that we planned together. I can't move forward.
"Don't worry, nandito naman kami." He said. He looked at Ryusei sabay tinaasan ng kilay.
"Pumoporma ah."
"OMSIM! WALA NAMANG BABAKOD E!" Ryusei answered.
Natawa lang ako at pumasok kami sa hotel. Grande ang design. Grabe na. "BOSS MADAM!!!" Sigaw ng mga kaibigan namin sabay lapit.
"Hi." I greeted them pero agad akong natigilan when my girl friends hugged me.
"We missed you." Emma whispered. "I miss my sister in law."
After that incident, hindi na nila ako macontact dahil busy ako. Palagi akong umiiwas. "I missed you, Emma."
She sobbed. "I'm sorry."
Napangiti na lang ako. "Bakit ka naman nagso sorry? Tapos na."
"Hindi ko tanggap na hindi ikaw yung ikakasal kay Kuya."
Hindi ko rin tanggap na hindi ako yung endgame niya. I am the love of his life or should i say i was the love of his life.
I saw Mitsuya approaching kaya agad akong humiwalay sa kanila. "Happy birthday, Designer Takashi!" Pang aasar ko.
