නිලම්ඹරේ 🕊
13 කොටස
" චූටි.. පරිස්සමට..."
ආයෙමත් ගාල්ලෙ ස්ටෑන්ඩ් එකට බස් එකේ එන ගමන් හිටපු මං තනියම හිනා වුනා.. එයාට මං එයාගෙ අයියලා කතා කරනවා හා සමානව කතා කරද්දි මයුරුගෙ කම්මුල් දෙක රතු වෙලා තිබ්බා..
පාර දිගේ යන ගමන් මොණරකුඩුම්බිය මල් ගැන පිස්සු අහලා තව ටිකෙන් පොලව සිපගන්නවා රිච්මන්ඩ් හාදයා.. මගෙ මූණ දිහා බලාගෙනනෙ ඇවිදින්නෙ සිහියක් නෑ පාරෙ ගල් මුල් නෙවේ බිම් බෝම්බ තිබ්බත්..
" එහෙම කියන්න ඕනෙ නෑ මට.. මම මයුරුනෙ.."
" ඒත් ඔයා චූටිනේ.. "
මයුරුගෙ තොල් අස්සෙන් නල දත එලියට පැන්නා.. මට ඉබේටම එයාගෙ අත ඇල්ලෙද්දි මයුරුත් මුකුත් කිව්වේ නෑ.. කම්මුල් දෙක තවත් රතු කරන් අහක බලාගත්තා මිසක්කා.. චණ්ඩි වැඩ සේරම කරන්න හොදයි හැබැයි දැන් පොඩ්ඩක් ඇත්නම් රතු වෙනවා..
" ඒක නෙවේ.. මොකක්ද අර අත ඉඹ ඉඹ ආව කතාව..?"
" අ..ආහ් මොකක්..?! ඒ මොකක්ද.. කවුද අත් ඉම්බේ.. "
බොරුවෙ උල්පත අශාන් කියලා හිතුවට බලාගෙන යද්දි අශාන්ගෙ මල්ලිගෙත් වෙනසක් නෑ වගේ.. කලබලේට තව ටිකෙන් වචනත් පැටලෙනවා එක්කෙනෙක්ට.. අත ඉඹින ගමන් හොස්ටල් එකට ඇවිත් තියෙන්නෙ මෙයා නෙවේලු..
" ඔයාලගෙ කොල්ලොනෙ කිව්වේ.. මට ඇහුනා.."
" අනේ මේ උන්ට පිස්සු.. උන් වෙන කා ගැන හරි කියන්න ඇත්තෙ අරලිය.."
අපි හිටියේ රිච්මන්ඩ් ගේට්ටුව පේන මායිමේ.. මට ඒක පැහැදිලිව ඇහිලා කියලා දැනගත්ත නිසාද කොහෙද මයුරු හොර බැල්මවල් දදා හිටියා.. මට දැන් කියුට් ස්ටිකර් පෝලිමක් මතක් වෙනවා පූස් සෙට් එකගෙ.. හොරෙන් බලන පූසොත් මට ඒ අස්සෙ මතක් වුනා..
පිටිපස්සෙ ගේට්ටුව ගාවට එනකන් අපි අතර කතාවක් තිබ්බෙ නෑ.. මං සැරින්සැරේ එයා දිහා බැලුවත් මයුරු නම් මගෙන් මූණ හංගනවායි කියලා තේරුනා.. ඇයි ඉතින් එයා හොරවැඩක් කරලා අහුවෙලානෙ.. එයා දන්නවා නම් මං මගෙ අත හේදුවෙත් නෑ කියලා මෙතන හාර්ට් විසිවෙන පූසෙක් බලාගන්න තිබ්බා..
