you belong with me | Taekook

Kokladım cennetimi

Ve bazen hayattır sevmek;
Birini çok uzaktayken bile,
Yüreğinde taşıyabilmek.

- Özdemir Asaf

İstemsiz çatık kaşlarım ve birbirine bağladığım kollarımla direkt olarak yola bakıyordum.

"Sen bulantı haplarını aldın mı? Üzerime kusma sonra."

Kollarımı çözüp onun tarafına döndüm.

"Pardon? Neden üzerine kusayım? İçimde tutsam da üzerine kusmam senin merak etme."

Yüzünü ekşitip elini havaya kaldırdı.

"Şu konuyu kapatabilir miyiz?"

"Hıh"

Uçak beni tutardı ve bunu jungkook biliyordu hatta o an söylemedim ama çantasında benim için bulantı hapı taşıdığına emindim.

Smooth like bu-

Now he's think-

İts's been a long time coming but-

When we're out in a crowd -

"Bir şarkı bırak Taehyung"

"Sanane rahat bırak beni."

Ben radyo ile uğraşırken o da sağ eli ile düğmelere basmaya çalıştı. Elini itmeye çalışıyordum ama hiç işe yaramıyordu.

"Bak oraya basmayacaksın o ses için görmüyor musun?"

"Nasıl kullanıldığını biliyorum sen arabanı sür."

"Taehyung orası kablo girişi Tanrım"

"Ya çek elini senin yüzünden anlamıyorum. "

"Bırak da anlatayım."

"İstemiyorum ya çek elini."

Ellerini çekip arabayı sürmeye devam etti.

Sürekli bir şarkı açıyor 30 saniye sonra da değiştiriyordum. Çünkü jungkook çok sıkıcıydı ve onunla geçen o geceden sonra ne konuşursak konuşalım konunun o geceye bağlanacağını biliyordum ve bunu istemiyordum.

"Az kaldı yetişmemize bırak şu radyoyu."

Omzularımı havaya kaldırıp radyo ile uğraşmaya devam ettim.

☆

2 saat sonra...

"Bir pencere falan mı açsak çok daraldım."

"Taehyung uçakta pencere açamayız. "

İlk defa uçağa biniyormuş gibi hissediyordum. Daralmıştım, nefes alamıyordum, sürekli tuvalete gitmek istiyordum, ne kadar su içersem içeyim etkisiz kalıyordu ve kesinlikle son derece midem bulanıyordu.

Bütün bunların bir anda vücuduma nüfuz etmesinin sebebi de tabii ki yanımda oturan jungkook'tu.

Benim aksime sakince oturuyor, cam kenarında oturduğum için ne zaman kalkmak istesem sabırla bana yol veriyor ve sürekli bir şeye ihtiyacım olup olmadığını soruyordu. Her zaman diyordum işte jungkook'un sabrı bende olsaydı şimdiye kadar bir tane kalemim kırılmamış olurdu.

"İstersen sana bulantı hapı verebilirim?"

"Evet."

Başım çok ağrıyordu ve başım ile nereye gideceğimi şaşırmıştım kafamı koparmak istiyordum.