HAYAT KAHRAMANIM

Kaslar

Odada sıkılmış ve acı içinde yatıyodum berkin gelmesin bekliyordum acaba doktorlo ne konuşmuşlardı merak içinde beklerken kapı açıldı ve berk gelmişti alaycı tavırla

- aa kahramanım gelmiş

Yüzü solgun duruyordu acaba doktor ne demiştide böyleydi aman canım sanki kötü bişe dese niye üzülsün ben onun neyiydimki bunları düşündükten sonra berke dönerek

- doktor ne dedi ?

- hiç önemli bir şeyin yokmuş sadece yaraların derin bunllarla ilgilenmemiz gerekiyo her gün pansuman yapılmalı hem yarında çıkabilirsin dediğinde biran olsun rahatlamıştım.

- teşekür ederim

- Ama karşılığını alamıyorum.

- benden sana kahramın dememi bekleme tamam beni kurtarabilirsin ama demem sadece cesaretlikteki sözüm için bir hafta dicem başkada yokk

- off ben seni kurtardıysam ben seni kurtarmasaydım seni öldürebilirdi bunu söylerken içim tiremişti bi an titreme tuittu beni, allah bilir neler yapmıştı bana o anda berk o halimi görünce

- özür dilerim seni üzmek istemedim

- sorun değil gerçekler bunlar bunlardan kaçamam

Ortamı yumuşatmak için ben çok acıktım dedim da bana dönerek
- bekle hemen bişeyler alıp geliyorum

-tamam diyerek gelmesini bekledim

Nihayet gelmişti geldiğinde elinde tepsiyle çorba vardı yanıma oturarak sana ben yedirçem dediğinde karşı çıktım ama hiçbi işe yaramadı zorla yedirdi

Kaşığı zorla ağzıma sokarken iğrenerek yiyordum çünkü en sevmediğim çorbaydı son kaşık yeter diyerek çorbayı ittim itiğimde çorba berkin üzerine dökülmüştü utanç içinde kendimi batyaniyemin altına sakladım bana bakarak

-bak şu işe kahramanını ne hale getirdin

- bişe oldumu yandımı

- sorun yok lovabaya gidip halletmeliyim

- tamam diyerek odadaki lovbaya gittiğini gördüm lovbanın kapısı açık olduğundan aynadan yansımasï gözüküyordu tişörtü açtığında kaslarını çok net görebiliyordsum cidden çok ilgi çekiciydi gözleerimi alamıyordum o esnada bana bakarak

- ne oldu? Kahramanını kasları hoşuna gitti

Utanç içinde o an donakaldım