HAYAT KAHRAMANIM

ACI

Bu işkence ne zaman bitecekti bayıldıktan sonra gözlerimi hafoif hafif açtım açtığımda her yerimin kan içinde olduğunu gördüğümde gözyaşlarıma engel olmamamıştım ağrı içinde olduğum yerde sızlıyordum bağırmaya çalışarak ağzımı açtım bağırdığmda kimsenin duymayacağından emindim ama arkamdan ayak seslerinin geldiğini duymuştum. Arkama hızlıca döndüğümde kafamı ağrısıylq birden inledim gelen kişininde oğuz olduğunu görmüştüm

- bırak beni nolur

-seni bir kere bıraktım bidaha bırakmam

-ya neden dedim ağlayarak

-nedenini görürsün

Of napıcaktım ben bana dikkatlice bakarak ağzını açtı oğuz

-sana bir teklifim var

- neymiş dedim alayla

- bunca zamandır 18 yaşına gelmeni bekledim benimle ya evlenirsin kimseye birşey söylemeden kendi isteğinle yada derken sözünü kestim

-hayata böyle bişey olmaz seninle evlenmem

-yada sen bilirsin işkence çekerek elimde ölürsün

- ya nolur bırak beni bıraak

-iki seçenekten birini seç diyip karnıma tekme atarak gitti acıyla inlemiştim

Ne yapacağımı bilemiyordum onunla asla evlenemezdim içimde pişmanlık duygusuylaydım neden kaçmıştımki sanki

Aradan zaman geçtikdekten sonra yine gelmişti

- teklifi değerlendirdimi ne karar verdin

-senle asla evlenmem demiştim hırçın bir şekilde

-sen bilirsin diyerek

Arkasından adamlarını çağırmıştı korku dolu gözlerle ne yapacağına bakıyordum

- adamlarindan biri gelip bana ağir bir tekme atmıştï o tekme ile sandalyeyle yere savruldum burnumdan kan geldiğini hisedebiliyordum saçımdan cekip kafama yapıştırdı o anda bunlara dayanamayip gözlerim kapamaya başlamıştı bir önce ölüp bu işkenceden kurtulmalıydım bayıldığımda kahramanım kahramanım diye sayıklama başlamıştım cidden beni kurtaran koşiye neden bu kadar kötü davranmıştım

-hala baygın bir haldeydim acınını nasıl bise olduğunu şimdi anlamıştım o sırada herşey geçicek diye birşey duymuştum beni kucağına alarak taşıyordu aynı o hissetiğim kaslar gibiydi yoksa kahramanımı gelmişti..