Roses With Sharp Thorns (COMPLETED)

Chapter 19: Birthday Party

Zero Reina:

S P E E C H L E S S  parin ako ng makarating na kami sa Pilipinas. Nasa unahan ko ang dalawang matanda habang nasa likod ko naman si Vivian kasama ang bodyguards ni lolo. Nakaformal ako, Long sleeve at blazer then black slacks. May shades rin ako dahil sa init ng araw. Hinanda ko na ito dahil alam ko namang mainit ang Pilipinas.

“Omygod, Honey! Ang init naman rito!” ani ng matanda sa unahan. Napangisi ako. Magdusa ka matanda!

“Mainit ba? Kawawa naman ang baby ko. . .” malambing ang boses ng matandang lalaki. Napangiwi ako at napamura. Sobrang nandidiri ako sa mga matatandang ito!

“Kiss me pwease!” pagpapacute nito kay lolo. Napaiwas ako ng tingin ng maglaplapan sila sa harap ko. Fuck! Fuck! Nakakadiri!

Bumuntong hininga ako. Tangina, hindi sila nahihiya na umaktong ganyan?! Jusko. Antatanda na.

“Please don't do disgusting things infront of me.” i pleaded.

Tumingin naman ng masama ang babaeng matanda sa akin, “Inggit ka lang! O baka naman may secret HD ka sa akin?! Balita ko mahilig ka sa babae!” anito at nandidiring nakatingin sa akin.

Naguguluhan ako sa kanyang sinabi, HD? What does it mean?

“HD means Hidden Desire, Miss Serenity.” bulong ni Vivian na ikinaawang ng aking bibig. Me?!

“You disgusting old hag?! Me?! May Hidden Desire for you?! Mahiya ka naman sa sarili mo, Matanda ka na, assumera ka pa rin!” nandidiring tumingin rin ako sa kanya pabalik.

“Honey, Inaaway ako ni Zero. . .” malambing na sumbong nito kay lolo.

“Okay lang yan, Honey. . .” napapikit ako at napahilot sa aking sintido. Fuck this shitty old geezers! Omygod! Ang lalandi!

Hindi ko na napigilan at nauna na sa kanila. Narinig kong tinatawag ako ng mga matatanda pero hindi na ako lumingon. Hindi ko masikmurang sumabay sa mga malalanding matatanda na iyon. Inis na bumuntong hininga ako at naglakad ng mabilis palabas sa Airport. Pero agad rin akong napahinto para lingunin kung nakasunod ba sila sa akin. Nakahinga ako ng maluwag ng makitang hindi. Baka natabunan sila ng mga tao.

Tumingala ako at nakita ko ang pangalan ng Airport, Saavedra Airlines. Saavedra? Sounds familiar.

“What are you doing there?! Ali ka na rito, Zero!” narinig ko ang boses ni lolo na tumatawag sa akin. Irita ko silang nilingon at kaagad na lumapit. Kinuha ng driver ang bagahe ko at nilagay sa likod. Sumakay na sila at medyo nagtaka ng makitang nakatingin lang ako sa kanila.

“What are you looking at?! Sumakay ka na, Zero!” ani ng matandang babae. Naglalagay sya ng make-up. Hindi ko sya sinagot, Instead, I close the car door. Rinig ko ang pagtawag nya sa akin pero hindi na ako lumingon. I’ll rather die than ride with them. Tsk! Sobrang cringe at nakakatayo ng balahibo. Damn, bro! Ang tatanda na nila umaakto sila ng ganyan.

Well, Sa unang tingin mo sa kanilang dalawa ay mukang normal lang silang matatanda na naglalampungan pero sobrang demonyo nila. They did brutal things together. I’ll never understand why they kill a lot of people. I hate to be with them because they act like they're having fun while those family of the people they killed suffers. World is unfair.

Talaga namang unfair ang mundo. Sa pagmulat ko rito sa mundong ito, walang nangyaring maganda. . . I always ended up leaving those I love and I hate myself for that.

“Babe! Bili tayo non, oh!” napatigil ako sa paglalakad at lumingon sa boses.

“Slow down, Trixie.” my eyes widen when I saw him. May cigarilyo sa pagitan ng kanyang labi at may babaeng nakaakla sa kanyang braso. Mukang iritang-irita sya habang kasama nya ito.

Who is she? His girlfriend? Ngayon ko lang sya nakita.

Napuno ng pagseselos ang aking puso. Tangina, may bago na sya. Gusto ko syang hilahin palayo sa babaeng yan pero naisip ko na mas mabuti yan. That's good that he's moving on. Kailangan nyang mag move-on at kalimutan ako dahil sasaktan ko na lamang sya. At ayokong madamay sya sa gulo ng pamilya ko. He's normal person, I’m not. I have many problems to solve. Hindi kami pwede sa isa't isa.

Bumuntong hininga ako at napangiti. Saktong pagngiti ko ay lumingon sya. Kita ko ang panlalaki ng kanyang mga mata habang nakatingin sa akin.

Kumaway ako sa kanya habang nakangiti saka naglakad palayo roon. Hindi ko sya kayang lapitan. Hindi ko kaya. Tangina, Mahal na mahal ko pa rin talaga sya hanggang ngayon.

Bumili ako ng Ice cream at masayang naglalakad sa gilid ng highway.

“Oh! It's nice to see you, Ate ko~” muntik ko ng suntukin ang kung sino mang hinayupak ang niyakap ako ng mahigpit. Buti nalang nakilala ko yung boses.

Akihiro. Umirap ako, “Anong ginagawa mo rito? You're supposed to be there at the house?” aniko.

“Ehh ayoko, Ate! Nandoon si Fiona at siguradong sesermonan na naman nya ako.” nakanguso nyang saad. He's big and over 6 feet and he still feared Fiona who's 4'8? Yeah, you heard it right. 4'8 si Fiona. Na-confirm ko yun ng pumunta sila kahapon.

But considering he's scared, baka may ginawa syang ikinagalit ni Fiona. Well, ayokong mangialam.

Hinawakan ko ang kamay nya at pumara ng taxi. “Ate naman eh! Ayoko nga sabi!” Pilit naman nyang kinuha ang kamay nya pero mahigpit ang hawak ko doon kaya hindi nya makuha ito. Hinila ko sya papasok sa loob ng taxi at sinabi ang village kung saan nakatira si Mama. Panay naman ang kamot nya sa batok.

Para na syang maiiyak habang nakaupo sa tabi ko. Napangisi nalang ako. Mukang mabigat-bigat ang ginawa nya.

Pagdating namin doon ay talagang kailangan ko pa syang hilahin ng buong lakas ko para lumabas sya sa taxi. Pumasok kami roon habang hawak-hawak ko ang kamay nya.

“Zero! Anak!” napalingon ako at agad na tinulak si Akihiro sa gilid para mayakap ko si Mama. Umiiyak sya habang yakap-yakap nya ako. Sa likod nya ay si Papa na nakangiti. May hawak syang bata na mukang five years old ata. Kumaway ito sa akin.

“H-Hi po! Ate Eira?” Eira?

“A-Ako po si Creed Aizen Serenity. . .” hindi makapaniwalang tumingin ako kay Papa na ngayon ay nakangiti pa rin.

Tanginang lalaki to! Binuntis nya ule si Mama?

***
H A Z E L J X N
All Rights Reserved 2024.