anxiety/mabbie fanfiction

14

'Lieverd je weet dat ik er normaal niet zo op hamer, maar ik wil weten wat er is. Je houd geen hele kantoordagen meer vol. Je hebt echt veel en veel meer slaap nodig dan eerst. Zeg t me' zegt Robbie als ze gaan zitten bij hem op de bank. Matthy schud zn hoofd. 'Wil niet praten' vertelt hij zacht. 'Waarom niet lieverd. We maken ons allemaal zorgen om je. Letterlijk allemaal. Je bent de Matthy niet meer van vroeger. De altijd vrolijke Matthy. De Matthy die vertelde als iets was. De Matthy die t niet erg vond om zn werk een keer niet af te krijgen. Je bent veranderd maatje en wij maken ons zorgen' zegt Robbie bezorgd. Matthy laat zn tranen lopen en maakt zich klein. 'Kom eens hier lieverd' zegt Robbie. Matthy schud zn hoofd. 'Liefje, kom nou eventjes hierheen' zegt Robbie en wrijft over de arm van Matthy. Meteen raakt Matthy in paniek van de aanraking. Hij voelt zich momenteel alles behalve veilig.

'Doe eens rustig schatje. Ik ben hier en alles is oke' zegt Robbie en trekt Matthy op zn schoot. De jongen blijft trillen en blijft huilen. Hij gaat niet rustig worden. Niet nu. Niet nu hij zo van streek is. 'Ssh, alles is oke' sust Robbie. Matthy begint alleen maar heviger te trillen en harder te huilen. 'Sst' sust Robbie, waarna hij begint met neurieen van hun liedjes. Matthy ontspant wat en word rustiger. Hij blijft trillen, maar de jongen stopt met huilen. Hij legt zn hoofd tegen Robbie aan en sluit rustig zn ogen. Genietend van de rust nu, ook al trilt hij nog steeds. 'Niet inslaap vallen' fluistert Robbie zacht, maar Matthy is al weg. Ach ja beter dan net, denkt Robbie. Ook al was dit ook niet wat hij wou.

'Word je eens wakker lieverd' zegt Robbie. Hij had Matthy gewoon eventjes een uurtje gelaten, maar straks moest hij nog slapen en dat ging zo niet werken. Matthy opent zn ogen en wrijft erin. 'Lekker geslapen schat?' Matthy knikt klein. 'Wil je nu dan met me praten' vraagt Robbie. Matthy haalt zn schouders op. 'Gewoon moe' zegt de jongen zacht. Robbie schud zn hoofd. 'Lieverd de waarheid' zegt Robbie. Matthy knikt klein. 'Vroeger moest ik veel naar t ziekenhuis. Daar kreeg ik allemaal testjes, omdat ik altijd al snel moe ben geweest alleen heb ik t bij jullie nooit laten merken. Mijn lichaam heeft ook een batterij. Zowel sociaal als fysiek. Die van mij raakt alleen super snel leeg en die moet ik dan bijtanken door rust te nemen en wat te slapen. De doktoren in t ziekenhuis hebben toen vastgelegd dat ik MS heb' zegt Matthy. Robbie knikt en wrijft over de rug van Matthy.

'Waarom heb je dit niet eerder verteld maatje' vraagt Robbie. Matthy haalt zn schouders op. 'Je weet toch dat je alles tegen ons mag zeggen he?' Matthy knikt klein. 'Jes, Ez en Jair weten t ook niet. Alleen mama en papa' zegt Matthy. 'Owh lieverd, wil je dat ik t voor je vertel' vraagt Robbie. Matthy schud zn hoofd. 'Dan zal ik t ook tussen ons houden oke?' Matthy knikt en geeft Robbie een klein kusje. 'Wat wil je doen liefje. En niet slapen' zegt Robbie. 'Mag ik eventjes douchen?' 'Tuurlijk mag dat' zegt Robbie en laat Matthy los. 'Wil je mee schat?' 'Wil jij dat?' Ze hadden dan al eens samen gedoucht, maar Robbie weet ook dat hij Matthy daarna huilend in zn armen had. Matthy knikt. 'Ik moet me er gewoon overheen zetten' zegt hij zacht. Robbie knikt en loopt met Matthy mee. 'Ik pak eventjes 2 boxers lieverd, ga jij er alvast onder?' Matthy knikt. 'Wil je nog iets van een trui of broek?' 'Trui' zegt Matthy zacht en loopt de badkamer in. Hij zet de douche aan en kleed zich uit. Meteen stapt hij eronder.

Robbie gaat bij Matthy staan en kijkt hem aan. De angst is te zien in zn ogen. 'Je bent prachtig schatje' zegt Robbie en trekt Matthy in zn armen. Hij laat de jongen springen en tilt hem op. Matthy legt zn hoofd op de schouder van Rob en heeft hem stevig vast. Rustig gaat Robbie onder de straal staan en laat beide eventjes nat worden. 'Is t fijn?' Matthy knikt klein. 'Niet weer gaan slapen he' zegt Robbie. Matthy schud zn hoofd. 'Je bent prachtig lieverd echt waar. Als ik t tegen iedereen mocht zeggen had ik dat ook gedaan' fluistert Robbie. Matthy knikt klein. 'Ik hou van je' zegt Matthy. 'Ik ook van jou Mat, ik ook van jou' zegt Robbie. 'Was je eventjes je haren lieverd, ik doe desnoods je lichaam, maar ik kan je haren nu niet doen' zegt Robbie. Matthy knikt en pakt de schampoo, waarna hij t in zn haar doet. Rob pakt wat douchegel en gaat over de achterkant van Matthy heen. 'Doe je zelf de voorkant inzepen of moet ik dan doen' vraagt Robbie. 'Zelf' zegt Matthy zacht en zeept de rest in. Ondertussen doet Robbie ook zn haar en lichaam. 'Ga er maar onder staan lieverd, ik kom er zo bij' zegt Robbie als hij merkt dat Matthy zich niet meer zo fijn begint te voelen. Zacht schud Matthy zn hoofd. 'Ik ben bij je lieverd er kan niks gebeuren' zegt Robbie zacht. Matthy begint weer te trillen en ook Robbie weet nu dat Matthy zich echt niet oke voelt nu. 'Kom lieverd dan til ik je weer op' fluistert Robbie en wrijft over de arm van Matthy. Matthy schud zn hoofd.

'Rustig lieverd. Ik ben hier niks kan gebeuren, we gaan gewoon onder t water staan en daarna drogen we ons af' zegt Robbie en verplaatst de jongen onder de straal. 'Hou je vast aan mij als dat nodig is dan was ik je eventjes' zegt Robbie en wast de jongen. 'Goedzo schatje, alles is oke. Ik was me eventjes snel en dan gaan we eruit. Er kan niks gebeuren, je bent hier veilig' zegt Robbie.

Robbie legt Matthy op bed en doet een boxer aan. Hij laat hem rechtop zitten en trekt dan ook de trui aan. 'Goedzo lieverd. Er is helemaal niks gebeurd. Ik ben bij je en zal niet weggaan. Als iets is mag je dat vertellen, maar dat hoeft niet' zegt Robbie en pakt de handen van Matthy vast. Zacht knijpt hij erin om de jongen uit zn trans te halen. Langzaam lijkt alles weer binnen te komen bij Matthy. 'Knuffel?' Robbie trekt Matthy in zn armen en knuffelt hem. 'Gaat ie weer' vraagt Robbie zacht. Zacht knikt Matthy. 'Ik ben trots op je' zegt Robbie zacht. Matthy knikt klein.