'Matthy word je eventjes wakker' zegt Robbie zacht. Ze hadden de auto geparkeerd ergens, maar wouden Matthy daar niet alleen slapend in de bus achterlaten, want productie was nu allemaal in gebruik. Matthy opent zn ogen en wrijft erin. Langzaam draait hij zn hoofd naar Rob. 'Kom je mee?' Matthy schud zn hoofd en legt zn hoofd weer tegen het raam aan. 'Je kunt daar dalijk weer slapen schat' zegt Robbie. Matthy schud zn hoofd en trapt zn schoenen uit. Zn benen trekt hij op. 'Lieverd' zegt Robbie zacht. 'Je moet echt eventjes mee' zegt Robbie. Matthy schud zn hoofd en sluit zn ogen vermoeid. Robbie haalt een hand over t voorhoofd van Matthy en voelt nu ook dat hij kookt. 'Voel je je niet zo lekker schatje?' Matthy schud zn hoofd. 'Zal ik je anders tillen naar de rest. Daar is ook een dekentje en wat jassen als je dat wilt' zegt Robbie. 'Wil hier blijven' zegt Matthy zwak. Robbie knikt en legt de telefoon van Matthy neer. 'Als iets is dan bel je en kom ik er meteen aan. Ik zal tegen Demi zeggen dat ze je dalijk t dekentje op komt leggen en een flesje water meeneemt' zegt Robbie zacht. Matthy knikt en legt zich nog wat beter neer. Rustig valt hij inslaap.
Demi maakt de bus open en ziet Matthy liggen. Helemaal opgekropen. Ze legt een dekentje over de jongen heen en legt een flesje water bij de telefoon van Matthy. Demi sluit zacht de bus weer en loopt weer terug naar de rest. 'Sliep ie?' Demi knikt naar Robbie en stelt hem gerust. Hij was het er totaal niet mee eens dat Matthy alleen achterbleef in de bus. Als Robbie dan ook klaar is met opnemen gaat hij meteen naar de bus. Hij maakt de bus open en hoort zacht gesnik. Hij gaat op de bank naast hem zitten. Zachtjes wrijft hij over de arm van hem. Matthy kijkt op en veegt zn tranen weg. 'Je mag huilen schatje' fluistert Robbie. Matthy knikt klein en klimt op Rob zn schoot. Robbie pakt t dekentje en legt die over de rug en schouders van Matthy, terwijl Matthy huilt op zn schouder. Zachtjes wrijft Robbie over de rug van Matthy en sust hem. 'Rustig liefje alles is goed' fluistert Robbie waarna de bus opengaat. Bezorgd word er gekeken naar Matthy, maar ze laten hem en gaan gewoon zitten. T is stil, waardoor je t gehuil van Matthy hoort en af en toe het gesus van Robbie.
Na eventjes merkt Rob dat Matthy ontspant en rustig word. 'Goed zo schat. Alles eruit?' Matthy knikt klein en gaat beter op Rob zn schoot zitten. Robbie slaat de deken volledig om de jongen heen en laat hem zitten. 'Gaat ie maatje' vraagt Koen. Matthy schud zn hoofd zacht en legt hem daarna tegen de schouder van Rob. 'Probeer nog maar iets te slapen maatje' zegt Raoul. Matthy knikt en sluit opnieuw zn ogen.
'Roel, kun jij Mat even pakken?' Raoul knikt en tilt de jongen in zn armen. Matthy klemt zich vast aan hem en slaapt weer rustig verder. Robbie stapt uit de bus en legt de deken weer goed om Matthy heen. Samen met de rest lopen ze naar binnen, waar Raoul Matthy op de bank legt en verder laat slapen.
JE LEEST
anxiety/mabbie fanfiction
Fiksi PenggemarMatthy heeft t moeilijk. Niemand weet t van hem. Niemand weet dat hij eigenlijk autusme heeft. Dat hij sociale angst heeft. Dat hij maar een bepaald aantal mensen vertrouwd. Niemand weet dat Matthy onzeker is. En al helemaal niemand weet dat hij eig...