1.Bölüm

57 2 0
                                        

Multimedya da Elissa

Melanie'den
Aklımı yitirmiş olmalıydım.Karşımda ayna mı vardı bana mı öyle geliyordu.Sanki kendimi izliyor gibiydim.Peki neden ona sarılıyordum.Neden bu kadar alışıktım kokusuna.Sen bensin derken aklım yerinde değildi "Sayılır " ne demekti şimdi.Aklımdan mutfağa koşup bıçağı kapmak geçmedi değil.Ne yapmalıydım dona kalmıştım.Emir de ölü gibi uyuyordu.Yolunda gitmeyen bir şeyler vardı.Neden bu kadar sakindim?Bide ona sarıldım.Aklım nerde acaba? Tamam dengesizim biliyorum ama bi an delirdiğimi düşündüm ve çığlığı bastım.
Ne gelen var ,ne Emir uyanıyor.Töbe karabasan!!! Bildiğim tüm duaları okumaya başladım.Yok valla buna etki etmedi. Bana bakıp sırıtıyordu, iyi eğleniyordu NET! Yasin mi okusaydım,yok yok en iyisi gözümü kapatıyım geçer geçer.Hadi bakalım sıkıca kapat gözünü,Emir in yanına otur.Gözümü açmaya korkuyordum.Birrr iki üççç!!! Gözümü açmama kalmadan bastı kahkahayaydı.Dışardan ben de bu kadar sinir bozucu gözükebiliyor muydum acaba?Neyse.Medeni olmanın vakti geldi.Filmlerde ki gibi mi yapsam'Selam ben melanie' Hı hı tabi Melanie erkeksin ya kıza yavşıyorsun gece kulübünde.Kız evine girmiş gecenin körü.Tamam tamam sakin ol kızım."Evimde işin ne bana benzeyen yaratık"diyiverdim ne zaman kibardım ki zaten.Ah yapma Melanie!Hayır ne diyim hoşgeldin mi?"Ben Elissa"dedi biraz daha yaklaşarak"Biraz sakin olsan anlatacağım ama biraz garip bi kızsın kardeşim"dedi.Bende "Bunu gecenin köründe evime giren sen mi söylüyosun?Cidden çok normalsin tatlım bende Melanie memnun olmak isterdim evimi şereflendirme sebebin ne?Bana nasıl benzedin? Hayranlarım çoktur ama...dedim. Bİ DAKİKA Bİ DAKİKA AZ ÖNCE O BANA KARDEŞİM Mİ DEDİ?!!!Çıldırmayacağım Allah ım sakin olmalıyım.
"Biz melanie, ikiziz"dedi
O kendini beğenmiş ukala kızdan eser yoktu.Şaşkınlık beni susturmuştu.Nasıl ya ikiz mi?Aile özlemini bir kez daha hissettim doruklarda...Şakanın sırası değil gerçekten birinin ailesiyle ilgili yarasına basmak...Alay konusu olacak şey miydi Allah aşkına!?
"Gerçekten Melanie benim için de kolay değildi.Seni ne kadar süredir arıyorum biliyor musun?Seni krallığa götürmeyi çok istiyorum."
"Ne krallık mı İngiletere'ye mi gidiyoruz?"
"İngiltere mi saçmalama Melanie Su Krallığı ait olduğun yer senin"
"Fazla film izledin heralde Elissa"
"En baştan başlamaya ne dersin Mel doğru söylüyorum, sen ve ben kardeşiz."
Ona inanmıştım başka çarem yoktu.Yıllardır içimi kemiren aile hasretimi onunla giderebilirdim ve içimden bi ses bu doğru diyordu.
Koştum ve sıkıca sarıldım.Ohh bee ne bu mutluluk,sanki Elissa küçükken kaybettiğim yapbozun son parçası gibiydi.Tamam.Bazen duygusallaşabiliyorum.Ama böyle salya sümük ağlamak da ne!? Ahh aman napıyım ya kardeşim var bee...Ailemden biri...Yalnız değilim...
Onu daha da sıkı sararken içimden bişeylerin koptuğunu hissettim.Onu kendimden hissettim...Sol yanımdan...Kalbimden bir parçaydı sanki o...Evet gecenin bi yarısı evime girmişti,ona güvenmek için hiç bi nedenim yoktu belki ama...
Kalbim de,ruhum da bedenim de onunla gitmek istiyordu.Düşünceler denizinde boğulurken ne ara aktığını farketmediğim gözyaşımı sildi ve "Mel,babamızın yanına gitmeliyiz.Seni ait olduğumuz yere götürmeliyim." Tereddütle baktığımda ikizlerin birbirini hissettiğini düşünerek onun da aklımdan geçenleri okumuş gibi "Sadece güven"dedi.Emir e baktım.Onu bırakamazdım.Ama kardeşimi bulmuşken...Elissa yine "Geri döneceğiz" dedi.Emiri başından öpüp bana Elissa nın,kardeşimin bana uzattığı eli tuttum.Düşünsene gecenin bi vakti evine nereden geldiğini bilmediğin sana çok benzeyen biri gelip ben ikizinin babamıza gitmeliyiz diyor.Çıldırırsın...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 08, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

TwinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin