Teşekkür ederim...

Kurtuluş

Eiko'nun ağzından:

Kimse peşimde değildi. Çıplak ayaklı olmayı umursamayarak var gücümle koştum. Artık buna dayanamıyorum. Her gün...her gün cehennem yaşıyorum. Artık kurtulmak istiyorum. Eskisi gibi özgür olmak istiyorum. Mutlu olmak ve...gülmek istiyorum. 8 yaşımdan beri ailemden nefret ediyorum. Beni alkolik pislik bir adama sattılar. Ve beni ölüme terkettiler. Ben her gün ölmeyi dilerken onların ne yaptığını merak ediyorum. Durumumuz olmadığı için beni ne olduğu belirsiz bir adama sattılar ve şimdi...

Üvey babam denecek adamdan kaçarken birşeye çarpmamla yere düştüm. Kafam acımıştı. Kafamı kaldırdığımda benden büyük kişiler vardı. Ama o kadar da büyük değil yaşıtım gibi de duruyorlardı aslında.Biraz...garip duruyorlardı. Birinin alnında yarası var ve bir kutu taşıyor. Diğeri çok güzel bir kızdı,kızıl saçları vardı. Diğeri domuz maskeli ürkütücü biriydi. Sonuncuda sarışın biraz değişik duran biriydi.

Kutu taşıyan bana eğildi ve: " Merhaba,özür dilerim seni görmedim" demişti. Bunu gülümseyerek demişti. Gülümsemek...bana uzak bir terimdi. En son ne zaman gülümsediğimi hatırlamıyorum. Ama bu çocuğun gülümsemesi farklıydı,iç ısıtan bir yanı vardı. Bana adın ne diye sordu. Ürkekçe" uhh...ş-şey adım eiko" diyebilmiştim. Sonra çok güzel olan kızıl saçlı kız" Ne güzel bir isim!" Diye gülümsedi. Gülümsemek normal miydi? Neden herkes gülümsüyor? Diye düşünürken onun sesini duydum. O lanet sesi " eiko" demişti. Bana seslendiği an kaskatı kesildim ve önümdeki çocuğun haorisine tutundum. Tam anlamıyla titriyordum. Bu dört kişi gitmek üzereyken tuttuğum haoriyi daha sıkı tuttum ve "L-lütfen gitme..." Dedim. Bunu derken gözüm dolmuştu. Artık bu adamdan kurtulmak istiyordum. Bana her gün kabusu yaşatıyor. Her gün içip eve geliyor ve benden ne olduğunu bilmediğim sinirini çıkarıyor. Buna katlanamıyorum. Adam bana dokunacakken yara izli olan çocuk elini itti ve bu kıza dokunamazsın dedi. O an birşey farkettim bu...benim kurtuluşum olabilir miydi? Yıllarca çektiğim işkence bugün bu çocuklar sayesinde son bulabilir miydi?

Birden sarsıntı olmaya başladı bu aşağılık adam yaptı. Küpeli çocuk beni kucağına alıp koşmaya başladı. Yerden kayalar ve tahtalar çıkarken beni koruyorlardı. Kız olan beni tutarken diğer üçü savaşıyordu. Benim için...derken olduğum yerden bir kaya çıktı ve yükselmeye başladım. Küpeli çocuk bana seslendi" Eiko! Atla" Atlayayım mı? Buradan atlarsam...ben bu kadar cesur değilim. Yapamam. Ama yapmazsam hergün çektiğim işkence devam edecek. Hatta belki yenisi eklenecek. Yine onun sesini duydum." Atla! Seni tutacağım söz" Ona inanmalı mıyım? Kuragari( üvey baba) bana yaklaşıyordu. Daha fazla düşünemem. Ne olacaksa olsun diye düşündüm ve kendimi aşağı bıraktım. O çocuğa güvendim.

Kitap nasıl gidiyor? Yeni başladığım için yazım yanlışları vesaire olabilir. Mazur görün. İstek veya yorumlarınız varsa yazabilirsiniz.