7.Son(FİNAL)

26 1 0
                                    



5 sene sonra

Elimdeki pasta ile aşağıya iniyordum. 5 senede o kadar şey değişmişti ki.

Yağız, Tuna'yı öldürmüştü. Bir gece ansızın haberi gelmişti. Nasıl olduğunu bilmiyorduk.

Çağanın annesiyle babası barışmıştı. Abisi Ege annesini gördüğü ilk gün sinir krizleri geçirmişti. Ama en sonunda o da sevgisine yenik düştü.

Ülkü, ailesini buldu. Ölmemiş. Saklanıyorlarmış.

Annem. Bizi hatırladı. Ama ilk babamı hatırladı. Evlendiler hatta yurt dışında kendilerine hayat kurdular.

Çağanla biz evlendik. Hatta şuan 5 aylık hamileydim.

Pastayı masaya bıraktım. Ve alkışlayarak bağırmaya başladık. "İyiki doğdun Gülizar Anne!"

Annem gülümseyerek mumları üfledi. Ve babama sarıldı. Ülküyle Arda Yanyana oturmuştu. Yağız abim Leyayla birlikte ellerini tutmuş konuşuyorlardı.
Çağan beni yanına çekti ve elini belime koydu.

"İyiki varsınız..." dedi.

"Sende."

Birkaç dakika geçti sadece. Bir anda kapılar aralandı. İçeriye birkaç adam girdi irkilerek geriye sendeledim. "Noluyor!?"

"Benden kurtulamazsınız!"

Tuna... Gelmişti. Ölmemişti. Hızlı bir şekilde nefes alıp verdim ve ona baktım. "Hepinizi öldürücem!"

Silahını anneme doğrulttu. "HAYIR! ANNEM OLMAZ!" yağız bağırıp üstüne yürüdü.

"Olduğun yerde kal evlat!" dedi başka bir adam.

"İlk seni öldürücem! Çünkü kahyam öyle istedi!"

kulaklarımı kapattığımda çoktan tetiği çekmişti. "ANNE!" bağırmışım bahçede yankılanmıştı resmen.
"Hayır! Çağan annem!" ona doğru koştum ve yanına eğildim başını ellerimin arasına aldım. "Anne! Kalk anne!". Ağlayarak konuşmaya devam ettim. "Anne!"
yağız'ın sesi yükseldiğinde oda yanımıza koştu.

"Size gelince." dedi ülkü ve leyalara dönüp.

"Sizi ben öldürmeyeceğim. Merak etmeyin."

Tekrar bize döndüğünde Silahını babama doğrulttu.

"HAYır! YETER TAMAM YAPMA!"

"Ölüceksin demiştim abicim! iyi uykular." tetiği çekmişti. Babamın yanına gittim bu seferde.

"Baba! bak Baba! Söz bundan sonra hep baba diyeceğim nolur kalk!"

"Yeter duygu sömürsüsü yapma! Abinde ölücek zaten."

Silahı abime doğrulttuğunda önüne geçmeme izin vermeden tekrar tetiği çekti. "ABİ!"

Hıçkırıklara boğuduğumda Ellerini tuttum. "Abi!"
dizlerimin üstüne çökmüştüm.

Arkamı dönmemle Ülkü ve Leyanın ölü bedenleriyle karşılaştım. "ÜLKÜ!kardeşim! hayır hayır! Rüya bu hayır! uyan salak tuana"

silahı bu sefer çağana doğrultmuştu."O OLMAZ!"

"O değil zaten! ondan önce sen varsın ya güzeller güzeli yeğenim benim"

"Tuanaya birşey yapma!"

"Çok geç. Çocuğunun ve karının ölümüyle tanış delikanlı." Tetiği çektiğinde önce karnımdan vurmuştu. Bembeyaz elbisem kıpkırmızı olmuştu elimi karnıma götürdüm ve dizlerimin üstüne çöktüm. Bu seferde Kalbime sıkmıştı. Komple yere yığıldığımda bulanık bulanık Çağanı görüyprdum.

"Tuana! Sevgilim kalk lütfen!"

"Seni seviyorum dinazor..."

6 Gün sonra

Çağan Efe Ak'dan

Mezarına gelmiştim. Sevdiğimin mezarına yanına oturdum ve konuşmaya başladım.

"İntikamınıza aldım. Rahat uyu." Elimdeki silaha baktım ve gülerek başıma dayadım. Sonrası koca bir kavuşma.

Son...

Aslında bu yoktu LALKFKGOWLGKS
AMA AKLIMA SENARYO GELMEDİ.
NEYSEEE İKİ HİAKYE VAR YENİ BİR BAKIN😜😝⭐️
Elzem ve Berdel bence okuyun yaniiii😘😘😝😝

PlütonWhere stories live. Discover now