"Karaçavuş Anadolu Lisesinde 16 yaşındaki genç kızın cesedi bulundu. Polis davayı henüz çözmedi ancak en kısa zamanda genç kızın katilinin bulunması isteniyor. Genç kızın ailesi, Başbakanın güvendiği çalışanlarından biri olduğu için Başbakan davanın çözülmesi için özel bir ekip yollayacak."
Niki bu haberi okuduğu gibi eve koştu. Gazetedeki diğer haberlere göz gezdirmenin sırası değildi. Kardeşine bir şey olursa gözü dönerdi. Hayatta en çok değer verdiği şey kız kardeşiydi.
Eve gelir gelmez üstünü bile çıkarmadan Nehir'in odasına gitti.
-NEHİR.
-Abla?
-İyi misin? Bir şeyin var mı?
-İyiyim abla, ne oldu?
-Gazetede okudum, okulda cinayet olmuş.
-Evet, ben kendimi rahatsız hissettiğim için eve gitmek adına izin almıştım ama sanırım cinayet sonra gerçekleşmiş.
-Sana bir şey oldu diye koşarak geldim.
-Sakin ol abla, bana bir şey olur mu sence? Sen varken kimse bana bir şey yapamaz.
-Sen yinede dikkatli ol tamam mı? Ve lütfen en ufak şeyi bana söyle. Başbakan cinayetin çözülmesi için özel ekip yollayacakmış.
-Ne?
-Umarım katil bulunur.
-Özel ekip mi?
-Evet. Yarın büyük ihtimalle eve gelip seni de sorgularlar. Ama cinayetten önce okuldan çıktığın için şüpheli olmazsın.
-Şey ama cinayetin tam saati bilinmiyor ki. Ben o saatlere yakın çıktım.
-Sonuç olarak suçsuzsun bu nedenle ne olursa olsun seni suçlu gösteremezler.
-Anladım. Ben şey için izin almak istiyorum.
-Ne için?
-Bir arkadaşımı aramak için.
-Tabiki arayabilirsin. Bende üstümü falan çıkarayım.
Nehir, salondaki telefona gitti. Minho'nun eline sıkıştırdığı telefon numarasını çevirdi.
-Lee Konağı, ben konak hizmetlisi Yaren. Nasıl yardımcı olabilirim?
"Konakları ve hizmetlileri varsa bunlar kesin zengindir." diye düşündü Nehir.
-Minho ile görüşebilir miyim? Liseden arkadaşıyım.
-Tabiki, çağırıyorum.
-Teşekkürler.
-Alo?
-Benim, Nehir.
-Bu kadar çabuk arayacağını tahmin etmezdim.
-Acil bir durum var.
-Nedir?
-Soruşturma için Başbakan özel ekip yollayacakmış. Galiba sıçtık.
-Ahahah sakin ol. Senin bu durumla alakan yok. Asıl sıçması gereken benim.
-Ne yapacağız?
-Hiçbir alakamız yokmuş gibi konuşacağız. Yapabilir misin?
-Denerim.
-Ve okulda daha önce birbirimizle konuşmadığımız için sanki hiç konuşmamış gibi davranalım. En azından pazartesi gününe kadar.
-Anladım.
-Hehehe.
-O zaman görüşürüz?
-Görüşürüz, iyi akşamlar.
Nehir ahizeyi kapattı. Saat 21.40'tı. Ablasının dediği gibi yarın özel ekip, Nehir'i sorgulamaya gelebilirdi. Belki de onu sorgulamaya gerek duymazlardı. Nehir öyle olmasını umdu.
▪︎▪︎▪︎
-Şu Obama'ya bak hele. Sanki bizim özel ekibe ihtiyacımız var da!
-Sakin olun başkanım.
-Nasıl sakin olayım Sude? Adam her işimize karışıyor resmen.
-Haklısınız ama gerçekten özel bir ekibe ihtiyacımız var.
-Ama bu saçma dava için yok.
-Saçma dediğiniz davada bir lise öğrencisi öldürüldü başkanım.
-Peki, kabul ediyorum özel ekibe ihtiyacımız var.
Kapı çalınca Sude gidip kapıyı açtı.
-Hoş geldiniz Erdal bey, bizde sizi bekliyorduk.
-Erdal bey, sizin yüzünüzden ne rezil hallere düştük görüyor musunuz?
-Başkanım, neyimiz rezilmiş bizim?
-Özel ekip yolluyorlar. Daha da kötüsü Obama'nın adamından birinin kızı öldürüldü.
-Sinirlenmekte haklısınız başkanım. Ancak her an herkes birbirini öldürebilir, öldürmenin önüne geçemeyiz.
-Sude şu Kaliteli Mercek'i ara her cinayeti haber yapmasınlar insanlar katillerin yakalanmadığını anlayınca daha çok cinayet işliyor.
-Anlaşıldı başkanım.
