Canım kendim esooylayazar ile tanışma fırsatı yakalıyorsunuz şuanda! Bu yüzden çok şanslısınız çünkü benim gibisi yok :D
Okumaya başladığınız tarihi buraya alabilirim!!
Volte + yorum eksik etmeyiniz lütfen.
Sena Şener - Bak Bana Murat Evgin - Umut
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Başlangıç|
Herşeyin bir başlangıcı vardır. Sabahların, hayatın, nefes almanın, mutluluğun.. Daha sayamadığım bir çok kavramın birer sonu olduğu gibi başlangıcı da vardı.
Tarih 16 Eylül 1997. Akşam saatlerinde dünyalar güzeli bir bebek hayata gözlerini açtı. Bu onun yaşamı için bir başlangıçtı. Hayır. Hayır. Bu tam olarak gelecekte yaşanacak olan bir kaderin başlangıcıydı.
Feraye, vatan için çalışan iki kahramanın tek kızıydı. Annesi Bahar üsteğmendi. Feraye hayatına girdiğinden beri hayatı daha da güzelleşmişti çünkü Feraye ona adeta ikinci baharı yaşatmıştı. Babası Polat ise yüzbaşıydı. Herkes onu sert, korkusuz bilirken Feraye onu öyle tanımazdı. Feraye babasını hep sakin, naif biri olarak bilirdi çünkü babası kimliğini hiç bir zaman kızına yansıtmamıştı. Karargahta asker, evde babaydı.
16 Eylül 2006
"Baba! Baba! Baba!" Diyerek babasının etrafında koşarak dönmeye başladı Feraye. Bugün onun doğum günüydü. Mutluluğu, heyecanı doğum günü içindi çünkü Feraye doğum gününü çok severdi.
Polat gülerek kızını kucağına aldı. "Efendim canım kızım benim." Diyerek dudaklarını kızının saçlarına dokundurdu. Kızının siyah saçlarını öpmek onun için huzur demekti.
"Benim bugün doğum günüm! İnanabiliyor musun baba? Her yıl bir yaş büyüyorum. Salih amca artık bana küçük diyemeyecek!"
Feraye'nin birde Salih amcası vardı. Salih, Polat ve Bahar ile aynı timde olmasının yanı sıra Polat'ın en yakın arkadaşı, dostuydu.
"Diyemeyecek tabi! Benim güzel kızım.. Doğum günün kutlu olsun birtanem."
Feraye babasının yanaklarını öptü. "Annem nerede? Pastam nerede? Hediyelerim nerede? Baba arkadaşlarım nerede?"
