( Ο Εμμανουελ με την Αγάπη στην τάξη, η Γιώτα μόλις έφυγε πήγε στον Ματέο)
Εμμάνουελ:
Μην φεύγεις στάσου!
Της λέει , καθώς η Αγάπη δεν ήθελε να ακούσει τίποτα για ότι είχε συμβεί.
Ήθελε μόνο μια αγκαλιά του.
Αλλά είναι εγωιστρια.
- δεν θέλω να ακούσω τίποτα από εσένα
Του λέει και εκείνος αναστενάζει.
" Συγγνώμη..χίλια συγγνώμη"
Λέει βουρκωμενος.
Το μετάνιωσε.
Γενικά εμείς οι άνθρωποι λέμε πράγματα που δεν πρέπει πάνω στα νεύρα μας.
Και άθελά μας πληγώνουμε πολύ τους κοντινούς μας ανθρώπους, που μας αγαπούν .
Έτσι και ο Εμμανουελ..
- να την κάνω τι;
Του λέω η Αγάπη και αυτή βουρκωμενη..
" Σαγαπαω!"
Της πετάει στον αέρα μια λέξη..
Μια λέξη που ήθελε πολύ να ακούσει..
Πρώτη φορά της το έλεγε ..
Πρώτη φορά το άκουγε από το στόμα του..
- ΕΓΩ ΣΑΓΑΠΑΩ! ΕΓΩ! ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΣΥΓΧΩΡΟΎΣΑ ΤΑ ΠΆΝΤΑ! ΤΗΝ " ΓΝΩΣΤΗ" ΣΟΥ , ΤΑ ΠΆΝΤΑ!
Εμμάνουελ:
ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΓΑΜΩ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ ΤΙ ;
Ανεβαινουν οι εντάσεις.
Αλλά και οι δύο ήθελα απλά μια αγκαλιά.
- τίποτα δεν θέλω να ακούσω...
Του λέει και του χαμογελάει στραβά, μπήκε αμέσως στην αγκαλιά του και ηρέμησε...
Αυτός χάιδευε τα μαλλιά της τα μαλλιά της και ηρεμεί και αυτός μαζί της.
Σας το είπα ανάγκη για μια αγκαλιά είχαν..
Εμμάνουελ:
Σε θέλω πολύ ! Συγγνώμη για όλα !
Πονούσε και ήταν έτοιμος να κλάψει..
Αγάπη :
Μα γιατί δεν με ενημερώσες; Γιατι έπρεπε να το μάθω από άκυρο.
Γιατί δεν με πήρες ένα τηλέφωνο να μου πεις.
Εμμάνουελ:
Περίμενα ότι θα με έπαιρνες όταν θα έφτανες, θα σου μίλαγα!
Αγάπη :
ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕ ΠΆΡΕΙΣ!
Εμμανουελ:
Μα βρε μικρή μου..συγγνώμη...
Όσο αυτή συζηταγανε..
Πάμε στον Ματέο..
Καθόταν στο παγκάκι, ήταν και ο Άγγελος εκεί, και ο Νίκο.
Δεν μιλάγανε, έτσι και αλλιώς ο Ματέο του τα έχει μαζεμένα.
