POV GIWTAS:
Έφτασα σπίτι αφού αποχαιρέτησα τον Ματέο, θα μου λείψει πολύ και δεν θα πω ψέματα πιστεύω πως όταν φύγει θα ξεχαστω τελείως από την μνήμη του.
Και το φοβάμαι πλέον.
Έχω κολλήσει δυστυχώς πολύ.
Τον μπαμπά τον είχε πάρει ο ύπνος στον καναπέ μου.
Αχ ρε μπαμπά..
Πως θα σε βοηθήσω και εσένα τώρα.
Ήρθε ο μπαμπάς μου γιατί είναι με την μαμά στα χωρίσματα, κάτι έχει γίνει..
Ακούω την πόρτα να χτυπάει, ανοίγω σιγά μην ξυπνήσω τον μπαμπα.
Και τι να δω..
Ματέο :
Δεν μπορώ χωρίς εσένα..
Με τραβάει έξω καθως βλέπει τον μπαμπά να κοιμάται.
Κλείνει την πόρτα πίσω του.
Με κολλάει στην πόρτα και με φιλάει.
Με φιλάει γλυκά , όμορφα.
Αφού σταματάμε να φιλιομαστε με κοιτάει, βάζει το χέρι του στο μάγουλο μου και χαμογελάει στραβά.
Ματέο:
Θα με περιμένεις ;
Ρωτάει και βουρκωνει, από τα μάτια του ξεκινάνε να κυλάνε δάκρυα, τα σκουπίζει γρήγορα.
Δεν το πιστεύω , ο Ματέο..ο σκληρός Ματέο κλαίει για εμένα..
Ματέο :
Δεν θέλω να σε κρατήσω πίσω από το να ζήσεις την ζωή που θέλεις. Αλλά θέλω να ξέρω..θα με περιμένεις ; Θα σε περίμενα ολόκληρη την ζωή μου...
Θα με περιμένεις ; Με θέλεις τόσο όσο να με περιμένεις ;
Άμα θέλεις να προχωρήσεις την ζωή σου δεν θα σου πω μην το κάνεις, θέλω απλά να ξέρω μωρό μου..
- Ματέο..
Σε θέλω πάρα πολύ..θα σε περιμένω όσο μπορέσω, στο υπόσχομαι.
Ματέο:
Αυτό ήθελα να ακούσω, ευχαριστω πολύ.. πήγαινε μέσα μην σε καθυστερω..
Χαϊδεύει τα μαλλιά μου και τα μυρίζει..
Μου χαμογελάει, και απομακρύνεται..
- θέλεις...
Ματέο :
Θέλω;
- θέλεις να κοιμηθείς μαζί μου απόψε;
Είμαι σίγουρη ότι κοκκινησα..
- το τελευταίο βράδυ μας, θέλεις ;
