my life as a warrior-cat

vegatarische kat, "wat?!"

P.o.v. Loofpoot~ denk er aan LOOFPOOT, van de woudclan,

Ik loop naar de stapel prooi, ugh! Denk ik. Ik ben al sinds ik een kitten, een vleeshatende kat, terwijl mijn zusje vroeger een muis naar binnen werkte, protesteerde ik dat ik het niet luste, maar niemand begreep me, NIEMAND, dus eet ik vaak, kruiden en andere buik-vul-dingen, om mijn eetlust weg te nemen, vaak heb ik honger, maar dan negeer ik het. Ik eet af en toe wel wat vlees, maar als niemand kijkt, braak ik het uit. Ik wil het niet. Ik loop naar de bosjes, deze bramen, lijken me eetbaar, ik prop er een paar in mijn mond. Oke, dit is vies, maarja.... "wat doe jij nou weer??" Ik hoor een stem achter me, er staat een jonge kat. "Zilverpoot!" Roep ik. Zilverpoot staat achter me. Hij kijkt me verbaast aan, ik zeg: "Ik, eh... ik eet bramen, maar het is viezer dan ik dacht.", "Een kat hoort geen bramen te eten!" Knipoogde hij, uch, weer iemand die me niet snapt. "Dus jij bent loofpoot??" Ik knik. "Zullen we samen wat drinken in de waterplas??" Ik denk even na, maar geef dan een kort knikje. "Eerst even toestemming vragen, haha" en hij spurt weg. Ik denk na, is dit me nou echt overkomen?? Vraagd een kat me mee, naar iets?? Ik schud mijn hoofd, hij bedoeld het vast vriendschappelijk. Hij komt aangerend, heeft hij nou iets in zijn bek?? Is het een roos?? Hij legt de roos voor me neer, "hier voor jou!", Zegt hij. Ik kijk hem verwonderd aan, "wouw, Bedankt", stamel ik. Hij geeft een korte 'mriouwww' , ik lach."kom zullen we gaan?" Zwiep ik met mijn staart richting de doorn-ingang. "Tja mag niet!", zucht hij en kijkt naar mijn teleurgestelde gezicht. "GRAPPJE!!!, roept hij. Ik grinnik, en samen rennen we naar de doorn hang, die als in-en uitgang word gebruikt.