၂၀၂၄ ခုနှစ် မေလ ၂ရက်
မိုးစက်မိုးပေါက်လေးများ..မြစ်ရေပေါ်သို့ တဖျဖျကြွေကျလျှက်ရှိနေ၏။မနေ့ညက သည်းသည်းမည်းမည်း ရွာသောမိုးကြောင့် အိမ်အနီးနားရှိသစ်ပင်များ သည်လည်း ရေဝကာ ပုံမှန်ထက်ပင် စိမ်းလန်းလျှက်ရှိသည်။"ရွေး"မြစ်ထဲမှ မြစ်ရေတို့သည်လည်း ကျွန်တော့်အိမ်ရှေ့ရှိ သစ်သားတံတာလေးကိုပင် ဝါးမြိုလေတော့မည်။
မိုးစက်မိုးပေါက်များကြောင့် သစ်ရွက်လေးများ လှုပ်ခက်သွားသည်ကအစ၊
တိုက်ခက်နေသော လေထုကြောင့်
မြစ်ရေပေါ်လှိုင်းကြက်ခွပ်လေးများဖြစ်ပေါ်သည်အဆုံး...
တွေးစရာ၊ ငေးစရာပါပင်...
"အဖေ..မနက်စာ စားလို့ရပီ"
သမီးဖြစ်သူ ခင်ဆွေသန့်၏ အသံကြောင့် ကျွန်တော်၏ တွန့်ချိုးထားမိလေသော မျက်ခုံးတန်းတို့အား ဖြေလျှော့လိုက်၏။
"အေး..အေး သမီးရေ၊ အဖေ လာမယ်..
ညက မိုးအေးအေးနဲ့ အိပ်လိုက်တာ အခုမှ နိုးတယ်"
"ဟုတ်..အဖေမျက်နှာသစ်ဦးလေ၊ဒီနေ့ ဆေးခန်းပိက်တော့ အဖေ့ အခန်းကို သမီးရှင်းပေးမယ်"
"ရပါတယ် သမီးရဲ့..အပတ်တိုင်း အဖေကိုယ်တိုင်ရှင်းနေကြ
ပါ။တစ်နေ့တလေဆေးခန်းပိက်တာ နားပါကွယ်"
"ရပါတယ်..အဖေရဲ့၊ မျက်နှာသစ်စရာရှိတာသစ်ပီး၊ မနက်စာ စားပါ တော့
အချိန်က မနည်းတော့ဘူး"
"အဖေ့ ကို သမီးရဲ့ လူနာတွေများမှက်နေလား မိဆွေ..၊အဖေ့ကျန်းမာရေးက သံချောင်းလိုပဲ"
အလွန်လိမ္မာသည့် သမီးဖြစ်သူကို ကြည့်ကာ ကျွန်တော် ပြောလိုက်၏။
လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်ခန့်မှ စ၍ CDMဆရာဝန်မလေး သမီးဆွေ သည်
အိမ်တွင်သာ နေရင်း အခမဲ့ဆေးပေးခန်းလေး ဖွင့်၍သာ ဝါသနာကို မွေးမြူထားလျှက်ရှိသည်။
ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်သည်.. ထိုစစ်အာဏာရှင်လက်အောက်၌ မွေးသည်မှစ၍ ယခုအချိန်ထိပင် ရှင်သန်ခဲ့ရကာ အသည်းခိုက်အောင်နာခဲ့ရသည်မို့ သမီးဖြစ်သူအား ထိုအမျိုးယုတ်တစ်စု၏ လက်အောက်၌ အလုက်မလုက်စေလိုပါ..။
YOU ARE READING
ပန်းတစ်ပွင့်၏ ဒဏ္ဍာရီ(Ongoing)
Non-Fiction"ဒီလိုသာ ဆံတုံးထုံးပြီး ပန်းအမြဲပန်ထားပါ ဆွေကလေး" "ဆွေကလေး ပန်ဖို့ ပန်းတွေခူးပေးရမှာ..ကိုကိုကြီးရဲ့ တာဝန်ထား.."
