Herşey'den biraza hoş geldiniz. İçerinde bol bol farklı konu olmasına rağmen herkesin birbirini tanıyıp, herşeyin birbirine bağlı olduğu bir yer. " bu ne saçmalık" diyeceğiniz türden bazı şeyler de olabilir, merak edeceğiniz bazı meselelerde. Ama ol...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Günaydınnnn "
Bu bizim Kamil. Erzurumlu ve kendisi muhasebe okuyor. Gereğinden fazla pozitif ruhlu ve neşeli biri. Tam bir kafa dengi arkadaş modeli. Şapşal bir hali var. Biraz saf olmakla beraber kendini herkese sevdirebilir. Eğlence onun yaşam biçimi.
"Kamil sus lan!"
Bu Furkan. Kayserili ve kendisi bir araba yıkama yerinde çalışıyor. Çalışıyor dediğime bakmayın sakın, sankii kendi üstüne tapulu gibi tüm yetki ve işler ondadır. İnsan çarpma'da üstüne yok. Yalancı, çapkın, serseri, üstüne üstlük bir dolandırıcı. Fakat sempatik bir tarafı olduğu için insanları kendine bağlıyabiliyor. Şeytan tüyü de denebilir. Yemek yemek onun yaşam biçimi. Özellikle menemen.
" Bağırmayîn lütfen! "
Şu sakin uyarıyı yapan kişi Ufuk. Diyarbakırlı ve öğretmenlik okuyor. Ders çalışmak onun yaşam biçimi. Kafa dengi mizacı ile her ortama ayak uydurmayı başarabilir. Her ortama uyumlu. Bulunduğu hiç bir ortamda emanetmiş gibi durmaz. Kendisi biraz düzen ile temizliği sevsede kendimize benzettik onu da. İçimizde en mantıksal düşünen kişi kendisi. Kibar takılıyor beyefendi.
" Lanet herifler! "
Ah işte adamım Caner. Bursalî ve konservatuar okuyor. Asosyal, huysuz, kendi halinde ve 15 yaşında ergen modelinin 20 yaşındaki versiyonu gibi. En küçükten bu yana hep uzaktî herşeye. Soğuk, sessiz, donuk, kendi halinde biri. Sanat onun yaşam biçimi. Fikir sunumları güzel ama.
" Beyler sakin! Sabah sabah ne bu sinir? "
Ben, yani Özgün. Rizeliyim ve PDR okuyorum. Garip olduğumu söylüyorlar. Hatta bipolar bile olabilirmişim. Edebiyat benim yaşam biçimim. Çalışmayî severim fakat sadece ders çalışmayı. Hobi edinmeyi ve kendimi her koşulda mutlu etmeyi. Olgun düşündüğümü fakat işime gelmediği için uygulamadîğîmî da es geçmezler. Sınırları olan biriyim ve bu yüzden fazla insana yer vermem hayatımda.
" Haov! "
Gamsız. Evimizin bir zamanlar hasta ama şu anda tüylü ve sevimli köpeği.
"..."
Evimiz. Kısaca bir çöplük diyebilirsiniz. Koltukların üzerinde, buzdolabının içinde, mutfak dolaplarında tişört bulabilirsiniz. Pizza ve dürüm kutuları yerlerde çekirdek kabuklarının hemen yanında, dururken, evi basan böcekler minik komşularımız oluyorlar. Tv konsolu demeye bin şahit gereken cam sehpanın üzerinde çerezler, orta sehpada bulunan her boşluğa yerleştirilen lekeli bardaklar. Salona bağlı mutfakta dolapların hepsinde sadece abur cubur dolu olan, tabak ve kaşıklarîn lavabonun içini işgal ettiği, odalarda örümcek ağlarının sarılı olduğu, çarşafların küf saldığı vesaire vesaire. Pislik anlatmaktan yoruldum. Huh. Böyle bir yer işte.
