3.Bölüm

319 7 0
                                    

Çocukluğumdan beri süregelen hedefim,kendi hayalimdeki mükemmeli gerçekleştirebilmekti.Sıradan biri olmak, sıradan bir hayatımın olması,aşık olduğum kişiyi bulmak,sevmek,sevilmek,mutlu bir hayat sürmek.Hayatımın renkli,aksiyonlu birşey olmasını istemezdim.Sadece mutluluğun olduğu bir normallik...Ama Gamzenin de dediği gibi ben bunu istedikçe daha da olmuyordu.

Şimdiye kadar hep planlı ve istikrarlı bir şekilde yürüttüğüm hayatımı kendi akışına bırakmaya karar vermiştim.Kendimi kaybetmek istiyordum.Hayalimdeki mükemmeli unutmalıydım.Bu sebeple birkaç dakika önce Gamzenin bana yapmış olduğu teklifi kabul etmiştim.Söyledikleri hakkında bir fikrim yoktu ama o konuştukça bir güven duygusu vermişti.Sanki kanatlarını bana açıp,sığınmam için yer açmıştı.Sanki kadın olan ben,erkek olan oydu.Tuhaftı.

   Teklifi kabul etmemin ardından birkaç dakika boyunca Gamzenin elinin üzerinde yatmaya devam etmiştim.Ta ki Gamze konuşana kadar:

"Bu kadar yeter sanki,hadi artık konuşmalıyız."

"Kusura bakma,özür dilerim,bir sürü şey toplanınca böyle oldu."

"Sorun değil."

"Tam olarak ne planlıyorsun?Daha doğrusu benim ne yapmam gerekiyor?"

"Yapman gereken çok basit,ben ne dersem onu yapıcaksın."

  Bunu ciddi bir tavırla,mimik ve jestleriyle süslenmiş bir gülümseme ile söylemişti.

"Peki benim bundan çıkarım ne olucak?"

"Yıllar önce kaybettiğin bir şansı sana tekrar sunuyorum ya,nankörlük etme.Gelecekte keşke dememen için fikrimce senin için makul bir çıkar bu,Zaten hangi koşul olursa olsun bile bile kabul ettin ki, benden yardım istedin.Çıkar elde edebilecek bir durumda değilsin.Yanlış mıyım?"

Söyledikleri,ağır gelse de karşılık olarak diyebileceğim bir şey yoktu.Sonuçta ondan bunu isteyen bendim.

"Haklısın,yanii,evet bunu bile bile kabul ettim."

"Güzell,pekala,şimdi şöyle başlayalım.Sen artık benim evcil hayvanım olduğuna göre ben senin için gerekli koşulları sağlayacağım sen de beni mutlu ediceksin.Ana denklemimiz bu.Aramızdaki bağın sağlam olması önemli.Bunu sağlamak için iletişim en değerli şey.Buna gereken önemi kat ve kat fazlasıyla göstermeni istiyorum.

Kaşlarını daha da ciddi bir şekilde çatarak

"Bu konuda cidden ciddiyim.Ben senden birşey anlatmanı istediğimde bunu açıkça,saklamadan anlatmalısın.Seni aradığımda nerde olduğunun önemi yok.Açmalısın.Sana mesaj attığımda en kısa sürede okumalısın.Seni çağırdığımda nerede olursan ol,umrumda değil,farketmez,gelmelisin.Okeyy?"

  
  Gizemin istediği şeyler belki de  bir sevgiliden bile istenilmiycek şeylerdi.Günlük hayatta pek çok işimiz buna engel olabilirdi.Ama dediklerini kabul etmek dışında yapabileceğim birşey yoktu.

"Kabul ediyorum.Zaten oldum olası yalan söylemeyi pek beceremem."

"O zaman anlaştık."

Daha sonrada gülerek

"Yalnız unutmaman gereken birşey var.Ben sadece bana karşı dürüst olmanı istiyorum.Başkalarına birşeyler uydurmak zorunda kalabilirsin."

"Elimden geleni yapmaya çabalarım."

"Elimden gelen diye birşey yok.Fazlasını istiyorum."

"Peki,fazlasını yapmaya çalışırım...yapacağım."

Cümlemin ilk kısmını söylerken Gizem'in gözlerini devirdiğini görünce cümleyi toparlamaya çalışmıştım.

Hoşuna gittiğini belli eden bir gülümsemeyle

"Güzell,işte böyle,aferin."

Karşısında sanki bir çocuk gibi hissediyordum.Sanki o dev birisi bende küçük,aciz bir varlık gibiydim.Ama Gamze öyle etkileyici bir iletişim kuruyordu ki kim olsa ne dese kabul ederdi.Ses tonu,cümleleri büyüleyici gibiydi.

"En son ne zaman boşaldın?"

Böyle ani bir soru karşısında şaşırmıştım.

"Düşünme hadi! daha biraz önce ne demiştim unutma,dürüst ol."

"Yani düşündüğümden değil de sadece şaşırdım.Yaklaşık 3.5 hafta, en son reddedildiğimden beri."

"Düşünmene gerek yok,düşünmeni gerektirecek bir soru sorduğumda ben sana söylerim zaten.Neyse,şimdii bir ev ödevin var.Evine git ve kendine dokun.Kendine dokunmaya dokunmaya kafan bir kas yığını gibi olmuş,rahatla,gevşe,abartma ama!Bir dahaki görüşmemizin ne zaman ve nerede olacağı belli değil.Bir gün sonra da arayabilirim.Bir hafta sonra da.Şimdi sana düşünmeni söylüyorum.Eve gidince dediklerimi yatarken düşün.Bunları zihnine işle.Her sefer bunları uğraşamam.Tamam mı?"

"Tamam,sen nasıl diyorsan öyle."

"Aferin,bu kadar basit.Şimdi benim gitmem gerekiyor.Gel bi sarılıyım tekrar gitmeden,hadi bakalım hayırlı olsun,görüşürüz."

Gizem benimle sarıldıktan sonra kafeden çıkmıştı.Cidden bu kızdan çok etkileniyordum.Sanki büyü yapıyor gibiydi,normalde söylense sindirilmiycek şeyleri o söylediğinde haklı ve doğru demek zorunda hissediyordun.Bir çay daha içip onun hakkında düşündükten sonra eve gitmiştim.

  Gece yatarken Gizem'in sözlerini hatırlamıştım.Uzun zaman sonra onu düşünerek kendime dokunmuş ve b*şalmıştım.Sonuçta bunu yapma dememişti ;)Uzun zamandır vücüdumu saran stres sonrasında tüm kas sistemim rahatlamış, zirveye çıkan oksitosin ve ardından serbest kalan endorfin hormonları sayesinde rahat bir uykuya dalmıştım.

Küçük Sırlar(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin