two

3 1 0
                                    

"Hyung adı ne bu kızın" dedi Jeongin meraklı bir şekilde, "AA şeydi adı söylemedi galiba" dedi Bangchan. Jeongin arabaya adını bile bilmedikleri bir kızı almalarına anlam verememişti.

"Adın ney bu arada" diye sordu mor saçlı çocuk. "Adım Sol, Shin Sol"

"Tanıştığımıza memnun oldum bende Lee Minho" dedi gülümseyerek en ciddi duranları o iken ona en yakın davranan da oydu.

"Ee Sol şimdi nereye gideceğiz"

"Bangchan hyung şuan da ordan ayrılmamız saçma değilmi yardım çağırsaydık olmazmıydı"

"Aslında olmazdı çünkü hepsi arabaya doğru geliyordu ordan gitmeseydik arabanın etrafını sarmış olacaklardı belki çok kuvvet uygularlar cam kırılabilirdi etrafımız sarılı olduğu içinde araba hareket etmezdi. Polis de inanmayacaktır ama yinede aramadık"

"Zeki biriymiş kaç yaşında acaba" Hyunjin sessizce fısıldadı Felix'in kulağına. Felix Hyunjin'e dönüp bilmiyorum anlamında dudağını büzdü. Oda merak etmiyor değildi Minho'ya dokundu ona bakması için, yaşını sorması için işaret etti Minho'da hiç utanmadan kaç yaşında olduğunu sormuştu.

"Kaç yaşındasın"

"A ben 16 yaşındayım"

"NE" herkes aynı anda bu tepkiyi vermişti 16 yaş onlar için çok düşüktü sonuçta en küçük üyeleri bile 23 yaşındaydı.

"16 mı, 16 yaşına göre çok olgun gözüküyorsun"

"Ailemden ayrı yaşamak beni geliştirdi"

    Herkes sesizleşmişti, Sol'ün söylediği yere ulaşmadan gece olmuştu. Elektrikler kesildiği için yol gözükmüyordu. Orda uyuma kararı aldılar her ne kadar korksalarda farları çalışmıyordu. Her ne kadar kıyamet kopsa bile o karanlıkta kaza yüzünden ölebilirlerdi.

"Burda uyuyalım yani mecburen yapacak bir şey yok" dedi Bangchan çaresiz bir yüz ifadesiyle.

"Camları kapattığınızdan emin olun içeri havasız olsa bile bu riski alamayız"

"Evet ama Sol ben havasız kalınca fenalaşıyorum açmam lazım" Jisung'un nefesi bunu söylerken daralıyordu ve terliyordu.

"Ben uyanık kalırım ozaman rahatça uyuduğunu gördüğümde pencereyi kapatırım"

"Gerek yok hafif açık bıraka biliriz bence"

"Açabilirler bizde kapıyı alamazlar sandık açtılar"

    Biraz mahcup hissediyordu kendini onun rahatlığı için uyumayacak gibi hissettiği için istememişti bu kararı.

"Bu sefer sen uyuyamayacaksın"

"3 sene yeterince komada uyudum merak etme hiç yorgun değilim"

"Nasıl yani sen bir kaç saat önce komadan mı uyandın"

"Evet uyanmam için zorladılar aslında zombilere yem olmamam için"

"Tamam Sol ile bende uyanık kalırım" diye atıldı ortaya Minho, "Uyuyun siz"

    Herkes bu kararı kabul etmişti Jisung yinede kendini kötü hissediyordu ama çok yorgun olduğu için gözleri kendiliğinden kapanıyordu zaten.

1 saat sonra

   Herkes uyumuştu, Minho'da dahil, bir çok kez kendini uyandırmaya çalışsada kafası durmadan Felix'in omzuna düşüyordu. Sol, Jisung'un sorun yaşamadığını bakmak için pencereyi kapattıktan sonra yarım saat daha bekledi huzurlu bir şekilde uyumaya devam ettiğini görünce kendiside uyumuştu.

Straykids// Geri Diriliyorlar!!! //ZombiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin