Mermer soğukluğunda bir koridordan geçiyor ruhum
Ayaklarım yalpalayarak ilerlerken
Bir ses duyuyorum uzak zamanlardan,
Kurtarıcı bir ses..
Kaçırıyorum kulaklarımı zamanın nurundan..
İçimde haykıran karanlığa aşık bir nefes.
Ruhumu hapsettim ben buraya
Dışarıdaki dünyadan bihaberim zira
'Gel' diyor ses..Çıkışın yükselişin bende.
Yemyeşil bir dünya var ırmaklar akan
İstediğin her şeyi vaad ediyorum hem de..
Gitmek istiyorum,kurtulmak istiyorum bu zindandan.
Her adımda prangalar engel oluyor
Her adım attığımda daha çok içine çekiyor karanlık
Ve ben burada boğuluyorum artık..
Ey Cellat! Hazırım gel al artık beni
Daha fazla karanlıkta savrulmayayım.
Tam burada bitsin ömrümün son demi
Giyineyim ölümün çürük beyaz gelinliğini
Bu köhne diyarda artık var olmayayım.