"Şekerle kaplanmış ilahiler, ruhunuza zararlıdır."
-Liam-
Zayn yatağın üstüne oturmuş, kollarını kavuşturmuş bir şekilde dolaba bakışımı seyrediyordu.
"Seni akşam yemeği için süslü bir mekana götürmüyorum, Liam, ne istiyorsan onu giyebilirsin." Sırıttı. "Gerçi hiçbir şey giymemen benim daha çok işime gelir ama yolda yürüdüğümüz süre boyunca yanımızdan geçen insanların seni çıplak görmesini istemeyiz, değil mi?"
"Çıplaklığın dünyadaki en önemli sorun olduğunu sanmıyorum," derken eğilip Josh'un kot diyerek insan olduğum ilk gün bana giydirdiği şeyin daha açık olan bir tonunu elime aldım. "Ama nereye gittiğimizi bilmem güzel olurdu tabi."
Zayn yatağın üstünde doğruldu.
"Nereye gitmek istersin?"
"Mmm..." Kotun tek ayağını bacağıma geçirdikten sonra sendeleyince Zayn'in yanına düştüm. "Bilmem ki."
"Yediğin şeylerden en çok beğendiğin hangisiydi?" Zayn önümde eğilip kotu diğer bacağıma geçirirken kafasını kaldırıp bana baktı.
"Çikolata?"
"Tatlı satan bir dükkana gitmemiz gerekecek o zaman."
Omuz silktim.
"Bana uyar."
***
"Louis," Zayn yanımda oturan Louis'e tısladı. "Sana beni takip etmeyi bırakmanı söylememiş miydim ben?"
"Ama patron," Louis kolunu Harry'nin omzuna atarak kendine çektiğinde Zayn'in yanına doğru kaymak istedim ama tam karşımda oturduğu için ayağa kalkmadan bunu yapmam imkansızdı. Ki ayağa kalkacak halim yoktu, bu yüzden olduğum yerde kıpırdamadan oturmayı tercih ettim. "Dünyaya inen şeyt-" Öksürdü. "Şey, kötü birileri olduğunu biliyorsun ve-"
Harry benden önce kaşlarını çatarak "Hangi kötü birileri?" diye sordu.
"Boş ver, hayatım." Louis, Harry'ye gülümsedikten sonra tekrar Zayn'e döndü. "Ve-"
"Ve sen de kıçın için korkuyorsun?" Zayn yamuk bir şekilde gülümseyerek masanın üzerindeki beyaz kağıtlarla oynuyordu. Neden Louis'e bakmıyordu? Biriyle konuşurken onun gözlerine bakmamanın kabalık olduğunu bilmiyordu muydu yoksa?
"Bu kadar beğendiğini bilmiyordum. Ayrıca, kurtarılması gerektiğini düşündüğün için teşekkürler ama hayır, endişelendiğim kıç bana ait değil."
Zayn başını kaldırdığında gözleri yine pembemsi bir renkteydi ama ben ne gördüğüme emin olamadan tekrar eski haline döndüler.
"Harry'ye mi ait?"
"Patr-Zayn-"
"Bu konuyu burada tartışmayacağız." Zayn elimi tutup beni ayağa kaldırdığında gözlerimi kırptım.
"Nereye?"
Zayn gözlerini devirdi. "Sipariş vereceğiz."
-Zayn-
Liam, garson çocuk tezgahın arkasında siparişleri hazırlamaya devam ederken, kararsız görünüyordu. Ama ilk defa bir kafeye gelmiş gibi duruyordu, bu yüzden sipariş vermeden önce seçeceği şeyi görmesini istemiştim ve acele etmesi için baskıcı olmayacaktım.
Başka biri olsaydı şimdiye kafasındaki tüm saç köklerini yakmış olurdum ama Liam'ın saçları yakamayacağım kadar çok kıy-
"Zayn? Zayn!" Gözlerimi Liam'dan ayıramadığım için bana seslendiğini duymam zamanımı almış olmalıydı. Eliyle bir şeyi gösterdiğini anlamam ise, bundan daha uzun sürdü. "Şurada duran şeyden alabilir miyiz?"
