YASAK/Düzenleniyor...

1 Bölüm.

(Maskeler) YASAK SERİSİ 1 kitabına hoş geldiniz...

İyi okumalar......

Yasak bir insanı sevmek nedir bilir misiniz?

Bunun yasak olduğunu bilemezsiniz ancak hissedersiniz.Benimki de öyleydi.Yasak olduğunu o kadar içten inanıyordum ki... Bu düşünce onu ilk gördüğümde zehir misali düşüncelerimde kendine yer edinmişti.

Onu daha o yılın başlarında kolidorda görmüştüm.

Kimseyi umursamayan bakışları ve rahat tavrı ile yanındaki arkadaşıyla spor salonuna ilerliyordu.

Ne demişdim?

Kimseye bağlanmam mı yoksa kimseyi sevmem mi?

Hangisinin tam tersi olmuştu?

İkisininde.

Kimi sevmiştim sahi ben?

Umursamaz ve her daim kavgacı olan o çocuğu mu yoksa sakin olan İlkay'ı mı?

Onun adı İlkay Barlas Özer'di.

Her kes onu serseri sanarken o aslında çok çalışkan bir öğrenciydi.

Okul sahibinin oğluydu ve her kes onunla konuşma şerefine ulaşamazdı.

Kaç yıl geçmişti?

7 sene geçmişti ve ben artık onun yüzünü unutmaya bile başlamıştım.Şimdi ise onunla bir sürü anımız olduğu bu şehire veda etmek zorundaydım.

Ankaraya tayinim çıkmıştı.

Savcı olarak hizmetimi orada yapmak zorundaydım.

Odamda umutsuz bir şekilde bavullarıma bakıyordum.

Bu kadar kıyafeti bu bavullara kim toplayacaktı diye düşünürken evin zili çaldı.Ayağa kalkıp kapıyı açtığımda karşımda Züleyhan'ı görmeyi beklemiyordum.Ben ona aval-aval bakarken o bana otuz iki diş sırıtarak bakıyordu.

"Ne yani yalnız başına havalimanına gideceğini düşünmedin her halde?"dedi.

"Nasıl ya?Kızım sen İzmir'de değil miydin?" diye sordum biraz yüksek sesle.Beni itekleyip içeriye geçti ve konuşmaya başladı.

"Evet İzmir'deydim ancak annem seni yolcu edemiyeceğim için üzgün olduğumu gördü ve beni dün akşam yolcu etti buraya gelmem için".

Kollarını iki yana açtı ve beklentiyle bana baktı.Hemen kollarına atılıb ona sım sıkı sarıldım.

"İyi ki geldin" dedim kısık sesimle.

"En yakın arkadaşımı yalnız bırakacak değildim"dedi.Ondan ayrıldığımda yüzüne mahcup bir şekilde baktım.

"Bavullarımı toplamama yardım et" dediğimde yüzünü bururşturarak bana baktı.

"O kadar bavul götürmeye ihtiyacın yok.Ben seni görmeye geldiğimde yarısını getire bilirim" dediğinde olumsuz anlamda kafamı salladım.

"Her şeyimi götürmek istiyorum". 

"Her şeyi mi?" dediğinde neyi ima ettiğini anlamıştım.Gözlerimi devirerek ona cevab verdim.

"Evet Züleyha onun eskiden bana aldığı hediyeleride götürücem kendimle" dediğimde bana kızgın gözlerle baktı.

"Kızım sen salak mısın?" dedi.