Hançer(+18)

Bölüm:11:

Hançer:Bırak beni!

Ermanın hâlâ bana bakıyor olması beni zorla tutması beni rahatsız ediyordu.Güçlü kaslı kolları beni sıkıca kapıya yaslarken elimden birşey gelmiyordu.Kısarak baktığı gözleri beni daha da öfkelendiriyordu.Bunu bilerek yaptığından şüphem yoktu.

Erman:Sakin.

Hançer:Bırak diyorum sana!

Erman:Önce bi sakin ol.

Olamıyordum.Rahatlığından taviz vermeden söylemesi sinirimi bozuyordu.Bu kadar rahat olması gerçekten sinir bozucuydu.

Hançer:Sakinim ben bırak kolumu.

Erman:Bu sakin halin mi senin?

Bunu sorarken yüzünde ufaktan bir sırıtması kaşlarımı çatmama sebep olmuştu.

Hançer:Niye gülüyorsun komik mi?!

Erman gülüşünü bu sefer saklamaktansa yüzüme baka baka güldü.Gülerken beni sıkıca tuttuğu ellerini de üzerimden çekti.Ellerini çektikten sonra birkaç adım geriye attı gülmeyi bırakmadan konuştu.

Erman:İstediğin ne varsa al karıcım yeter ki sinirlenme.

Hançer:Sen ruh hastası mısın?

Erman:Bilmem genelde birileri son nefesini verirken bunu söylüyor bana.

Hançer:Sen ne yapmaya çalışıyorsun?Beni böyle korkutacağını sanıyorsan yanılıyorsun.

Sesli bir şekilde güldü.Ruh hastası diye sormam yanlıştı.O gerçekten hastaydı.

Hançer:Eğer bana birdaha yaklaşacak olursan seni öldürürüm!Duydun mu beni seni öldürürüm.

Erman:Sen uyurken daha masum duruyordun. Seninle evlenmekle yanlış mı yapıyorum yoksa.

Ben uyurken derken neyi kastettiğini anlamıştım.Bunu bana hatırlatması canımı yakmıştı.Gerçi hiç unutmamıştım.Bunu bildikçe kendimden tiksindiğim bir gerçek vardı.

O geceyi unutmak istiyordum.Hiç yaşanmamış olmasını diliyordum.Onu görünce bu yaşanmışlık bende karnımı ağrıtan bir korkuya dönüşüyordu.Korkuyordum hemde çok.Naptın kızım Hançer diye isyan ediyordum kendime her gece.Her günümü kabusa çeviren bu adamı asla affetmeyecektim.Bana yaşattığı bu kötülüğü de asla unutmayacaktım.

Hançer:Senden nefret ediyorum!

Arkamı dönüp ardıma bile bakmadan kapıyı çarpıp çıktım.Merdivenlere doğru yaklaştığımda derin bir nefes aldım.Bu adam ne zaman yanımda olsa boğuluyormuşum gibi hissediyordum.Nefesimi kesiyor bana kendimi korumam gerekiyormuş gibi hissettiriyordu.

Soluk alışverişim düzene girdiğinde alt kata indim.Kimse yokluğumu anlamamıştı.Hâlâ altın alışverişine devam ediyorlardı.

Ermanın ağızından:

Hançer evliliği benim istediğimi sanıyordu. Benim bir Beyoğlu kızıyla evleneceğime neleri göze alabileceğimi bilse böyle konuşmazdı.
Ben annemin intikamını aldıktan sonra bu barışın olacağını biliyordum elbet.Ama barış için bir Beyoğlu ile evlenmek benimde aklımda yoktu.

Beyoğullarından intikam almak için evlenmem gerekiyordu.Barış yapmadan içlerine giremezdim.Hançer eğer onunla ilişkiye girdiğimi söyleseydi bu barış olmazdı aslında. Köksal asıl niyetimi anlamış olurdu.Kendine intikam bilirdi bunu.Barışa ortak olmazdı asla.

Neden söylemedi bilmiyorum ama bu benim işime gelmişti.Köksala yaklaşmadan asıl gerçeği öğrenemezdim.Beyoğullarından intikamımı almak uğruna bu barışa razı olacaktım.Köksalın gözünü boyamak için evlilik niyetine yüklü bir de maddiyat ödeneği sağladım.