Selaamm🤍 Nasilsinizz? Uzun zamandir yazmadigimin farkindayim, ve aklimda bir suru fikirle geri geldim! Oyle cok fikir var ki aklimda, 2-3 bolum atabilirim. Sizi seviyorum, iyi okumalarr🐚
-------------------------★-----------------------
- Hayır! Ne alaka utanmadım ben!
- Pembiş yanakların hiç öyle demiyor Ji!
- Küstüm ben sana.
- Tamam tamam küsme hemen.
Kim Jennie bugün beni yine darlamıştı. Maşallah, hiç darlamadan da duramıyor bu kadın! Nihayet eve geldiğimizde arabadan inip evin kapısına doğru ilerledim. Kapının önünde durdum ve ceplerimi anahtarımı bulmak için karıştırdım. Ve lanet olsun ki, anahtarımı evde unutmuştum.
Arkamı döndüm, bana doğru gülerek gelen anneme baktım. Gözlerim bıkkınlıkla anneme baktığında karşımdaki kadının bana güldüğünü anladım.
- Ne o? Şimdi de işin bana mı düştü minik sincap?
- Aynen anneciğim, şuan kapıyı açmanı sadece ben eve gireceğim için istiyorum!
Annem yanıma gelip yanağıma minik ve bir o kadar da tatlı bir öpücük kondurduktan sonra anahtarını çıkartıp evin kapısını açtı. Ben ise ona şaşkınca bakıyordum.
- Nasıl oldu da sen ıslak bir şekilde öpmedin beni?
- Bugüne özel.
- Ne var ki bugünde?
Bana 'Sence?' der gibi baktığında gözlerimi büyütüp ona baktım. Bu kadın yine Minho'ya aşık olduğumu kast ediyordu.
- Anne!
- Tamam sadece şakaydı.
İçeri geçerken söyledikleri artık beni sürekli bu şekilde darlayacağını gösteriyordu.
- Of anne.
Odama geçmeden önce kurduğum cümleyle kahkaha atmıştı. Odama girdiğimde yorulduğum için hemen üstümü değiştirip lavaboda işlerimi hallettim ve direkt yattım.
-------------------------★-----------------------
Sabah çalan alarmımla yatağımda zıpladım ve tabii ki de yere düşerek uyandım. Bu alarmı değiştirsem kesinlikle kendime ilk defa faydam dokunacak. Yere düştüğüm için çıkan o 'tak' sesi annemi endişelendirmiş olacak ki bir polis gibi odaya daldı. Yere düştüğümü gören annem elini alnına vurarak yanıma geldi.
- Düşmene alıştım ama her sabahta düşülmez ki!
- Ben ne yapayım? Sakar olmayı ben seçmedim sonuçta.
Annem benim sabahki agresif hallerime alışmış olmalı ki hiçbir şey söylemeden güldü ve beni kaldırdı.
- Kuş kadarsın Jisung. Hiç yemek yemiyorsun.
Bende annemin bu tür cümlelerine alıştığım için hiçbir şey söylemeden güldüm. Ayağa kalkıp saate baktım. Nasıl yani? İlk defa geç uyanmamışım! Kesin annem ben uyurken alarmımı erkene aldı. Yoksa benim erken uyanmamın imkanı yok!
Odamın lavabosuna ilerlerken gözümü ovduğum için Bbama'yı görmedim ve ayağına bastım. Ah, lanet! Bu minik köpek neden hep ayağımın altında geziniyor?
Hayvanın ciyaklamasıyla ellerimi hemen gözümden çekip Bbama'ya baktım.- Oğlum, sen neden benim ayağımın altında geziyorsun hep? Bu yüzden bir gün ayağına bir şey olacak!
Eğilip onu kucağıma aldım ve bastığım patisini elimin içine alıp öptüm. Kızıyordum ama bir yandan da kıyamıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Charmer//Minsung
FanfictionAnnesinin işi yüzünden Busan'a taşınan Jisung, yeni gittiği okulda siyah, lacivert ve gri renklerine gömülmüş çocuğun hayatı olacağını hiç tahmin etmemişti... ----------------------★-------------------- hikayeyi herhangi bi hikayeden esinlenerek yaz...