Chapter 1: Room mate

11 0 0
                                    

Me and Zyran were "enemy's" all throughout highschool. Ever since kasi nakakainis na 'yang Zyran na 'yan. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit siya pa ang magiging room mate ko, torture ba 'to?

Hindi kami nag kakaaway ng physical pero matagal ko na siyang gustong suntukin. But no matter what I do, he is still flirty, tinatawag niya kasi akong "baby girl" kaya mas lalo lang akong naiinis sakaniya.

I just took a taxi. Dapat pala hindi ko nalang tinanong sa land lady kung may room mate ako, edi sana masaya pa ako ngayon. Wala na akong magagawa, mas maganda na siguro 'to at nang makapag ingat at handa na agad ako.

Nakarating na agad ako sa dorm ko. Hirap na hirap akong bitbitin ang mga gamit ko. "Hays, ba't kasi nag dala pa ako ng pagka dami daming mga abubot" wika ko sa sarili ko.

"What do we have here?" He starts laughing.

Inagahan ko na nga para ako ang mang suprise sakaniya pero naunahan padin niya nga ako.

"Help me nalang" I faked smiled.

He chuckled

"And why should I have to help you baby girl?"

He said back, smiling in amused tone

Bakit nga ba ako humihingi ng tulong sakaniya? HAHAHAHA

Para lang akong nag hihintay na mag salita ang isang manok.

"HEH! Ako na nga lang" sigaw ko.

He laughs and steps closer to me
"Is that how you ask for a favor?" Ani niya.

Tsk. He's really annoying.
Tinarayan ko siya at nagpatuloy nalang ako sa ginagawa ko.

He just watched me carry all my things.

"Hays..." Singhal ko.

He smiled, clearly not trying to help me at all.

"You sure about that baby girl?"

Gusto na naman ba niya ng away? Pwes, pagod na ako. Pagod na pagod na ako, gusto ko na mag pahinga. Kasalanan ko 'to, dapat humanap nalang ako ng ibang dorm.

"Gusto mo ba ng away!!!" Pasigaw kong wika.

He chuckled once more and stepped closer to you

"Oh come on baby girl...no need to be so aggressive~"

He teased and leaned closer to my face. Kinuha niya ang buhat buhat kong bag at hila hila kong maleta.

"Yan na ata ang pinaka maganda mong ginawa" Pang aasar ko sakaniya.

He rolled his eyes, but still helped carry some of my things.

"Oh shut up"
He said, annoyed.

Lahat ng gamit ko ay pinasok niya sa loob ng dorm namin.

I smiled at him. Walking pass through him.

He couldn't help but smile back as he caught a glance at me.

"Hey, actually I think..there was something you could...do to thank me.." he said, suddenly smirking once more

"Copy boss" I said.

Kinuha ko ang cellphone ko at minessage siya.

"Thank you!" Chat ko.

He saw my text. "You know you can say that in person instead of texting, baby girl" he looked at me quitely for a second.

In person pa talaga? "Merci" wika ko.

Ayos na 'yon. Wala naman siyang sinabi na bawal akong mag pasalamt sa kahit anong lengwahe.

My Room MateWhere stories live. Discover now