35.Bölüm

201 9 15
                                    

-Kalede

Andra:(elinde bebekle içeri girer)Efendim,dediğiniz gibi bebeği getirdim

Alexios:Güzeel,bebek senin odanda bir süre dinlensin,akşama doğru onu hristiyan yapacağız(sırıtır)

Andra:Tamam efendim(bebeği alıp odasına gider)

-kalenin yakınlarında

Nilüfer:(atını son sürat sürmektedir,aklında hem bebeği hem de Orhanın ona olan tavrı vardır,suçu kendi üzerine alır)Orhan haklı,benim yüzümden oldu her şey..

*bir vakit sonra kaleye varır*

Nilüfer:Geliyorum,az daha dayan oğlum(atından iner,gizli geçitten  kalenin içine girer)

-yolda

Orhan:(2 alpiyle kaleye gider,kafası çok karışıktır,hem evladı için hem de nilüfere çok bağırdığı için üzülmüştür)
Keşke sana ilk neler olduğunu sorsaydım,sana öyle bağırmasaydım..Ama senin gönlünü alacam!(daha da hızlanır)

-kalede

Nilüfer:(gizli geçitten geçer,önüne gelen askerleri öldürüp Andranın odasına gider,içeride sadece uyuyan bir bebek vardır)Süleyman!(hemen kucağına alıp bebeğinin kokusunu içine çeker,öper)Ohh,oğlumm(ayağa kalkıp tam kapıya yönelicekken)

Andra:(içeri girer)Hanımım?(şaşırır)

Nilüfer:(sinirle ona bakar)EVLADIMIN BURADA,ÖZELLİKLE SENİN ODANDA NE İŞİ VAR HE?

Andra:(dona kalır,cevap veremez)

Nilüfer:CEVAP VERSENE!BEBEMİ SEN KAÇIRDIN DİMİ HAİN!NEDEN KAÇIRDIN HA?

Alexios:(o da oraya girer)BEBEĞİN AİT OLDUĞU YERDE OLMASI GEREKİYOR DA ONDAN!

Nilüfer:(arkasına döner)ONUN AİT OLDUĞU YER BENİM YANIMDIR,ORHANIN YANIDIR!

Alexios:SEN EN SON BEBEĞİNE BAKARKEN ORHAN YANINDA MIYDI?ŞUAN YANINDA MI?YOK!

Nilüfer:(aklına olanlar gelir,üzülür ama belli etmez)

Alexios:SENİN DE,ÇOCUĞUNUN DA AİT OLDUĞU YER BURASIDIR.ASKERLER,HOLOFİRAYI ALIP ZİNDANA GÖTÜRÜN AKLI BAŞINA GELSİN!BELKİ AKILLANIR

Askerler:Tamam efendim(hepsi nilüferin üzerine gelmeye başlar)

Nilüfer:BEBEMİ SİZE ASLA VERMEM!(bebeğini bırakmadan askerlerle çatışmaya başlar)

Alexios:(hançerini çıkarıp nilüfere fırlatır)

Nilüfer:(kılıcıyla hançerin kendine gelmesini engeller,yere düşen hançeri alır,hanesine koyar)

Alexios:(sinirle ona bakar)

Asker:(kılıcıyla nilüferin ayağını yaralar)

Nilüfer:(bebeğini sımsıkı olarak tutar fakat kafasını yere çarpar ve bayılır)

Alexios:Bebeği burda bırakın,Andra sen bebeğe bak,bunu da zindana atın!Akşam her şeyi konuşacağız!

Askerler:Emriniz olur efendim!(bebeği alexiosa verip nilüferi zindana götürürler)

-zindanda

Komutan:Yere bırakın!

Askerler:(bırakırlar,giderler,sadece 2 asker kalır)

Nilüfer:(bir kaç dakika sonra gözünü açar)Nerdeyim ben?Ayağım da acır(yarasını kumaş parçasıyla sarar,etrafına bakar)Oğlum!Oğlum nerde?(telaşlanır,askerlere döner)AÇ KAPIYI!

Asker:Neden?

Nilüfer:Evladımı görmem gerek,AÇ KAPIYI DEDİM SANA!

Asker:Alexios kesin emir verdi,asla açmayız!

Nilüfer:(susup köşeye çekilir ve hanesindeki hançeri görür,gülümser,hançeri geri yerine koyar)

Asker:(kapıyı açar,yemek getirir)
Al bakalım,büyük ihtimal son yemeğin,içinde domuz eti de vardır,seversin(yemeği yere bırakıcakken)

Nilüfer:(boynuna hançerini saplar)Müslümanlar domuz eti yemez,bilmez misin!

2.asker:(içeri girer)NE YAPIYORSUN SEN!(tam bağırı

Nilüfer:(onu da öldürüp zindandan çıkar)

-kalenin önünde

Orhan:(kalenin önüne gelir,nilüferin atını görür)Nilüferin atı..gizli geçitten geçmiş(atından inip nilüferin geçtiği yerden geçerler)

*Alexiosun bir odadan çıktığını görür

Orhan:Vay it!Ölümün benim elimden olacak!Az daha beklee(onlar gittikten sonra alexiosun girdiği odaya girer)

Andra:(elinde bebekle orhana döner,telaşla)O-orhan Bey..A-açıkla-

Orhan:(biraz sinirle)Evladımı obadan sen mi kaçırdın?

Andra:(cevap vermez)

Orhan:(biraz daha sinirli bir şekilde)Sen mi kaçırdın derim!?

Andra:B-buna mecburdum Orhan Bey

Orhan:(elinden bebeği alır)Bir daha böyle bir iş etmeye kalkışırsan,sana böyle merhametli davranmam bilesin!

Andra:T-tamam

Orhan:Nilüfer nerde?Gördün mü?

Andra:O-onu zinda-

Orhan:Ney?Zindan mı?

Andra:Alexios onu zindana kapattı

Orhan:(sinirlenir)Alexios..

Süleyman:(hafif ağlamaya başlar)

Orhan:Şşşş,annene kavuşmana az kaldı,az daha dayanasın oğlum(öpüp üzerini kapatır)Alpler!

Alpler:Buyur beyim!

Orhan:(süleymanı onlara verir)Gizlice kalenin yanındaki ormanlığa gidin,süleymana da dikkat edin,burada güvende değildir.Ben Nilüferi alacam.

Alpler:Buyruk senindir beyim(bebeği alıp giderler)

Orhan:(odadan çıkar)

-Koridorda

Orhan:(zindanlara doğru gitmektedir)

Nilüfer:(zindanlardan çıkmaktadır)

*koridorda karşılaşırlar*

Orhan:(onu görünce gözü dolar)Nilüfer..

Nilüfer:(görür,sadece ona bakar)

Orhan:(koşarak sımsıkı sarılır)Affedesin beni Nilüferim..Senin oyuna geldiğini bilmezdim(boynuna gömülüp birkaç damla gözyaşı akıtır)

Nilüfer:(cevap vermez)

Orhan:(ağlamaklı bir ses tonuyla)Sana sert davrandığım için özür dilerim..Affedesin beni..

Nilüfer:(gözü dolar,onun böyle olmasına dayanamaz,o da sarılır)Aslı ben özür dilerim,evladımızın başından hiç ayrılmayacaktım..

Orhan:(ayrılır,yüzünü avuçlar)Senin bir suçun yoktur ki gülyüzlüm,asıl orada olmamam benim suçumdur,sen kendini üzmeyesin..

Nilüfer:(gülümser,sarılır)

Orhan:(sarılır)Sana söz,seni ve evladımızı asla yalnız bırakmayacam(gülümser)

Nilüfer:(ayrılır)Ha bu arada Süleyman nerededir?

Orhan:(gülümser)Tasalanmayasın,evladımız güvendedir.

Nilüfer:(şaşırır)Nereye götürdün ki?

Orhan:Alplerin yanındadır,başına bir iş gelmeden kaleden hemen çıkardım

Nilüfer:He iyi yapmışsın,e hadi gidelim o zaman,oğlum özlemiştir beni

Orhan:(gülümser)Tamam

Nilüfer:(gülümser)

*kaleden gizlice çıkarlar*

35.Bölüm

OrHol💥🤩Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin