OrHol💥🤩

37.Bölüm

*ayrılırlar*

Orhan:(Nilüferin nilüfer kolyesini eline alır)Bu kolyeyi sana ilk verdiğim günü hatırlar mısın?

Nilüfer:Hatırlamaz mıyım?Hatta çayırlık bir yere oturmuştuk

Orhan:He ya,sana şerbet koymuştum hatta..(gülümser)

Nilüfer:(gülümser)

Orhan:(nilüfer kolyesinin arkasındaki kolyeyi görür)Bu annenin sana verdiği kolye değil mi?

Nilüfer:Evet

Orhan:Hikayesi var mıdır peki,sormayı unutmuşum sana

Nilüfer:(biraz hüzünlenir)Babamı idam ettirmeye götürürlerken Annem de benim gibi peşinden gitmiş,Babam da ona üzülmemesini gerektiğini söylemiş ve anneme aldığı bu kolyeyi ona verip saklamasını söylemiş,annem de ölmeden bir kaç gün önce bana bu olayı anlatıp elime kolyeyi vermişti..O günden beridir hiç yanımdan ayırmam

Orhan:(üzülür)Anladım..Üzücüymüş

Nilüfer:(iç çeker)Öyle..Allah mekanlarını cennet eylesin

Orhan:Amin(elini nilüferin yanağına koyar)Sen heç merak etmeyesin Nilüferim,O konstantinin itinden de intikamımızı alacağız Allahın izniyle

Nilüfer:İnşallah Orhanım

Orhan:(gülümser başından öper,sarılır)

Nilüfer:(o da ona sarılır)

-Kalede

Alexios:Asker!

Asker:(gelir)

Alexios:Yarına tüm herkesi hazır et,Osmanın ve Orhanın işini bitireceğiz!

Asker:Emriniz olur Efendim!(çıkar)

Alexios:Konstantinin intikamını ikinizden alacağım!Az kaldı(sinirle söyler)

-obada

*ornil obaya gelmistir,attan inerler*

Nilüfer:Ben Bala Anamın yanına gideyim,Süleymana bakayım

Orhan:Tamam o vakit ben de seninle geleyim(gülümser)

Nilüfer:Tamam(gülümser)

*otağa gelirler*

Orhan:Destur var mıdır Bala Ana?

Bala Hatun:(süleymanı beşikte bakıyodur)Gelesin Orhanım

*ornil içeri girer*

Bala Hatun:Hoşgelmişsiniz

Ornil:Hoşbulduk Bala Ana

Bala Hatun:Süleyman siz yokken hep uyudu(güler)

Nilüfer:(güler)Öyle mi?

Bala Hatun:He ya(bebeği nilüfere verir)Alasın kızım

Nilüfer:(gülerek bebeği öper)Biz yokken Süleymana baktığın için çok teşekkür ederiz Bala Ana(gülümser)

Bala Hatun:(elini nilüferin omzuna koyar)Ne demek kızım,seve seve(orhana gülümseyerek döner)Ha bu arada Orhan sana bir şey diyecem

Orhan:Diyesin Bala Ana

Bala Hatun:Malhundan haber geldi,iyileşmiş Allaha şükür(gülümser)

Orhan:(sevinir)Sen essah mı dersin Bala Ana?

Bala Hatun:(güler)Essah derim ya,gelicek inşallah

Orhan:(sevinçten ilk Bala Hatuna,sonra Nilüfere sarılır)

Nilüfer:Hayırlı olsun Beyim,sağ sağlim gelsin inşallah(gülümser)

Orhan:(gülümser)İnşallah Nilüferim(bala hatuna döner)Bacım nerededir?O bilir mi?

Bala Hatun:O hatunlarla talimdedir,gelende ona da söyleriz(güler)

Orhan:Ben söylerim ona(güler)

Bala Hatun:(gülümser)

-ornil otağda

Nilüfer:(aklında Malhun hatunun ona olan tavrı vardır,düşüncelere dalmıştır)

Orhan:(Annesi geleceği için sevinirken Nilüferin düşüncelere daldığını görür,yanına oturur)Nilüferim,sen eyi misin diyesin hele?

Nilüfer:(düşüncelerinden onu duymaz)

Orhan:(elini nilüferin omzuna koyar)Nilüferim..

Nilüfer:(düşüncelerinden uyanır,elini orhanın elinin üstüne koyar)He diyesin,duymamışım seni

Orhan:Eyi misin?Çok düşünceli görünürdün?

Nilüfer:İyiyim ya,bir şeyim yok(gülümser)

Orhan:Benden bir şey mi saklarsın yoksa?Dökesin içini bana

Nilüfer:(biraz çekinerek)Malhun Hatun,beni görünce bir şey der mi?

Orhan:Ne deyu desin ki gülyüzlüm?

Nilüfer:Ya beni normalde istemi-

Orhan:(elini nilüferin çenesine koyar)Şşşşş,demeyesin öyle.Hem anam senin benimle evlenmen için müslüman olmanı istemez miydi?

Nilüfer:İsterdi

Orhan:(gülümser)Tamam işte,sen kendi isteğinle müslüman oldun ve anamın şartını yerine getirdin.

Nilüfer:(Düşünür)Doğru söylüyorsun.

Orhan:(elini nilüferin yanağına koyar)Üzülmeyesin,Anam her şeyi öğrenende sana öyle davranmaz,aksine mutlu olur(gülümser)

Nilüfer:İnşallah(gülümser)

Fatma:(otağa destursuz girer)AĞABEY KALK!ANAM GELİRMİŞ!

Orhan:Bacım?

Fatma:(onları görür,gülerek)Şey,ben sevinçten destursuz girmişim kusuruma bakmayasınız

Nilüfer:(güler)Yok estağfurullah,gel tabii

Fatma:(gülümser)

Orhan:Ben de imdi senin yanına gelicektim bacım

Fatma:Sen bilir miydin anamın geliceğini?

Orhan:(gülümser)Bilirdim ya

Fatma:(yanına oturur)Bana niye demedin o vakit?

Orhan:Bala Anam senin talimde olduğunu söylediydi ondan diyemedim(güler)Yoksa senden ne deyu saklayalım ki bacım?

Fatma:(güler,orhana sarılır)Sonunda anam gelir Allaha şükür

Orhan:(o da ona sarılır)Gelir ya Allaha şükür(gülümser)

Nilüfer:(İkisini mutlulukla izler)

Süleyman:(ağlamaya başlar)

Nilüfer:Süleyman uyandı herhalde,ben bakayım

Fatma:Kesin benim gelişimden korkup ağlamaya başladı(biraz üzülür)Kusura bakmayasınız

Nilüfer:(bebeği eline alır)Yok estağfurullah,sen sevincinden öyle yaptın,bilerek değil ki

Fatma:(gülümser)Sağ olasınız

Orhan:(fatmaya bakar)Bir dahakine daha dikkatli olursun artık bacım

Fatma:(güler)İnşallah Ağabey(çok şüpheli)

37.Bölüm

Bu arada nilüferin kolye hikayesini famamen kafadan salladim agalar onu soyliyim dedim🙏🤭💞