OrHol💥🤩

43.Bölüm

*Yarım saat sonra orhanın bir işi çıktığı için otağdan ayrılmıştır*

Nilüfer:(otağda uyuyodur)

*otağa annesi ve babası girer,beşikteki süleymanı sevmeye başlarlar*

Annesi:(gülümseyerek eşine bakar)Torunumuz ne kadar da tatlıdır öyle değil mi?

Babası:Aynı Holofira gibi..

Nilüfer:(sesleri duyup uyanır,şaşırarak ikisine bakar)

Annesi:(yanına oturup gülümseyerek saçını okşamaya başlar)Sen uyu güzel kızım,biz evladın ile ilgileniriz,sen merak etme

Nilüfer:(gülümser,küçülken hastalandığı zamanki soeduğu soruyu sorar)Anne,ben iyi olacak mıyım?

Annesi:Tabii ki de iyileşeceksin kızım,Sen çocuklarına annelik edeceksin,iyi olacaksın!

Babası:(gözü dolu ikisine bakıyodur)

Nilüfer:(gözü dolar)Ben..Ben sizi çok özledim

Babası:(yanına oturur,gülümseyerek)Şuan yanındayız kızım

Nilüfer:(gözü dolu babasına bakar)

Annesi:Biz senin her zaman yanındayız kızım,bunu sakın unutma tamam mı?

Nilüfer:(gülümseyerek kafa sallar,annesinin boynundaki kolyeyi görür,tam eline alıcakken içeri askerler girer)

Asker:HAİN BURADA!(Nilüferin babasına doğru yürüyüp kolundan tutarlar)

Nilüfer:(biraz zorlanarak ayağa kalkar)HEY NE OLUYOR!

Asker:(hiçbir şey demezler,sadece babasını kollarından tutup götürmeye çalışırlar)

Nilüfer:BIRAKIN BABAMI!(babasının kolundan tutup çekmeye başlar)

Konstantin:(onu yere ittirir)SEN KARIŞMA!

Nilüfer:(sertçe yere düşer,gözü kapalı sayıklamaya başlar)Bırak,bırakın babamı,bırakın!..

Orhan:(Süleymana bakıyodur,Nilüferin sayıkladığını duyunca hemen yanına oturur)Nilüferim!(yavaşça onu dürter)

Nilüfer:(daha yüksek sesle sayıklamaya başlar)BIRAK BABAMI!GÖTÜRME!

Orhan:(Yüzünü avuçlar)Nilüferim!

Nilüfer:(gözünü açtığı gibi başındaki Orhanı görür)

Orhan:(yarasına dikkat ederek sarılır)Şşşş,sakin olasın,ben buradayım(gülümser)

Nilüfer:(sarılır,gülümser)

Orhan:Düş mü gördün?

Nilüfer:Evet,annem ile babamı gördüm(ayrılıp rüyasını anlatır,gözü dolmuştur)

Orhan:(onun üzüldüğünü görünce üzülür,nilüferin gözyaşını siler)Daha üzülmeyesin Nilüferim,ben her vakit senin yanındayım(gülümser)

Nilüfer:(gülümser)Sağ olasın Orhanım

Orhan:(sarılır)

Nilüfer:(o da sarılır)

Malhun Hatun:Destur var mıdır?

Orhan:Gelesin Ana

Malhun Hatun:(Bala Hatun ile içeri girer,nilüferi uyanık görünce sevinir,yanına oturur)Çok şükür uyanmışsın kızım!

Nilüfer:(gülümser)Çok şükür

Malhun Hatun:Kendini eyi hisseder misin?

Nilüfer:İyi hissederim Allaha şükür

Bala Hatun:(gülümser)Çok şükür

Orhan:(nilüfere bakarak gülümser)

Nilüfer:(gülümser)

*aradan tam 1 yıl geçmişti,hainlerin cezası kesilmiş,Nilüfer de iyileşmişti,Malhun Hatun ve Nilüferin arası da daha iyi olmaya başlamıştı*

-ornil otağda

Nilüfer:(Orhan ile namazını kılmıştır,dua edip seccadesini katlar,Süleymanın yanına gidip onu sevmeye başlar)

Orhan:(ikisini izlemeye başlar)

Nilüfer:Ne ara 1 yıl geçti de bu kadar büyüdün sen he?(güler)

Süleyman:(gülüyodur)

Nilüfer:(o da ona gülmeye başlar)

Orhan:(o da yanlarına gelir,süleymana bakarak)Maşallah benim oğluma(masallah diyelim hanimlar🙏🧿)

Nilüfer:Maşallah(gülümser)Ee ben bir Goncanın yanına gideyim,Süleymana sen baksan olur mu?İşim bitince gelirim zaten(gülümser)

Orhan:Olur olur sen git Nilüferim,ben bakarım(gülümser)

Nilüfer:(gülümseyi ayağa kalkıp içeri doğru yürürken birden başı döner,tutunucak yer arar)

Orhan:(onu görüp ayağa kalkar,elinden tutar)Nilüferim,eyi misin?

Nilüfer:İyiyim ben iyiyim,biraz başım döndü sadece,biraz oturdum ya belki ondandır,önemli değildir(gülümser)

Orhan:Peki o vakit,dikkat edesin kendine(gülümser)

Nilüfer:Merak etmeyesin(gülümseyip otağdan çıkar,Goncanın yanına gelir)

-çayırlıkta

Gonca:(hatunlara yardım ediyodur,Nilüferi görür)Hoşgelmişsin bacım(elini omzuna koyar)

Nilüfer:Hoşbuldum Gonca(gülümser)Ne yaparsınız burada?

Gonca:Hatunlarla Dut pekmezi kaynatırdık

Nilüfer:Anladım,ben de yardım edeyim size o zaman(gülümser)

Gonca:Tabii,gelesin(gülümser)

*hatunlara yardım etmeye başlarlar,bir süre sonra onlara Malhun Hatun ve Bala Hatun katılır*

Nilüfer:(pekmezi karıştırıyodur)

Malhun Hatun:(yanına gelir,elini omzuna koyar)Maşallah kızım,böyle karıştırasın,daha kıvamlı olur

Nilüfer:(gülümser,karıştırmaya devam ederken birden midesi bulanır)

Gonca:(yanındadır)Bacım,eyi misin?

Nilüfer:İyiyim bacım merak etmeyesin

Gonca:İstersen sen biraz dinlen,ben karıştırayım olur mu?

Nilüfer:Olur(gülümseyip yürümeye başlar,yürürken başı döner ve yere düşüp bayılır)

Gonca:BACIM!(kepçeyi bırakıp nilüferin yanına koşar)

Malhun Hatun:NİLÜFER!KIZIM!(koşarak nilüferin yanına gelir,elini yanağına koyar)

Bala Hatun:KIZIM!(o da koşarak yanına gelir)

Malhun Hatun:Gonca!Kızım Nilüfere ne oldu diyesin hele?En son sizi gördüğümde sen yanındaydın

Gonca:(korkuyla)Pekmezi karıştırırken birden midesi bulandı Malhun Ana,ben de ona dinlenesin dedim,yürürken de bayıldı!

Malhun Hatun:Allah Allah!Otağa götürelim de orada bakalım(kollarından ve ayaklarından tutup otağa götürürler)

43.Bölüm