ZAMBAK

4.Bölüm

04.07

Kabus gördüğüm için aniden uyandım. Terlemiştim. Kalkıp saate baktım. Daha sabaha çok olduğu için tekrar uyumak istiyordum. Ama sanırım uyuyamayacaktım. Tekrar kabus görmek istemiyordum.

Elimi yüzümü yıkamak için odamın içindeki banyoya gittim. Çıktığımda bu saatte ne yapabilirim diye düşünüyordum. Ama saat çok erken olduğu için hiç bişey yapamazdım.

Bahçeye çıkıp biraz hava almanın iyi geleceğini düşündüm. Telefonumu alıp odamdan çıkıp merdivenlerden indim. Çıkış kapısının önüne gelince beklemeden yavaşça kapıyı açıp dışarı çıktım. Beni gören korumalardan birisi benim yanıma doğru gelmeye başladı. Bu saatte bile neden koruma vardı acaba?

"Efendim bişey mi istediniz?" sadece kafamı hayır anlamında salladım. Birkaç saniye sonra hâlâ gitmediği için "uyku tutmadı da hava almaya çıktım," dediğimde kafasını sallayıp geldiği yoldan geri döndü.

Bahçeye daha önce dikkatli bakma fırsatını bulamamıştım. Ama şuan bol bol zamanım vardı. Oturacak biryer bulmak daha mantıklı geldiği için hem bahçeyi gezip hem de oturacak bir yer bulmak için yürümeye başladım. Sol tarafa doğru yürüdüm. Köşeyi döndüğümde bir masa ve masanın etrafında sandalyeler vardı. Biraz daha köşede bir tane sallanan salıncak gördüm ama bu normal bir salıncak değildi. Üç kişinin rahatça sığabileceği büyüklükteydi.

Salıncağın olduğu yere doğru yürüdüm. Hemen oturdum. Olanları düşünmeye başladım. Cenk'in beni aldatması üstüne babamın beni kendi canını kurtarmak için o adama vermesi. Babamdan bile bu kadarını beklememiştim. Belki iyi bir baba değildi ama bu kadarını yapacağı hiç aklıma gelmemişti. Cenk'ten de hiç beklemezdim böyle bişeyi. Niye böyle bişey yaptı anlayamıyordum. Onlar sevgimi kullandı. Babam ve Cenk. Ne olursa olsun birisi babamdı ve birisi de sevgilimdi. Babam beni cehenneme attı. Sevgilim bana ihanet etti. Sevgimi kullandı.

Hatta sadece sevgimi değil beni de kullandı. Artık ikisininde yüzünü görmek istemiyordum. Ne babamın ne de Cenk'in. Benim artık annem olmadığı gibi bir babamda yoktu. Benim için ölmüştü. Cenk ise hayatımda aldığım en büyük ders olarak kalıcak sadece. Bana kimseye güvenmemem gerektiğini çok güzel öğretti.

Beni kimse gerçekten sevmeyecek miydi? Herkes sadece kullanmak için seviyormuş gibi mi yapacaktı? Babam, Cenk başka kim vardı? Aslan o da mı öyleydi yoksa? O da mı beni kullanmak için bana böyle iyi davranıyordu?

Gerçi ben Aslan'ın bana neden böyle davrandığını bilmiyordum. Bana karşı çok iyi davranıyordu. Ama neden? Belki de o da kullanmak için böyle yapıyordur. O da beni kullanır mıydı gerçekten?
Kullanmaz.

En azından öyle tahmin ediyordum. Umarım öyledir. Bir ihaneti daha kaldıramam. Bunları düşünürken artık gözyaşlarımı tutamadığımı farkettim. Ağlıyordum.

Babamın ihanetine. Boşa giden senelerime ve kullanılan sevgime ağlıyordum. Bir şeye daha ağlıyordum. Aslan'ın da beni kullandığı düşüncesi. En çokta bundan korkuyordum. En çokta buna ağlıyordum. Ona güveniyordum. Hemde fazlasıyla.

Birden omuzlarımda kollarımda ve sırtımda bir sıcaklık hissettim. Hemen sonrasında yan tarafıma birisinin oturmasıyla salıncak sallandığı için kafamı hemen oraya çevirdim. Gördüğüm kişiyle şaşırmıştım. Bu saatte neden uyanıktı acaba? Onu da mı uyku tutmamıştı?

Şaşkın şaşkın yüzüne bakmaya devam ederken o da bana baktı. Kahveleri yeşillerimle buluştu. Birkaç saniye sadece bakıştık. Tam neden burada olduğunu soracağım sırada elini yavaş bir şekilde kaldırdı ve avucunu yanağıma koyup gözümden akan yaşı sildi. Bu hareketiyle kalp ritimlerim hızlandı. Bana neler oluyordu? Aslan'dan mı etkileniyordum?