The Neighbourhood - Flawless
İyi okumalarr
"Berkay kaza yaptı..."
Cümlesinin ardından hemen hastaneye doğru yol aldım ama ağlamam asla durmuyordu. Bu bu bu çok kötü bir duyguydu. Kalbim sıkışıyordu. Ne yapacağımı hiç ama hiç bilmiyorum. Hastaneye vardığımda hemen Berkayın odasını bulmaya çalıştım hemşireye sordum o da 7 numaralı oda ve 2. Katta olduğunu öğrendim. Odanın önüne geldiğimde yoğum bakımda olduğunu gördüm. Abimde ordaydı.
"A... Abi."
"A... Alev güzelim neden ağlıyosun Berkay uyandığında seni böyle görürse kızar bilmiyomusun."
"Abi..."
"Güzelim benim gel yanıma."
Abim beni yanına yanına çağırınca hemen kafamı omzuna dayadım.
"A-abi Berkay ölmesin ben Berkaysız yaşayamam hem daha biz onunla çok şey yapacaktık. Daha birbirimize bile itiraf etmedik aşık olduğumuzu."
"Güzelim benim, yavru kuşum birtanem merak etme sen bilmiyormusun Berkayı
güçlüdür o bir araba kazasıyla yıkılamaz."
Abimin dediğiyle biraz gözlerimi dinlendirmeye karar verdim ve gerisi tamamen karanlıktı.
Yazardan...
Alevin uyumasıyla Bora hemen kardeşini bir odaya yerleştirip üstünü güzelce örtüp geri Berkayın yanına gitti. Bir kişinin şu anlık bir kere girme hakkı vardı çünkü Berkay ameliyattan çıkmış ve odaya alınmıştı. Doktor ameliyatın güzel geçtiğini ama hala hayati tehlikesinin olduğunu söylemişti o yüzden odaya alınmıştı. Hemen Berkayın doktorunun yanına gidip gitmek için izin aldı.
"Hüseyin hocam ben Berkayın yanına bir beş dakika geçebilir miyim?"
"Geçebilirsin Bora ama lütfen dikkatli ol ve galoş giymeyi ve maske takmayı unutma."
"Tamam hüseyin hocam teşekkürler."
Tebessüm edip odaya doğru yürümeye başladı Bora. Berkayın odasını girince hemen Hüseyin hocanın dediklerini giyip hemen içeri geçtim.
"Berkay kardeşim..."
Sessizlik.
"Biliyorum şuan neden Alevin yanında olmadığımı sorguluyorsun."
Sessizlik.
"Kardeşim ne yapabilirim şuan senin uyanmanı beklemekten başka sen söyle."
Sessizlik.
"Sen uyanmassan ben Alevi nasıl toplayabilirim."
Sessizlik.
"Lütfen uyan kardeşim lütfen Alevi ve beni sensiz bırakma. Lütfen..."
Sessizlik.
Biraz daha orda kalıp odadan çıktı Bora.
Kardeşin daha fazla yanlız bırakmamak için kardeşinin yanına gitmeye karar verdi. Odaya geçince Alevi telefonuyla konuşurken gördü. Konuşması bozulmasın diye içeri girmedi ama kulak misafiri oldu.
"Of Ela ben ne yapıcam hiç bilmiyorum Berkay ameliyattan çıktı ama hayati tehlikesi devam ediyo kalbim sıkışıyo yerimde duramıyorum ama ruh gibi geziyorum."
"Kuşum bende senin için ne yapacağım bilmiyorum ki elim kolum bağlı kaldı."
"Senin bişey yapmana gerek yok birtanem ama sadece yanıma gelip bana evden kıyafet getirsen iyi olur tabi zahmet olmassa."
"Yok askim ne zahmeti ben hemen alıp getirim yiyecek bir şeyler istermisin?"
"Yok kuşum sen gel yeter."
"Timam birtanem ben hemen geliyorum."
Deyip Ela telefonu kapattı.
Alev'den...
Elayla konuşmamızdan sonra abim içeri girmişti.
"A-alev sen nerden biliyorsun Berkayın hayati tehlikesinin olduğunu?"
"Abi Hüseyin hocaya sordum durumunu ve sen niye bana söylemedin."
İçimde abime dair ufak bir kırıntı vardı ama ufak. Abim açıklarsa geçer diye düşünüyorum."
"Uyuyordun güzelim çünkü bende uyandırmak istemedim."
"Tamam abi sıkıntı yok ama bişey söyleyebilirmiyim?"
"Söyle güzelim."
"Ben Berkayın yanına geçebilirmiyim bir 5 dakika olsada."
"Geçebilirsin güzelim gel Hüseyin hocaya soralım öyle geçelim."
Dedi abim ve Hüseyin hocanın yanına yani odasına doğru yürümeye başladık
Hüseyin hoca izin verdiği zaman Berkayın odasına doğru yol aldık. Ta ki
Berkayın odasından uzun bir bip sesi ve kalp ritim cihazının tek bir çizgi olmasına kadar.....
Helloo aşklarımm nasılsınızz ben iyiyim bölüm gecikmesi için çok çok çok özür dilerimm sizi seviyorum ve düşüncelerinizi yorumlara yazın
Sizce Berkay ölecekmi???
