KAN DAVASI

FELICITÀ

"Ne sen beni mi seviyorsun"
"Evet"
Gercekten beni mi seviyordu yoksa benimla alay mi ediyordu bana bakan gözleri birden kollarıma kaydı kollarımı tuttu
"Kolların kim yaptı bunları"
Hemen kollarımı çektim bunu kimseye soyleyemezdim eger babam soyledigimi ögrenirse beni öldürür dü
Miranın sinirden yüzünde ki damarlar belirlenmeye başlamıstı ama sakinligini koruyordu
Yüzümu ellerinin içine aldı
"Güzelim korkmana gerek yok ben senin yanındayim kimse sana bir sey yapamaz buna izin vermem simdi soyle bana kim yaptı bunları"
Soyledikleri huzur veriyordu bana bu cumleleri duymuyalı yıllar olmustu belkide hic olmamisti
Çaresizce
"Babam"diyebilmistim gözlerimi mirandan cevirip ellerime baktim parmaklarimla oynama basladim
"Baban mı o iyi adama benziyirdu"
"Iyi adam mı güldurme beni babam mı iyi adam"
Ikimizde susmuştuk anlatmak azda olsa iyi geliyordu
"Sadece bunlar değil"
Diyerek sirtımı actım miran saskin bir ifade ile parmaklariyla sırtıma dokunuyordu
"Kemer izleri hemde cok derin"
"Sırf arkadaslarimla disari cikmak istedim diye"
"Kısa giydim diye basıma orosbu mu olcan dedi bana biliyormusun"
Soylemek istediklerimi belki babama soyleyemiyordum ama mirana soyliyordum
"Sey bunlar aramızda kalsa olur mu
"Maglesft guzelim"dediginde onune bakti
"Nasıl"mirandan bunu beklemezdim soylediklerimi babama mı soyleyecekti
"O adam yaptiklarinin cezasinı cekicel"
Bir sey soyleyemedim soyledikleri o kadar açık ve net di ki bir sey diyemedim ikimizde arabadan indik konagin icine dogru yurumeye basladik heyecan dan soguk soguk terler akmaya baslamisti miran elimi tuttu
"Sakin ol hayatim"
Hic bir sey soylemeden önüme baktım
Salona geldigimizds tum karaman ailesi oradaydi tek tek herkesin elini opup bir koltuga oturdum miranda yanima oturup elini omzuma attı bir sure kimseden ses cikmayinca mirza aga konusmaya basladi
"E kızım alısabildin mi
"Alistim sagolun"
"Bir sey oldugunda gelebilirsin hic cekinme"
Basimi olumlu anlamda salladim mirza aga disardan sert gorünen ama iyi bir kalbi olan bir adam di babamdan bin kat daha iyi oldugu kesindi
Biz konusurken iceriye birden miranin arkadasi gölge girmisti
Gölgeyi tanırdim arada bir konustugum ayni okuldan mezun olmustuk iyi bir cocuk tu kimseye zararı olmazı
Gölgenin gelmesiyle herkes ayaklanmisti ne diyecekti bu kadar onemli olmasayi pat diye gelmezdi bende merakime yenik dusup sordum
"Ne oldu gölge önemli bir sey mi var"
"Şey ben-"sanki benim burda olmami beklemiyordu
"Miran bi gelsene"
Miran la göz göze gelmistik o da ne olduğunu bilmiyordu
"Geliyorum diyip "gittiler
5dk sonra ikiside geldiler miranın yüzü ben beyaz olmustu gölge ne söylemisti
Miran beni kolumdan tuttugu gibi odaya cikardi
"Miran dursana ne oldu"
Cevap vermiyordu sadece yuruyordu odaya geldigimizde beni yataga oturttu ve konusmaya basladi
"Gece sana bir sey soylicem ama sakin kalmanı istiyorum
"Miran korkutuyorsun beni"
Korkuyordum bu kadar soylenmeyecek sey me olabilirdi ki
"Gece bunu nasıl soyleyecegim bilmiyorum ama annen mihrima hanım vefat etmis"
Beynimden vurumusa donmustum annem ölmustu annem..
Gözümden göz yasları akmaya başlamıstı bile
"Saka mi miran ne olur saka de"
Miran yanıma oturmustu bana sarılıyordu
"Ben yanindayım gece ben yanindayım"diyordu sadece
Ben ise bagırıp cagiriyordum elimde ki tek sey buydu
Ayaga kalkmistim göz yaslarımı elimin tersiyle silip yürumeye basladim
"Nereye gidiyorsun gece"diyen mirana bile donup bakmamistim miran arkamdan geliyorsun merdivenden inerken tum karaman ailesini gordum bizim seslerimizi duyup merdivenin oldugu alana cikmislardi yuzumde ki öfke herseyi ifade ediyordu kimsede engellemiyordu biliyorlardı engellerse oracikta öldürebilirdim o derecede ki sinir di bu
Merdivenden indigimde miranın sabrı tükenmis kolumdan tutup durdurmustu
"Dur gece dur"
"Ne var miran ne var allah askina"
"Dur bi sakin ol otur şuraya"
"Nasık sakin olim miran benden nasıl böyle bir sey istersen annem ölmüs benim annem"
Annem lafini soyleyince goz yaslarima yine engel olamamistim miran ile goz gozeydik
"Tamam nereye gideceksin soyle birlikte gidelim"
"Konağa gidicem "
"Tamam gidelim"diyip yurumeye basladi bende arkasindan gittim
*
*
*
*
*
Konağa vardıgımizda direkt olarak babamin yakasina yapıstım adım kadar emindim annemi babam öldürmustu
Babam hic aglamamisti yuzunden belliydi
"Sen öldurdun annemin canına sen kıydın"
Diye tıslamistim
Babam ise sadece gozlerime bakiyordu
"Yapmadim ben ben anneni seviyorum"
"Seviyorsun he seviyorsum "
Alaylı bir ifade ile konusmustum
"Adım kadar eminim annemi sen öldürdün baba ve ben bunu öğrenicem
Babama öldürücü bir bakış atıp avluta dogru yurudum miranda arkamdan geliyordu annemin öldügü gün yemekler pisiyordu ne sacma bir sey di herkes yemek derdindeydi oradan atlas abimi gordum yemeklerin pistigi yere gidip hepsini devirmisti oh iyi yapmisti
"Cenaze günü herkee yemek düsünüyor"
Herkes şaşkın şaşkın abime bakiyordu ben ise abimden gurur duyuyordum abimde ağlamisti gözleri kip kirmizi olmustu bizim yanimiza geldi hic bir sey soylemeden bana sarildi bende karsilik verdim sarildim
Biz ayrildiktan sonra atlas abim miranın elini sıktı miranla iyi anlasiyorlardi saten arkadaslardi