Yoğun istek üzerine (3) bölümü atıyorum. Yorum yaparak beni motive ederseniz çok mutlu olurum bebeklerim. Şeyy bölümde +18 var🪞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8. Bölüm
Aynanın önündeki yansımam tüylerimi diken diken ediyordu. Bal rengi gözlerim hariç yüzümde boş bir yer yoktu. Kabarık ve ürkütücü maske bütün yüzümü kapatmıştı. Üstümde kabarık bir elbise vardı. Bu elbiseyle geçmiş yıllarda bulunuyor gibiydim.
Aşağıdan keman sesi geldiğinde adımlarımı büyük, görkemli merdivenlere sürükledim. Merdivenlerden inmeden önce salonda duran insanlara baktım. Hiçbirinin gerçek yüzünü göremiyordum.
Kendi yüzümü göremediğim gibi.
Her biri maske takmıştı.
Merdivenlerde öylece dikilirken yanımdan geçip giden uzun pelerinli adama baktım. Aşağıya indiğinde arkasında sakladığı kılıcı çıkardı. Salonda duran her insanı barbarca katletmeye başladı.
Bağırmaya başladım ama sesim çıkmıyordu.
Yürümeye başladım ama adımlarım kilitlenmişti.
Gözlerimi kapattım ama öldürülen insanları görebiliyordum.
Gösterişli salon kana bulanmıştı. Uzun pelerinli adam öldürdüğü insanların üzerine basarak bana doğru döndü. Elindeki kılıcıyla beni gösterdiğinde koşmak istedim. Ama bir adım bile atamadım.
Adam ağır ağır merdivenleri çıkarken yüzündeki maske gerildi. Yanıma çıkmadan bir basamak önümde durduğunda gözleri tanıdık geldi.
Karamel.
Elindeki kılıcı elime tutuşturduğunda ruhum zindana sıkışmıştı. Sert bir hamleyle elime yapıştığında kılıcın ucunu karnına geçirmişti. Kan yüzüme sıçrarken bir türlü atamadığım çığlığı işte şimdi atmıştım.
°°°
Kabusum beni alaşağı ederken terden göle batmış bir şekilde uyandım. Emir yanımdaydı ama gözleri bende değildi, doğrudan yola odaklanmıştı.
"Emir?"
Emir'e seslenmesemuyandığımıanlamayacaktı. Sanki o da ayık bir şekilde rüya görüyormuş gibiydi.
