"Kimsin sen?" salonumun ortasında duran yabancıya korku dolu gözlerle baktım.
Bu adam kimdi ve benim evimde ne yapıyordu?
Aramızdaki bir kaç adım mesafeyi sıfırlayarak tam önümde durdu. Uzun boyundan dolayı yüzünü bana doğru eğdiğinde ateş gibi ya...
Merhabalarrr. İkinci bölümümüzle karşınızdayım. Keyifli okumalar dilerim. Oy ve yorum yapmayı unutmayın.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
2.Kırmızı Kutu
18.06.2024
Hayatım bir gece de değişebiliyormuş. Tek bir gece de katil olup, cehenneme hak kazanmıştım . Üstelik peşimde bir Ölüm Meleği vardı. Bir kaç saat içinde yaşadığım olayların varlığına hala inanamıyordum.
Sabah olmuştu, bu gecenin sonu hiç gelmeyecekmiş gibi hissetmiştim ama gelmişti. Bugün haftasonu olduğu için şirkete gitmeyecektim. Zaten gitmekte istemiyordum. Ben kendi patronumu öldürmüştüm.
Sabahtan beri televizyondan, internet sitelerinden cinayet haberlerine bakıyordum. Ama hiç bir şey yoktu. Bu da cesedi birinin sakladıpı şüphesini çoğaltıyordu. Ama kim neden yapmış olabilirdi ki?
Kafamdaki düşünceler susmak bilmiyordu. Boktan bir işin içine bulaşmıştım. Nasıl çıkacağımı da bilmiyorum.
"Off, Allahım al canımı da kurtulayım." diyerek bıkkın bir şekilde konuştum.
"Bunun için 364 gün daha beklemen lazım." hemen yanımda duyduğum sesle sıçrayarak yerimden kalktım.
Karşımdaki Ölüm Meleğinden başkası değildi.
"Ya sen şaka mısın?" diye sinirle konuştuğumda yüzünde ukala bir gülümseme oluştu.
"Böyle bir varlığın yer yüzüne inmiş olması inanılır gibi değil, değil mi?" siyah saçlarını arkaya yatırarak söyledikleri beni daha da sinirlendirmişti.
Hah ukala bir Ölüm Meleği'miz eksikti.
"Yanlış hatırlamıyorsam dün seni evimden kovmuştum?"
Yanıma yaklaşarak oturduğum yatağımın iki yanına ellerini dayadı. Şimdi neredeyse yüzyüzeydik. Alev gibi parlayan gözleri o kadar yakınımdaydı ki sanki cehennemi göre biliyordum. Onun da bakışları sadece gözlerime odaklanmıştı.
" Beni kovamazsın, Menesa." kendinden emin tavrıyla, "Ben ancak kendim istersem giderim. Dün gerçekleri hazmetmen için sana süre tanıdım."
Bu kadar yakınımda olması hiç iyi değildi. Vücuduma dokunmasa bile bedeninden yayılan sıcaklığı hissedebiliyordum. Cehennemde olmasa bile vücudu onun sıcaklığını hala taşıyordu.
" Tamam, uzaklaş. " diyerek elimi siyah kumaşın üzerinden göğsüne bastırdım. "Ne dikildin başıma Zebellah gibi." diyerek onun kollarının arasından kurtularak yataktan kalktım.
