Her şey benim için geçen sene başladı, annem ve babamı trafik kazasıyla kaybetmemle. Yalnız kalmıştım koca İzmir'de yapayalnız bir başıma kalmıştım. Yeni yeni atlatıyordum içimdeki duyguları, acım azalmıyordu elbette ama eskisi kadar canımı yakmıyordu. Alışmıştım sanırım yalnız olmaya...
Özel bir üniversite de burslu olarak okumaya başladım fakat ailemi kaybedince dondurmak zorunda kaldım. Şimdi tekrar o okula yalnız nasıl girebilirdim beni hep babam bırakırdı. Bunları düşünürken yataktan kalktım, elimi yüzümü yıkadım. Ayaklarım beni geri geri götürüyordu. Mutfağa geçip alel acele bir tost yapıp yedim. Hazırlanıp çıktım, neyse ki aile şirketimizin bir kısmı bendeydi bir kısmı da amcamda para sıkıntım olmuyordu. Amcam beni hep çok severdi...
Arabama binip okulun yolunu tuttum, okula girdiğimde bütün arkadaşlarım yanıma geldi. Bazıları sarıldı, bazıları sadece tokalaştı. Yanımda olduklarını hissetmem harika bir duyguydu bana iyi gelmişti. Aralarından ayrılıp Esra'yla baş başa kaldık. Kaç aydır görüşemiyorduk ki o benim en iyi arkadaşımdı. Kafeteryaya oturduğumuz da sevgilisinden bahsetti. İlk defa onu öyle heyecanlı görüyordum onun mutluluğuyla bende mutlu oluyordum. Aşkı daha önce hiç tatmamıştım ama Esra'nın heyecanıyla, anlatmasıyla sanki ben yaşıyordum onu. Biraz oturduktan sonra yanımıza uzun boylu yakışıklı bir çocuk geldi. Esrayı öpüp benimle tanışmak için elini uzattı.
-Merhaba ben Sergen, Esra'nın erkek arkadaşıyım. Sanırım sende Masal olmalısın? dedi
-Merhaba evet, memnun oldum dedim gülümseyerek
-Esra senden çok bahsetti, seni tanıyor da diyebilirim kısaca diyerek oda gülümsedi.
Yanımıza oturup muhabbet etmeye başladık, aslında soğuk birisiyimdir ama Sergen iyi birine benziyordu. Biz konuşurken aniden Sergen dönüp;
-Benim bir arkadaşım da gelicek Esra biliyorsun Egemen'i. Masal senin için sorun olur mu? Eğer olursa gelmeden kalkabilirim gerçekten bak. Dedi tedirgin bir sesle
-Yok canım ne sorunu, sorun yok.
Gülümsedi, biraz daha muhabbet ederken kapıdan bir çocuk girdi, bütün gözler onun üstüne kaydı. Oldukça yakışıklı, kaslı bir çocuk ve tabi ki her kız gibi benim de ilgimi çekmeyi başarmıştı. Bizim masaya doğru yürüyordu, o zaman anlamıştım Egemen olduğunu. Kafamı direk Esra'lara doğru çevirdim kendimce heyecanımı saklayacaktım işte.
Sergen, Egemen'ı görünce ayağa kalkıp selamlaştılar. Sonra beni tanıştırmak için bana yöneltti Egemen'i ve yanıma oturdu. Tek muhabbet etmiyordu arada bir Sergen'le konuşuyordu o kadar genellikle telefonuyla ilgileniyordu. O telefonla ilgilenirken bende onu inceleme fırsatı buluyordum. Mükemmel bir burnu vardı, onu incelediğimi farketmiş olacak ki bana çevirdi kafasını bende utanarak kafamı eğdim. Gülümsediğini hissettim, Esralar kalkmak için izin istedi, bende onlarla kalkacakken;
-Biz tam anlamıyla tanışamadık, bir kaç işim vardı sorun olmazsa biraz otur Masal? dedi Egemen
Esrayla öyle birbirimize bakarken oturmam için gözlerimin içine baktı Esra. Bende oturdum, Egemen tam karşımdaydı bütün herkes bize bakıyordu.
-Beni neden izlediğini anlatacak mısın? dedi yüzüme bakarak.
-Ben mi? Yok öyle bir şey.
-Kızların içini bilirim, ama beni o kadar inceleme ruh sağlığın açısından
-Sen kendini ne sanıyorsun be? dedim kaşlarımı çatarak
-Yakışıklılığımı kabul ediyorum, bir çok kızı etkileyecek karizmam var bunun da farkındayım. Ama sen bizimkilerin arkadaşısın seninle olamam yani yol yakınken vazgeç güzelim. Benim ilişkilerim en uzun 17 saat sürer diyip göz kırptı
-Sen şizofren falan mısın? Bu nasıl bir egodur ya anlamadım ben ego olarak falan mı doğurdular seni? Şimdi o kulaklarını aç ve beni iyi dinle beni daha tanımıyorsun bile, etrafına bir baksana evet doğru neredeyse bütün kızların ilgisini çekebilirsin ama şöyle bir şey var Egemencim ben herkesin baktığı mala bakmam. Yani için rahat olsun seninle işim olmaz diyip masadan kalktım.
Arkamdan baktığını hissedebiliyorum, o sözleri ben nasıl sarfetmiştim hiçbir fikrim yok ama iyi olmuştu o ukalaya.
Derslere girip çıktıktan sonra Esra'yla bize geçecektik. Arabaya yöneldik, arabamın yanında başka bir araba ve yanında Egemenle bir kız vardı, çok derin bir şekilde öpüşüyorlardı, onlara midem bulanarak baktım. Daha önce hiç öpüşmemiştim, öpüşmeyi bırak en son lise de sevgilim olmuştu onunla da bir hafta çıkmıştım. Yakınlaştığımızda Esra öksürerek varlığımızı belli etti. Egemen ters ters bakarak kızı çekti, bir şeyler konuşup kızı gönderdi sonra Esra'ya yönelerek
-Ah be Esra yenge 5 dakika sonra gelseydiniz ne olurdu diyip güldü
Çocuk tam bir piçti, midesiz. Eve geldiğimizde olanları Esra'ya anlattım şaşkınlıkla beni dinledi ve;
-Masal ona karşı bir şey hissetmiyorsun değil mi diye sordu
-Saçmalama Esra kendini bilmezin teki!
-Öyle kalsın hep bebeğim çünkü pek tekin değildir, yani her kızla olur. Birazcıkta belalı bir tip şuana kadar hiç düzenli ilişkisi olmadı ama birçok kavgasına şahit oldum.
-Yok Esra korkma, biliyorsun zaten beni kendi halimde yaşayıp gidiyorum, şimdiye kadar aşık olmamışım ona mı olucam hahaha diyip kahkaha attı.
Saat geç olmuştu, Israrlarıma rağmen Esra eve gitmişti. Yalnızlığa alışmıştım fakat tek kalmak istemiyordum, o zaman kendimi daha kötü hissediyordum... Uykum yoktu bilgisayarı alıp sosyal sitelerde dolanıyordum, birdenbire Egemen'i aramaya başladım. Merak ediyordum Esra'nın anlattıklarına göre serseri ve çapkın olduğunu biliyordum ama içimdeki merak duygusu hala devam ediyordu. Egemen Aydın! Bulmuştum onu sitesinde dolanırken şok geçirdim resmen birsürü kız resimlerine yorumlar yazmıştı, bazıları çok edepsizdi hemen bilgisayarı kapatıp yatağıma uzandım. Gözlerimi kapattığımda o geliyordu aklıma, beni kesinlikle sinir etmişti!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇAPKIN
Teen FictionBir insan nasıl sevdiğini hem üzüp, hem sevindirebilir ki? Bunun adı aşk mı oluyor, bu aşk hep can mı yakar? Yoksa midende sürekli midende kelebekler mi uçuşur? Ben aşkı bilmiyorum, aşkı öğrenmeye çalışan bir kızın hikayesi bu...