Akşam olduğunda ateş yakıp çember oluşturduk, Egemen yanımdaydı şaka gibi değil mi ilk başlarda sinir olduğum insanın şuan yanımda olması. Hafif rüzgar tenime işliyordu, müzik kulağıma doluyordu. Kalbimdeki heyecan gülücüklerle dışarı çıkıyordu ben aşık oluyor olabilir miydim? Egemeni izlemeyi bırakıp ateşe baktım aşktan korkmuyordum sadece kalbimin kırılmasından korkuyordum.
Herkes çatırlarına girdiği zaman Egemen de elimi tutup "hadi" dedi ne var der gibi yüzüne baktım. "Bir tane Çadır getirdim mecbur beraber uyuyacağız yoksa sana meraklı değilim" dedi.
-Egemen ben seninle uyumam ne münasebet canım Esra gelir yanıma sende Sergen'in yanında yatarsın
-Saçmalama be kızım ya daha yeni barıştılar Yürü yemem seni
-O zaman gelmiyorum, sen git dedim
-Tamam iyi geceler diyip yürümeye başladı arkasından sessizce oha dedim. Resmen beni bırakıp gitmişti ayı falan var mıdır ki burda? Yok canım etrafımda bir sürü çadır var bir şey olmazdı resmen kendi kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Saat ilerledikçe korkum artıyordu uzanamıyordum da böcekler vardır. Egemene gitsem beni alır mıydı ki üşümeye de başlamıştım. Ama gidemezdim bir kere gurur var bende
-Hayır yine salaklığını ortaya koydun masal çocuğu niye tersliyorsun ki? Bak kaldın dışarda off ya diyip nefesimi dışarı verdim. Tam ayağa kalkıp gideceğim Sırada birine çarptım bu Egemenden başkası değildi.
-Sen ne zamandır burdasın? Dedim kaşlarını çatarak
-kendine amma da söylendin dedi
-Egemen çadırına gelebilir miyim yani çünkü şimdi kalacak yerim yok e şimdi hava da soğuk donuyor
Lafımı yarı da kesti, ama bu sefer elleriyle değil dudaklarıyla susturdu beni. Karşılık verememiştim ya da vermiştim bilmiyorum en son kendini çekti benden ve arabaya doğru yürümeye başladı yürürken de "sen çadır da kal ben arabadayım" dedi. Kalakalmıştım öyle ne yapmıştı o öyle beni öpmüştü. Çadıra doğru yürüdüm ve içeri girdim yastık Egemen kokuyordu iyice sarıldım yastığa kendi kendime gülümsedim ve uykuya daldımSabah kalktığımda belimde bir el vardır bana biri sarılıyordu! Gözlerimi pörtlederek arkamı döndüm Egemendi. Biz beraber mi uyumuştuk bir saniye dün olanların hepsi rüya mıydı? Beni öpmemiş miydi? Bunları düşünürken Egemen kalktı bana "Biraz rahat dursan da uyusak" dedi. "Sen araba da kalmadın mı ya" dedim. "Burası daha rahattı" dedi içim rahatlamıştı bir saniye ne rahatlaması biz çıkmadan bunları yaşıyorduk kendimi geri çekmem gerekiyordu. Doğrulup ayağa kalktım " ben çok acıktım geliyor musun" hayır der gibi mırıldandı bende çadırdan çıkıp yemek yapanların yanına gittim. Daha kimse uyanmamıştı sandalyeye oturduğumda biri gelip yanıma
-Merhaba Emre ben oturabilir miyim
-Masal, tabi buyurun dedim ve etrafı izlemeye devam ettim.
-Egemenin çadırından çıktın onların kızlarından biri misin?
Kızları ne demek kızları? Egemenin kızları mı vardı ne kızları derken kötü anlamda mı
-Nasıl anlamadım
-ah pardon ben egemenin çadırından çıktığınızı görünce öyle zannettim.
-Yok arkadaşız sadece diyip gülümsedim.
Beni de diğerleri gibi mi görüyordu, benim ilk öpücüğümü almıştı sadece susturmak için miydi? Emre izin isteyip yanımdan gitti, düşüncelerle boğuşuyordum. Ben o Kızlardan değildim ben birinin elini bile utanarak tutarım. Buradan gitmek istiyordum esrayı çalışırdım ama açmadı, saat daha erkendi çadıra gidip çantamı aldım tam çıkacağım Sırada Egemen "nereye" dedi. Dönüp gözlerinin içine baktım o kadar zordu ki onu bırakmak orda "eve gidiyorum" diyip çadırdan çıktım egemende peşimden çıktı. Kolumdan tutup kendisine çevirdi Gözlerim dolmuştu.
-Ne oldu masal dedi
-Eve gitmek istiyorum
-Kime sordun da gitmek istiyorsun
-Gitmek istiyorum
-Masal kafanın içi boş mu senin nasıl gideceksin
-Ya sanane diye bağırdım
"Ne yaparsan yap" diyip çadıra gidiyordu, tam gireceği Sırada bağırdım
-Bu kadar kolay değil mi senin için ama ben senin kızlarından değilim Egemen. Bunu aklına sok ben o kızlardan Değilim!
Egemen yanıma gelip omzumu tuttu "bu nerden çıktı" gözümdeki yaşı daha fazla tutamadım ve aktı ağlama diye mırıldandı. "Benim için ağlama" diye bağırdı bu sefer yerimden sıçradım "Senin için değil beni sıradan biri olarak gördüğün halde ilk öpücüğümü benden aldığın için ağlıyorum aslında sana değil ben kendime ağlıyorum"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇAPKIN
Fiksi RemajaBir insan nasıl sevdiğini hem üzüp, hem sevindirebilir ki? Bunun adı aşk mı oluyor, bu aşk hep can mı yakar? Yoksa midende sürekli midende kelebekler mi uçuşur? Ben aşkı bilmiyorum, aşkı öğrenmeye çalışan bir kızın hikayesi bu...