💘မှတစ်ပါး...အခြားမရှိ💘

အပိုင်း(၃၇)

💘မှတစ်ပါး.....အခြားမရှိ💘

       အပိုင်း(၃၇)

"ကလေးကင်ပွန်းတပ်နဲ့မဂ်လာပွဲ ...အဟင်း..ဟင်း မဆိုးဘူး ခြိမ့်၊ ထူးခြားဆန်းပြားကြည်နူးစရာဘဲဟ"

"တော်စမ်းပါ၊ ဒီမှာစိတ်ညစ်ရတဲ့အထဲ နင်ကတစ်မျိုး.."

ကလေးပွေ့ထားရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဟန်သာ့ပေါင်ကို ဖျတ်ခနဲရိုက်ပစ်လိုက်သည်။ မျက်စောင်းပါ ဒိုင်းခနဲရောက်သွားတာတောင် ဟန်သာက ပြုံးစိစိရုပ်နှင့်...၊

"ဘာစိတ်ညစ်စရာရှိသလဲ၊ ဒီထက်ပျော်စရာကောင်းတာတောင် ဒီလောက်ပျော်စရာကောင်းမှာမဟုတ်ဘူး၊ သိမ်းပိုက်ကမ္ဘာက အဘက်ဘက်ကပြည့်စုံတဲ့ယောကျ်ားတစ်ယောက်...၊ နင့်အတွက် ခင်ပွန်းကောင်းတစ်ယောက်တင်မကဘူး နင့်ကလေးတွေအတွက်ပါ ဖခင်ကောင်းတစ်ယောက်ဆိုတာကို သံသယမရှိလက်ခံလိုက်ခြိမ့်.."

"အံမယ်.."

ဟန်သာပြောပုံက ဆရာကြီးလေသံနှင့်မို့ ခြိမ့် မဲ့လိုက်မိသည်။

"မအံမယ်နဲ့၊ ကလေးတစ်ယောက်အဖေဆိုတဲ့ပြစ်ချက်ကြီးကို နင်ကကြည့်နေတာကိုး၊ သူ့လိုထူးချွန်ထက်မြက်တဲ့ လုပ်ငန်းရှင် သူဌေးတစ်ယောက်ကို ကလေးအဖေမှန်းသိသိရက်နဲ့တောင် လက်ကမ်းကြိုဆိုနေတဲ့သမီးရှင်တွေ အများကြီးဘဲ ခြိမ့်၊အမူလွန်နေရင် နင်ကျန်ရစ်ဖြစ်သွားမယ်နော်.."

ခြိမ့် ပြုံးရုံပြုံးလိုက်၏။"အဲဒီတော့လည်း ကျွန်မသာမယားကြီးဖြစ်ကြောင်း သက်သေနဲ့တကွကြော်ငြာလိုက်ရုံပေါ့၊ သားနဲ့သမီးက အကောင်းဆုံးသက်သေဘဲပေါ့ ဟန်သာရယ်"ဟု စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြောမိသည်။

မနက်ဖြန်ကျင်းပမည့်ပွဲအတွက် ခြံထဲမှာအလုပ်သမားတွေနှင့်စည်ကားနေသည်။ ကလေးကင်ပွန်းတပ်ပွဲအတွက် သူဘဲလုပ်ချင်တယ်ပြောပြီး ပြေးလွှားစီစဥ်နေတာလည်း သူကိုယ်တိုင်။ပန်းအိုးတွေနေရာရွှေ့တဲ့သူရွှေ့၊ မြက်ရှင်းတဲ့သူရှင်းနှင့်။ ခြိမ့်တို့က အပေါ်ထပ်ဝရန်တာမှာထိုင်ပြီး စကားပြောနေတာမို့ တစ်ခြံလုံးလှုပ်ရှားသမျှကို စီးမိုးမြင်နေရသည်။

ထိုစဥ်ခြံထဲသို့ ပစ္စည်းတင်သည့်ကားဝင်လာ၏။အလုပ်သမားနှစ်ယောက်ပြေးလွှားရောက်သွားသလို အိမ်ထဲကနေထွက်လာကာထိုဆီလျှောက်သွားနေသည့် သိမ်းပိုက်ကို အမှတ်တမဲ့လိုက်ကြည့်နေမိသည်။ကြည့်နေရင်း ခြိမ့်မျက်မှောင်ကုတ်မိ၏။