"Bu cidden komik değil"
Çantamı omzuma takıp yavaş adımlarla ilerlemeye başladım.
"Hadi ama güzelim. En fazla ne olabilir ki?"
"Eğer babam tek bir hatamı daha görürse bu sefer gerçekten beni rahat bırakmaz"
Dedim oflayarak.
Babam bana karşı bu aralar fazla sertti.
Tamam belki biraz benim yüzümden de olabilirdi ama ben daha 17 yaşında ergen bir kızdım hatalarım biraz göz ardı edebilirdi.
Ama babam hataların yaşı olmaz diyerek fazlasıyla üstüme geliyordu.
"Söz güzelim hiçbir şey olmayacak biraz eğleneceğiz."
Emirin eğlence anlayışı çok farklıydı.
Ona göre birilerine zarar vermek eğlenceliydi bu çoğu zaman tehlikeli işlere yol açıyordu ama yine de bundan zevk alıyordu.
"Of emir o çocuklarla uğraşmanı istemiyorum"
Emir bur gurup çocukla sürekli tartışma içindeydi ve her seferinde ne zaman yan yana gelseler sonu kavga ile bitiyordu.
"Neden güzelim?"
"Zarar görmeden korkuyorum emir"
Gülümsediğini hissetim.
Emir babamın arkadaşının oğluydu yaşantımız kısmen aynıydı.
Liseyi birlikte okumuştuk şimdi de bir ilişki içinde gibiydik ama bana göre bu bir ilişki değildi.
"Neyse emir şimdi kapatmam gerek savaş abi beni almaya gelmiş"
Kısa bir vedadan sonra telefon kapandı.
Savaş abi babamın korumasıydı ama yılardır bizimle birlikteydi ve sanki artık aileden biriydi.
"Hoş geldin küçük hanım"
Arabanın kapısını açtı teşekkür ederek bindim ama bu durumu hiç sevmiyordum.
Ne olurdu bir kere de yürüyerek gitsem?
Savaş abi öne gidince çantamdan çıkardığım kulaklığı taktım takmadan önce.
"Savaş abi sese gidelim babamı görmek istiyorum " Dedim Savaş abi itiraz etmemişti.
Ses babamın sahibi olduğu mekanlardan biriydi oldukça büyüktü ve tehlikeli.
Her türden insan vardı ve eminimki orada bilmediğim bir çok şey vardı.
Kulaklığımda dolu kadehi ters tut-yalan çalıyordu bende camdan yansımamı izliyordum.
Kahverengi saçlarımın birkaç tutamı yüzüme dağılmıştı ne çok uzun ne çok kısaydı.
Yüzümdeki makyaj beni olduğumdan daha olgun gösteriyordu ve bu hoştu.
Makyajın beni değiştirmesi ve kimsenin gerçek beni görmememesi...
Üzerimdeki elbise artık beni yormaya başlıyordu ama yine de bedenime yapışan bu dar elbise güzeldi.
Fazla uzun sürmeden gelmiştik kimseye bir şey deme gereyi duymadan içeri girdim.
Herkes kimin kızı olduğumu biliyordu bir şey demeye cesaret edemezlerdi
Bar kısmına oturdum ve boş olduğunu gördüm.
Henüz akşam olmadığı için ortam sakindi sadece birkaç kişi vardı.
Tezgahın arkasına geçip bir tabureye oturdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BARMEN
Randombabanın mekanın da çalışan bir barmen ile karşılaşırsan ne olur? (kitap tamamen kurgu üzerine yazılmıştır. ship üzerinedir.)