BARMEN

~4~

Gözlerim aralandı.

Ne ara uyumuştum bilmiyordum ama çoktan akşam olmuştu.

Belki de geceydi etraf karanlıktı.

Çağan: oh be! Bir an kış uykusuna yattın sandım

Uyanır uyanmaz bu sesi duymak hiç iyi gelmiyordu.

Tuana:Komik şey seni

Dedim kendime gelmeye çalışırken.

Çağan:bir an hiç uyanmayacaksın sandım

O kadar çok uyumuş muydum ya.

Çağan:uyanmamanı isteyen bendim

dedi birden

Tuana:Ne?

Çağan:Uyanma diye iki saat aynı yerden 10 defa geçtim!

Gözlerimi kırpıştırdım.

Benim için mi yapmıştı cidden?

Tuana:Ama...ama neden?

Çağan:yorgundunve çok güzel uyuyordun uyandırmaya kıyamadım

Yutkundum.

Gülümsedim ama bir yandan içimde pişmanlık vardı.

Tuana:Ben...üzgünüm

Dedim bakışlarımı kaçırıp.

Çağan:hiç mi değer göstermediler

Dediğinde kaşlarımı  çatım ama içim de bir yerde fırtınalar koptu.

Çağan:mi sevildiğini hissetmedin?

Dudaklarım benden izinsiz harek etmiş gibiydi.

Tuana:hiç sevilmedim ki

Dedim birden. Neden bilmiyorum ama onun beni anlamasını istedim.

Hayatımda ilk defa biri beni anlayacak diye ümitlendim.

Çağan:Kamerlarda gözüktüğü gibi değil dimi?

Tuana:Kamera da nasıl gözüküyor ki?

Duymak istedim.

Herkesin hakkımda ne düşündüğünü bir de ondan duyamak istedim.

Çağan:aile sevgisi ile büyümüş egoist bir kız

Dedi hiç düşünmeden

Çağan:Bir ailen de yok. Benim gibi kimsesizsin aslında sadece etrafında dolanan insanlar var.

Anlamıştı beni. Anlıyordu.

Gözleri anlıyorum seni diye bağrıyordu.

Tuana:Aile ne demek bilmiyorum ki. Bir ailem oldu mu emin değilim

Gülümsedi.

Çağan:Vay be

cebinden çıkardığı sigarayı dudaklarına götürdü.

Çağan:Babasının biricik kızının söylediklerine bak

Bana inanmıyor muydu yani?

Çağan:annen bile peşinden koşuyor senin daha ne sevgisinden bahsediyorsun

Güldü.

Bana inanmıyordu.

Tuana:Annem kendini affettirmek için peşimden koşuyor

Birden nedensizce kimseye söylemediğim o şeyi söyledim.

Neden yaptım,ne için yaptım  hiçbir  fikrim yoktu.