KİMSİN SEN¿?

13 2 0
                                    

Terim yavaşça alnımdan yatağa süzülüyordu kuş sesleri duyuyordum gözlerimi açmamak için verdiğim çaba ise paha biçilmezdiki kulaklarıma bir zil
Sesi dolmasıyla gözlerimi açmak zorunda kaldım. Yatağımın hemen yanındaki komidine uzandım telefonumu şarjdan çıkardım. Ekrana baktığımda ise tanıdık bir isim vardı gayet isteksiz bir şekilde telefonu kulağıma götürdüm

"Efendim"

"Savcım ilgilenmek isteyeceğiniz bir dava var"

"Bugün izindeyim dava falan istemiyorum ben"

"Ama savc-"

"Görüşürüz"

"Seçkin icle ile ilgili"

Seçkin iclemi? İşittiğim ses beynimde yankılandı kanım donmuştu adeta
etraftaki sesler net duyulmamaya başladıki şoku üzerimden atlatmaya çalışarak konuştum

"Nolmuş"

"Cinayet bir kadınla eşi ölmüş duvarda o imzayı gördük şu y gibi olanı"

Söyledikleri beynimde yankılanmaya devam ediyordu daha yüzümü yıkayamamışken şok üstüne şok yaşıyordum zar zor konuştum

"Tamam adresi at yarım saate ordayım"

"Hemen savcım"

Anlayamıyordum neden bir yıl sonra bir cinayetle geri dönmüştü

Aklımdaki soruları bir kenara bırakıp şahsi çekmeceme doğru adım attım yavaşça çekmeceyi açtım ve başta duran kırmızı renkli dosyayı aldım kapağını çevirdim gördüğüm görüntü her seferinde kötü anılara götürdü beni her bıraktığımda bir daha açmamak için dua ederdim ama her seferinde tekrar açardım en son bir yıl önce açmıştım bir yıl sonra tekrar açıp tekrar soruyorum "kimsin sen Seçkin İcle"
Seçkin ile pek parlak geçmişimiz yoktu
Yalan yok küçükken iyi çocuktu

Bundan altı yıl önceydi

Seçkin ile babalarımız bir giyim şirketinin ortaklarıydı yani en azından biz öyle sanıyorduk o yüzden seçkinin babası kıyafet tasarımı bahanesiyle hep bize gelirdi seçkinide getirirdi seçkinle çok güzel oyunlar oynardık günler böyle akıp giderdi sonra birgün akşam uyurken anemin çığlıklarını ve silah sesleri duydum merdivenlerden aşağıya baktığımda yerde annemi kanlar içinde görmeyi beklemiyordum daha 19 yaşındaydım bunu görmek için çok gençtim annemin yerdeki bedenine şok içinde bakarken merdivenlerden birinin geldiğini görmem uzun sürmedi tanıdık bir yüzdü ben olayın şokuyla hareket bile edemezken belimde hissettigim bir çift el beni arka bahçeye dogru goturmustu bile
Yüzü yarı seçebiliyordum ama konuşunca kim olduğunu anlayabilmistim.

"Sessiz ol"
"Kimsin sen"

Gerisi karanlık.

Uyandığımda yatağımdaydım nasıl yani rüyamıydı mümkün değildi rüya olamayacak kadar gercekti yüzümde bir şokla aşağıya indiğimde annem yoktu babam bahçede telefonla konuşuyodu gercek oldugunu düşündüğüm şey bir rüya rüya olduğunu düşündüğüm şey bir gerçekmiydi?




AdaletHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin