Sickening Blue: Dead & Gone

Κεφάλαιο 7

Ο Andreas σηκώθηκε λίγο κουρελιασμένος από τον πρωινό ύπνο όμως σηκώθηκε. Φόρεσε ένα γαλάζιο κοντομάνικο πολο μπλουζάκι και μία χακί βερμούδα. Έστρωσε το μαλλί του και έβαλε λίγη δυνατή κολώνια και λευκά αθλητικά. Άφησε την κάρτα εισόδου του στη ρεσεψιόν και ζήτησε να του καλέσουν ένα ταξί για το Κολλέγιο LaFayette.

Το Κολλέγιο ήταν τεράστιο. Κεραμιδί τοίχοι με το μοτίβο του τούβλου το πλαισίωναν. Πολλά παράθυρα με τραβηγμένες τις κουρτίνες. Ο κήπος του τεράστιος. Ο χώρος για τους φοιτητές ήταν το μόνο που έβλεπες για αρκετή ώρα. Μίλησε με τον φύλακα στην είσοδο και του επέτρεψε την είσοδο. Πολλοί φοιτητές παρατήρησαν την είσοδο του. Άλλοι τον αγνοούσαν, άλλοι τον κοιτούσαν σαν να ήταν εξωγήινος. Άκουσε και μια συζήτηση από κάτι κοριτσάκια εαν θα ήταν κάποιος νέος καθηγητής εκεί. Έκανε πως δεν άκουσε.

Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου τον χαιρέτησε και φυσικά τον ευχαρίστησε για τις υπηρεσίες του.
Προκειμένου να έχει πρόσβαση στο κολλέγιο είχε ζητήσει συγκεκριμένη βιβλιογραφία για ένα προσωπικό πρότζεκτ και το Κολλέγιο πρόθυμα του έδωσε πρόσβαση στους χώρους μελέτης και στην βιβλιοθήκη. Ο Andreas ξεναγήθηκε στους χώρους και έμεινε να μελετήσει ορισμένα συγγράμματα. Ένιωθε πιο ζεστά και οικεία κατά κάποιον τρόπο. Ήταν στην πατρίδα της μητέρας του, στους χώρους που μελέτησε ο πατέρας του. Δυστυχώς όσο και να μην καταλάβαινε τον κόσμο του πατέρα του δεν μπορούσε να αρνηθεί ότι αυτός ο άνδρας είχε πολλά σχέδια για εκείνον. Οι λέξεις ξαφνικά χάθηκαν μπροστά του. Ο Andreas έκλεισε για λιγο τα μάτια του και πήρε μια κοφτή ανάσα  Ξαφνικά όλα μεταμορφώθηκαν σε ένα θαμπό μπλέ σύννεφο, το αγαπημένο χρώμα της μητέρας του.

" Έχεις τα μάτια της, της μοιάζεις στην προσωπικότητα, το χαμόγελό σας μπορεί να μην είναι το ίδιο αλλά έχετε το ίδιο χρώμα στο δέρμα. "

Αυτή η φράση του πατέρα του συνόδευε πάντα την ανάμνηση της μητέρας του. Ίσως γιατί ήταν η μόνη που είχε από εκείνη. Άντε και σκόρπιες φωτογραφίες από εκείνη.

Αν ζούσε άραγε θα του έφτιαχνε pancakes με σιρόπι σφενδάμου και βούτυρο που του άρεσαν; Θα ήταν άραγε περήφανη για εκείνον; Ίσως και όχι. Τελευταία δεν είχε κάνει και πολλά για να την κάνει περήφανη. Η Ruth βέβαια αν ήταν εκεί θα του έλεγε ότι δεν έφταιγε εκείνος και έχει δικαίωμα να κάνει επιλογές προκειμένου να τις απορρίψει.

Ούτε που κατάλαβε ο Andreas πόση ώρα πέρασε διαβάζοντας για την ανθρώπινη ψυχοσυνθεση και όρους βιολογίας για τις ανθρώπινες ορμόνες. Σημείωσε τη βιβλιογραφία που ήθελε και ενημέρωσε τον πρύτανη πως θα έπρεπε να φύγει. Υποσχέθηκε ότι αν είχε χρόνο θα περνούσε ξανά και θα συζητούσε ξανάτο ενδεχόμενο να μιλήσει στους φοιτητές του Κολλεγίου. Έφυγε από το κολλέγιο και περπάτησε λίγο με τα πόδια να ξεθολώσει το μυαλό του. Την προσοχή του τράβηξαν 2 κορίτσια που τον προσπέρασαν με τα πατίνια στα πόδια τους. Πήγαιναν στην παραλία.