Sickening Blue: Dead & Gone

Κεφάλαιο 18

Ήταν νύχτα, σκοτάδι παντού, τα φώτα της πόλης έλαμπαν. Όπως και η Lotus στο κατακόκκινο μπικίνι της. Βούτηξε να κολυμπήσει. Τα μάτια της φαίνονται σχεδόν τρομακτικά στο σκούρο νερό.

Ο Andreas ξύπνησε ιδρωμένος και κατά τρομαγμένος. Lotus Tennessee Laencaster... Γιατί; Τι θέλεις από την ζωή μου; Τι σου έχω κανει; Αυτά σκεφτόταν ο Andreas. Την ήθελε, την σκεφτόταν, είχε χρειαστεί να μείνει πολλές περισσότερες ώρες στην εκπαίδευση από ότι ήθελε για να μην κλείσει εισητήρια για Venice αλλά του ήταν βάρβαρο να την βλέπει και στον ύπνο του. Η Lotus ήταν η μόνη που ήθελε να δει. Ήθελε να θυμηθεί πως είναι να είναι μέσα της για ώρες, να την ακούει να του μιλάει και να του λέει τα ταρώ. Να γκρινιάζει και να χορεύει επάνω του. Όμως ήταν για 7 ημέρες που έχουν περάσει για πάντα. Και ο Andreas έπρεπε να σηκωθεί να πάει για δουλειά. Όμως και εκεί, ανάμεσα σε τόσους ιδρωμένους άνδρες και μέσα φωνές, η σκέψη του ήταν μαζί της.

Η Lotus όταν άνοιξε τα μάτια της, στο κινητό της είδε την ώρα. Είχε καταφέρει να κοιμηθεί τρεις ώρες ακόμα και αν ήταν σε καναπέ και ένιωθε πιασμένη. 
Χαμογέλασε στον εαυτό της, είχε έρθει η ώρα. Σιγοτραγουδούσε μια μελωδία καθώς έφτιαχνε τα μαλλιά της. Στην Καλιφόρνια δεν χρειάστηκε ποτέ. Τα μαλλιά της ήταν πάντα αλμυρές μπούκλες και έφταναν με χάρη στη μέση της πλάτης. Όμως εδώ ήταν στα μέρη που ήξερε ο Andreas. Και θα υποχωρούσε και θα ίσιωνε το μαλλί της. Θα έβαζε και μακιγιάζ, ήταν πολύ σκούρα πολιτεία για να μην βαφτεί. Φόρεσε ένα κοντό, κόκκινο φόρεμα με μικρά λουλουδακια επάνω του, άσπρα αθλητικά και το ρολόι της.
Έβαλε λίγο από το body spray της που μυρίζει μαρμελάδα φράουλα και σαντιγί και πίστευε ότι ήταν έτοιμη. Έδειχνε τουλάχιστον. Ο Roman χτύπησε την πόρτα του μπάνιου.
" Δεν το χρειάζομαι, ήθελα απλά να βεβαιωθώ πως είσαι εντάξει. " της είπε χωρίς να περιμένει απάντηση. Η Lotus άνοιξε την πόρτα και τον καλημέρισε. Έβαλε τα πράγματα της πίσω στον σάκο της και ήταν έτοιμη να φύγει.
" Σίγουρα δεν θέλεις να σε πάω;" προθυμοποιήθηκε ο Roman.
" Ω ναι σίγουρα. Με περιμένει το ταξί." του ανακοίνωσε παίρνοντας από τη βαλίτσα της ένα μικρό καφέ τσαντάκι.
" Θα περάσω πιο μετά να την πάρω το υπόσχομαι. Απλά πρέπει να δω τι θα αντιμετωπίσω. " είπε η Lotus.
" Κανένα πρόβλημα με αυτό μην ανησυχείς. Χάρηκα δεσποινίς Lotus. Θα τα πούμε σύντομα. " της είπε γελώντας σηκώνοντας τη γροθιά του για να την χαιρετήσει και εκείνη ανταπέδωσε και έφυγε.

Το ταξί οδηγούσε ανάμεσα στα γκρίζα κτήρια. Η Lotus κοίταζε τον ουρανό να συννεφιάζει. Είχε λίγη δροσιά αλλά ήταν ευχάριστη. Έπειτα από λίγη ώρα είδε τα κτήρια του εργαστηρίου Durchdenwald. Γυάλινα και ολοκαίνουρια. Πλήρωσε, βγήκε και χάζεψε. Δεν ήταν σίγουρη ότι ήθελε να μπει όμως προχώρησε. Η ασφάλεια του κτηρίου την σταμάτησε.