ရေးသားသူ – Nwe Hnin Myue (နွယ်နှင်းမြူ)(အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်)
တငြိမ့်ငြိမ့် ပြေးနေသည့် ကားပေါ်မှာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး သီချင်းနားထောင်နေပေမယ့် အတွေးတွေကြောင့် နားကြပ်တပ်ထားသော်လည်း သီချင်းသံကို ကြားတစ်ချက် မကြားတစ်ချက်ရယ်။ ဒီရက်ထဲ သီချင်းနားထောင်တိုင်း မမြင်ဖူးသည့် သူ့ကို သတိရတတ်တာကြောင့် အဲ့ဒီသီချင်းလေးကိုပဲ ထပ်ခါထပ်ခါ နားထောင်ခဲ့သည်။ အခုလည်း သီချင်းနားထောင်ရင်း အတွေးတွေနှင့် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးမိတတ်သလို နွယ့်ကိုမြင်ရင် ပထမဆုံး တုန့်ပြန်လာမည့် သူ့ရဲ့ တုန့်ပြန်မှုတွေကို တွေးရင်း ရင်တွေခုန်လာသည်။ သူရော နွယ့်လိုပဲ ရင်ခုန်နေမှာလားဆိုတာ တွေးရင်း နွယ် ပြုံးမိသည်။
သီချင်းထဲက စာသားလေးတွေ နားထောင်ပြီး သူ့ကို ရည်ရွယ်ပြီး ပို့စ်လေးတစ်ခု တင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ နွယ့်ထက် တစ်နှစ်ပဲ ကြီးသည့်သူမို့ သမ္ဘာအရ၊ ဝါအရ အစ်ကိုလို့ ခေါ်ခဲ့ပေမယ့် နွယ့်အတွေးတွေထဲမှာ “မင်း” လို့ နာမ်စားလေး ပေးထားခဲ့သည်။ တစ်ခါမှ မသုံးနှုန်းခဲ့ဖူးသည့် ကိုယ်နဲ့မင်းလို့ သုံးနှုန်းခဲ့တာ သူ့ကို ရည်ညွှန်းမှန်း သူ… သိမှသိပါ့မလား။
နွယ်တို့ သိခဲ့သည့် အချိန်ဟာ သိပ်ကို တိုတောင်းလွန်းသည်။ နွယ် ယုံကြည်ရင်းနှီးရတဲ့ အသိမိတ်ဆွေတစ်ယောက်၏ မိတ်ဆက်ပေးမှုကြောင့် သူ့အကောင့်လေးကို ဝင်ကြည့်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထူးခြားမှုမရှိဘဲ ပျော်ပျော်နေတတ်ပုံရသည့် အကောင့်တစ်ခုဆိုတာကလွဲရင် နွယ့်အတွက်တော့ သူသည် ပုံမှန်မျှသာ။ ဒါပေမဲ့လည်း သူ့အကောင့်ကို ခဏခဏ ဝင်ကြည့်မိခဲ့သည်။ Search Bar ကို ဝင်လိုက်တိုင်း သူ့အကောင့်လေး အရင်ဆုံးပေါ်လာတတ်သည်အထိ။ နွယ့်ဆီက စိတ်ဝင်စားလက်ခံကြောင်း တစ်ဖက်ကို ပြောထားသော်လည်း သူကတော့ နွယ့်ဆီကို ရောက်မလာခဲ့ဘူး။ အားမလို အားမရဖြစ်နေသည့် နွယ်ကပဲ အရင်ဆက်သွယ်ဖို့အထိ ဆန္ဒရှိနေခဲ့ပေမဲ့ သူကတော့ မီးစိမ်းလေးနဲ့ ပို့စ်လေးတွေ ပုံမှန်တင်တာကလွဲရင် အရာရာဟာ ပုံမှန်လိုပါပဲ။ နွယ့်မှာသာ သူ့အကောင့်လေးထဲ ဝင်ကြည့်ရင်း သူ့ Reply တွေကိုကြည့်ပြီး ကြောက်မိသည်။ သူလည်း နွယ့်လိုပဲ စိတ်မထင်ရင် မထင်သလို ဆက်ဆံတတ်သူမို့။
YOU ARE READING
Blue Book collection
Romanceဖတ်ဖူးသမျှ စုတင်ခြင်း မူရင်းရေးသားသူအားလုံးကို crdပေးပါသည် #အပြာစာ