One Love~ BKDK~||ONESHOT||

-9 Kurt ve Tavşan\\2// 🐺❤️🐰

Uzun zaman sonra helo!

Evet belki bunun 2.bölümünü yazmak için geç kalmış olabilirim ama bir anda içine doğdu bu bölüm ve bende yazmak istedim.

Not:  smut olmayabilir çünkü bunun ilk bölümünü tekrar okuduğumda birşey fark ettim. Bunların ikisi toxic bir ilişki yaşıyorlar ve izuku bundan hiç memnun değil bu yüzden aklımda delice fikirler olabilir ehe-

Neyse hadi BÖLÜMEEE!!
_______

İzuku/tavşi bakış açısı:

Daha ne kadar bu cehennemde kalıcam? Veya cehennem bile buradan dahamı iyidir? Gerçekten ölünce cennet denilen bir yer varmı? Varsa ben neden orada değilim? Hayvan olduğumdan mı? Veya bunu hak etmediğimden mi?

Tabiki katsuki aç bir şekilde karşımda çiğ çiğ etleri yerken bunları düşünmek zor...

K: Mhh~ Tavşancık niye wende gelip yemiyorsun? BU KANLI ETLER ÇOK LEZZETLİLER BAK!! AMA SENIN ETIN KADAR LEZZETLİ OLAMAZLAR!!

İ: benimle...DALGA MI GEÇİYORSUN?!! KARŞIMA GEÇMİŞ ACIMASIZCA ZAVALLI BİR HAYVANI YİYORSUN!! BU ADİL DEĞİL!! HİÇ ADİL DEİL!!!

K: Ama doğanın kanunu bu izuku~ Avlananlar avlanır, Avcılarda avlar! Sen hala ölmedin diye kendini yücemi zannediyorsun?! SENİ HAYATTA BIRAKTIĞIM İÇİN BANA ŞUAN ŞÜKRETMEN LAZIM!! SANA ŞURADA YEMEK YEMEN İÇİN BİR ŞANS SUNMAM BİLE SANA MUCİZE İKEN SAÇMA SALAK KONUŞUP SİNİRLERİMİ BOZMASAN İYİ EDERSİM KÜÇÜK TAVŞAN!! Benim için yerini bil yeter!

İ: ... O zaman ... Niye öldürmüyorsun?

K: Huh?! Ne diyorsun sen?! AÇIK KONUŞ!!

İ: diyorum ki... Neden?... Beni... öldürmüyorsun? Ben sana ne yaptım? Madem ben bir avsam! Niye onun gibi yemiyorsun beni? Niye kanımı durmayacak şekilde akıtmıyorsun?

K: Cevabı basit, çünkü seni seviyorum-

İ: BÖYLE SEVGİNİN CANI CEHENNEME ANLADIN MI?!! HER BİR HATAMDA YÜZÜME VURMADIĞIN YETMEZMİŞ GIBİ BİRDE CANİCE CEZALAR VERİYORSUN!! SONRA HİÇ BİRŞEY OLMUYORMUŞ GİBİ DAVRANIP YARALARIMI SARIYORSUN!! TACİZ EDİYORSUN,SAKAT BIRAKIYORSUN,YERİ GELDİĞİNDE BENİ PARÇALARA AYIRIP YİYORSUN BEĞ!! SENCE BU AŞK MI SENİ APTAL KURT- HAAH!!

3.Şahıs:

Kurt elini tavşanın boynuna koyarak tek eliyle vahşiyce tavşanı acımasızca boğarken ağzından şu kelimeler çıktı.

K: Ahh~ izuku,izuku,izuku~ bugün haddini çok fazla aştın küçük tavşanım~ halbuki ben eskiden yaptığın şeyleri unutmuşken~ Ahh! Şimdi hatırlayınca bile çok sinirlendim doğrusu!

İ: KAĞ- K-K-KAğ!! B-BOğ!!

K: Hala konuşmaya çalışıyorsun! Zavallısın! Sadece zavallı!

Kurt elini çektiğinde zavallı tavşan az kalsın nefessizlikten öleceğini zannetmişti ama fur bir dakika? Tavşan zaten bunu istemiyormuydu? Ölmek!

K: boşuna uğraşma! Ben ölmedikçe, Sende ölmeyeceksin!

Belkide tavşan erken sevinmişti, kurt haklıydı avcılar her zaman istediklerini yaparlardı, onlar özgürdü sonuçta avlananlar onlar değildi değil mi? Ama tavşan birşey daha fark etti. Kendisi ne zaman kurda karşı çıksa veya kaçmaya çalışsa kurt ona sanki 'Aklın başına gelsin! Ve bunu bir daha yapma!' dermiş gibi cezalar uyguluyordu ama gerçi diğer zamanlarda fazka kendine hakim olduğu söylenemezdi fakat bu izuku'nun acılarını azda olsa hafifletirdi, değil mi?

Yaralı tavşan yere odaklanıp bunları düşünürken kurt çoktan yakındaki ormana gidip bir kaç büyük yaprak ve yabani meyveler toplayıp gelmişti bile. Meyveleri tavşanın önüne koydu ve yapraklarıda dikkatlice izuku'nun boynuna koyuyordu. İşi bittiğinde tavşana gülümsedi kurt,

K: yaraların sarıldı ve son bir haftadır doğru düzgün birşey yemediğin için birkaç meyve getirdim, hadi yesene acıkmışsındır~

Tavşan gözleri yaşlı ve kendi haline acırmışcasına gülerken yavaş yavaş meyveleri yiyordu fakat bir sorun vardı, ne zaman bir meyve daha yese başı daha çok dönüyor ve midesi daha çok bulanıyordu. En sonunda baş dönmesine dayanamıyan tavşan sert bir şekilde yere yığıldı ve ölürken son kez kurda baktı.

K: üzgünüm tavşanım, sonun böyle olsun istemedim ama düşündümki madem ruhen benim olamıyorsun o zaman bedenin tamamen benim olur!

İşte şimdi görüyordu ışığı küçük tavşan, bedeni hafifliyor bütün acılarını bırakıyordu arkada ama hala mutlu hissetmiyordu. Sanki,sanki hala kalbinin bir parçası kurt için atıyordu ama artık bunları düşünmeyecek kadar yorgun ve ölüydü o, son bir kez döndü arkasına tavşan. Son bir kez delirmiş kurta, son bir kez ruhsuz bedenine baktı. Şimdi cennetteki çayırlarda doyacasına koşup zıplayabilir ve  ölmemişken yaşayamadığı hayatını ölmüşken yaşayabilirdi...

-Son-

_________

Evet bu 2. Bölümü nasıl buldunuz?

Biliyorum bu bölüm diğer bölümlerin aksine smut yoktu ve tamamiyle hüzün dolu bir bölümdü.

Fikirlerinizi merak ediyorum.

Görüşmek üzere.... Ama başka bir kitapta.

Kelime sayısı: 658