Her Son Bir Başlangıç

221 19 6
                                    

Merdivenlerden son hız inmeye başladım.Son kata geldiğim an hızla yere düştüm ama yaklanma korkusuyla yerimden çabucak kalktım.Sonunda dışarıya adımımı atınca derin bir nefes aldım ama arkamdan hala adımı tükürüyordu.Sesi duyunca koşmaya devam ettim ve en sonunda başka bir binanın arkasına saklandım ve gitmesini bekledim.
Ben Feride 18 yaşındayım ve kimden kaçıyorsun derseniz şuan baba denen bir pislikten kaçıyorum.Ölmek üzere olan ben bir umut kaçmaya çalışıyorum ama emin olun o yaşadıklarımdansa ölmeyi istedim.Ölümden korkan ben ölmeyi diledim..

Binanın arkasında nefes nefese saklanırken arkadan o herifin sesi geldi ve can havliyle kaçmaya devam ettim.
Öyle bir koşuyordum ki o beni yakalamasa bile nefessizlikten ölecektim.
Koşmaya devam ederken büyük bir cüsseye çarptım.Oldukça uzun ve yapılı bir bedendi bu.
"Dikkat etsene" dedi yüksek bir sesle.
"Şşş lütfen biraz sessiz olurmusun duyacak"dedim korkuyla.
Karanlıktan yüzünü göremediğim ama oldukça uzun olduğundan emin olduğum o adam ise "Kim duyacak hem senin bu saatte ne işin var dışarda birimi takip ediyor seni yoksa!?"dedi uyarmama rağmen yine yüksek bir sesle.
"Bak lütfen biraz sessiz ol ve önümden çekilirmisin lütfen gitmem gerek"dedim korku ile etrafına bakınırken.O kadar korkuyordum ki beni bulmadan hemen gitmek istiyordum burdan.
"Tamam ama birinden mi kaçıyorsun sen hem küçüksün galiba yardıma ihtiyacın varmı?" dedi bu sefer kısık ve güvenilir bir sesle.Onunla gitmek iyi bir fikirdi ama yüzünü bile göremediğim bir adama nasıl güvenecektim."Babam yani o pislik beni bulmaya çalışıyor,şuan gitmem lazım ama sana nasıl güveneceğim?"
"Bak benimde senin gibi bir kardeşim var hatta onunla yaşıyorum istersen benimle ge-" sözünü bitirmeden lafını kestim.
"Lütfen şu ağacın arkasına geçebilirmiyiz burası çok ulu orta bir yer görür diye çok korkuyorum"dedim ağlamaklı bir sesle.
"Tamam geçelim ama sorun yok ben buradayım bişey yapamaz sana"konuşurken ağacın arkasına geçtik ve konuşmaya devam etti."Bak dediğim gibi senin gibi bir kardeşim var onunla yaşıyorum istersen seni götürebilirim güven bana hatta daha rahat olman için tanışalım istersen.Ben Ahmet,sen?"dedi .
O anın heyecanıyla "Ben de Feride tamam gidelim yeter ki ondan kurtulayım"dedim nefes nefese. O ise "Tamam gel arabam şurada merak etme benden sana zarar gelmez"dedi yumuşak bir sesle.Yüzünü hala net göremiyordum ama güldüğünü hissediyordum.
"Teşekkür ederim.Sen beni yol üstünde bir otogara bırak diyecemde bende parada yokki off". "Tamam sorun yok ben seni bize götüreyim hem kardeşimlede tanışırsın sonrasını düşünürüz"dedi.Ben ise "Gerek yok sen beni bi-"diyemeden sözümü kesti."Bak biliyorum bana güvenemiyorsun ama gecenin bu saatinde seni herhangi bir yerde bırakamam gel benimle gidelim evde rahat rahat düşünürsün". Ben de mecburen kabul etmek zorunda kaldım çünkü bedenimdeki bu yara izleriyle daha fazla ayakta duramazdım."Peki"demekle yetindim çünkü gittikçe yoruluyordum.
"Gel arabam bu tarafta"
Işığa doğru gidince yüzünü net bir şekilde görebildim.Oldukça yapılı ama 23-24 yaşlarında genç bir adamdı.Kumral ve kahve saçlarıyla çoğu kız etkileyecek bir tipti ama şuan bunu düşünecek durumda değildim.O ise bana dalmış bakıyordu.Sonra kendine geldi ve ilerlemeye devam ettik.
Arabaya bindiğimizde elini bana doğru getirecekken "hop hop n'oluyo"dedim bir anda.O ise anlamaz gözlerle bana bakarak torpidoyu açtı.Rezil olmuştum,adam meğersem torpidoya uzanacakmış."Su?" dedi bana torpidodan çıkardığı suyu uzatarak.Yüzünde alaycı bir sırıtış vardı."Pardon bi an yanlış anladım" dedim suyu alırken."Sorun değil sen suyu iç iyi görünmüyorsun her yerin yara içinde.İlk önce bir hastaneye gidelim."dedi.Haklıydı heryerim morluk ve yara iziyle doluydu."Tamam gidelim. Yardımın için teşekkür ederim."dedim masumca.O ise "Rica ederim.Kim olsa aynı şeyi yapar diyecem de" söze atlayarak "Yapmazdı Ahmet, kim olsa aynı şeyi yapmazdı".

Ahmet'ten

Gecenin ikisinde bu soğuk havada dışarda boş boş geziniyordum.
Kız arkadaşımdan yeni ayrılmış ve boşluğa düşmüştüm ne yapacağımı bilmiyordum.Birden çok karanlık bir yola girdim ama umursamadan yoluma devam ettim.Birden bir ses geldi.Feride diye bağırıyordu sesin sahibi adam.Ve tam ne olduğunu anlamaya çalıştığım an biri büyük bir hızla bana çarptı.Kadın olduğunu düşündüğüm bu kişiye yönelerek "Dikkat etsene"dedim çünkü baya sert çarpmıştı ama doğrusu çokta etki ettiği soylenemezdi.Boyu baya kısaydı,yani bana göre öyleydi.O ise korkmuş olacak ki "Şşş lütfen biraz sessiz olurmusun duyacak"dedi titreyen ince bir sesle.Bir dakika kim duyacak ne diyor bu kız? "Kim duyacak hem senin bu saatte ne işin var dışarda birimi takip ediyor seni yoksa!?"dedim çünkü bu saatte nefes nefese genç yaşta olduğunu tahmin ettiğim bir kız ya birinden kaçıyor yada,neyse.O ise yine nefes nefese titreyen sesiyle "Bak lütfen biraz sessiz ol ve önümden çekilirmisin lütfen gitmem gerek"dedi.Farketmeden bağırmıştım yine ama kızın yardıma ihtiyacı vardı."Tamam ama birinden mi kaçıyorsun sen hem küçüksün galiba yardıma ihtiyacın varmı?"dedim kısık bir ses tonuyla. O ise hala sesli nefesler alıyordu ve "Babam yani o pislik beni bulmaya çalışıyor,şuan gitmem lazım ama sana nasıl güveneceğim?" dedi haklı olarak.Bende yüzünü göremediğim birine ne kadar güvenirdim bilemiyorum ama onu burda yalnız bırakmazdım.Baba korkusu nedir iyi bilirim o yüzden yüzünü göremediğim küçük kadına yardım etmem lazımdı." Bak benimde senin gibi bir kardeşim var hatta onunla yaşıyorum istersen benimle ge-" lafımı kesti ve korkuyla "Lütfen şu ağacın arkasına geçebilirmiyiz burası çok ulu orta bir yer görür diye çok korkuyorum" dedi. "Tamam geçelim ama sorun yok ben buradayım bişey yapamaz sana" dedim güven vermek için.O sırada ağacın arkasına geçtik ve birazda olsun yüzünü görebiliyorum ama net değildi.Boyu tahmin ettiğim gibi kısaydı ve gözlüklü bir kadındı."Bak dediğim gibi senin gibi bir kardeşim var onunla yaşıyorum istersen seni götürebilirim güven bana hatta daha rahat olman için tanışalım istersen.Ben Ahmet,sen?"dedim ama adını tahmin edebiliyorum çünkü yürürken bir adam Feride diye bağırıyordu."Ben de Feride tamam gidelim yeter ki ondan kurtulayım"dedi heyecan ve korkuyla."Tamam gel arabam şurada merak etme benden sana zarar gelmez"dedim samimiyetle gülerek.
"Teşekkür ederim.Sen beni yol üstünde bir otogara bırak diyecemde bende parada yokki off " sıkıntıyla nefes verdi.Bense ona bir teklifte bulundum çünkü parasız bir başına sokak ortasında onu bırakmazdım.Ne yapayım bende böyleyim işte kadınlara yardım etmek benim doğamda var. "Tamam sorun yok ben seni bize götüreyim hem kardeşimlede tanışırsın sonrasını düşünürüz"dedim ama o ""Gerek yok sen beni bi-"diyecekken sözünü kestim."Bak biliyorum bana güvenemiyorsun ama gecenin bu saatinde seni herhangi bir yerde bırakamam gel benimle gidelim evde rahat rahat düşünürsün" dedim.O ise kabul etti ve "gel arabam bu tarafta" diyerek arabaya doğru yürüdük. Işık yüzümüze vurunca yüzünü net bir şekilde görebiliyordum.Her yeri yara iziyle doluydu.18-19 yaşlarında kumral siyah saçlı genç bir kadındı ve ne yalan söyleyeyim çok güzeldi.Anlam veremediğim bir şekilde yüzüne daldim.Yeni bir macera beni bekliyordu yine...

Selamm🩷
Bu benim ikinci kurgum ve yine sıra dışı bir şekilde olaya giriş yaptım.😁
Bu sefer ki kurgu biraz daha çabuk ilerleyecek gibime geliyor(ahfer açısından😉)
Yeni bölümü akşam atarım gibi.
Görüşürüzzz💗

Küçük KadınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin