Küçük Kadın

Bir Gönül Davası

Arayan kişi arkadaşım zoruyla sevgili olduğum eski sevgilimdi.Feride telefona bakıp hayal kırıklığıyla bana baktı."Sevgilin mi?!"dedi yüksek sesle.Tam konuşup açıklayacakken birden tokat attı bana."Sen ne kadar adi bir herifsin ya!"dedi ve tam kalkacakken...

Elini tutup gitmesini engelleyecektim ki arkadan bir ses geldi.

"FERİDE! NEREDESİN ULAN!?" Arkamı dönüp baktığımda Feride de aynı yöne bakıyordu. Tam da tahmin ettiğim gibi babası gelmişti.Ferideyi hemen tutup arkama aldım. Tabi hanımefendi kalkıp gideceğini düşündüğü için çoktan serumu çıkarmıştı kolundan. Ferideyi arkama aldığımda o baba olacak haysiyetsiz buraya doğru geliyordu.Beni gördüğü an bağırmaya başladı.

"ULAN SEN KİMSİNDE BENİM KIZIMI KAÇIRIYORSUN İT" alkollüydü ve sendeleyerek daha da yaklaşıyordu.O sırada Feride arkamdan kulağıma fısıldıyordu."A-Ahmet k-korkuyorum bu sefer ikimizi de öldürecek"dedi.Sesi titriyordu.."Merak etme ben burdayken hiç birşey yapamaz."dedim emin bir şekilde. O ise tam önümüzde durdu.Ben ise Feride'yi dahada arkamda tutmaya çalışıyordum.
" SENİN. NE İŞİN. VAR LAN BURDA!?"Alkollü olduğu için duraksayarak konuşuyordu.Ben ise ona yaklaşarak "Bana bak 2 saniye içinde burayı terk etmezsen bu hastane mezarın olur bilmiş ol!"dedim.Sonra tam bana yumruk atacaktı ki elini havada tutup ters çevirdim.O ise acıdan kıvranıp duruyordu."Ahmet tamam bırak gitsin.Sen böyle yaparsan sonra bana bela olur."dedi Feride.Sonra o pislik zarar zor konuştu."Bak kızım nasılda tanımış beni. Bırak yoksa ikinizde kendi ellerimle öldürürüm!"dedi.
"Ulan seni burda öldürmeye ramak kalmış hala konuşuyorsun!"dedim kolunu daha da sıkarak.O sırada güvenlik geldi ve bizi ayırmaya çalışacaktı ki bana yumruk attı. Sonra ben de ona saldırmaya başladım ve bu sayede bir birimize girdik. Arkadan Feride bağırıyordu."Ahmet dur lütfen!"tam ona dönüp bakacakken adam bir anda karnıma tekme attı.

Feride'den...

Ahmet ve babam kavga ediyordu ve ne yazık ki ne ben ne de güvenlik ayırabiliyorduk. Bağırsam da bir etki etmiyordu.Tam Ahmet bana bakacaktı ki birden babam denecek pislik Ahmetin karnına tekme attı.O an ne yapacağımı bilemediğim için ağlamaya başladım. Nefesim gittikçe kesiliyordu.Etrafima bakındım ve çıkış yazısını gördüğüm gibi oraya koşmaya başladım.Nihayet bahçeye çıktığımda derin bir nefes almaya çalışıyordum ama boştu.Yine panik atak geçiriyordum. Sağıma baktığımda bir bank gördüm ve hemen oraya oturdum. Hızlı hızlı nefesler alıp veriyordum. Sonra birden Ahmet çıktı hastaneden. Etrafına bakınırken beni gördü ve hızlıca yanıma koştu. "Feridem iyimisin?Sakin ol derin nefes al ver." Ona hala aşırı kızgındım. "Hadi gel şarkımızı söyleyelim.Ver elini" elimi tuttu ve şarkımızı söylemeye başladı. Eskiden ben ne zaman çıkmaza girsem şarkımızı söyler beni sakinleştirirdi. O söylerken bende eşlik ediyordum.

Belki bir şarkının her sesinde
Belki bir sahil meyhanesinde
Belki de içtiğim sigaranın dumanısın

Bir yıldız gökte kayıp giderken
Islak bir yolda yalnız yürürken
Bambaşka bir şeyi düşünürken aklımdasın

Geçmiş değil bugün gibi
Yaşıyorum hala seni
Sen hep benim yanımdasın

Gündüzümde gecemdesin
Çalınmasın söylenmesin
Sen benim şarkılarımsın..