Küçük Kadın

Vazgeçmeyeceğim..

Günümüz...

"Ölmemişsin lavinia" dedi ellerimi tutarak.Gözlerim dolmuştu o an.Gelmişti, bana gelmişti..
"A-ahmet geldin" dedim ve birden sarıldım ona sıkıca.O an öyle bir huzur buldum ki... Ölene kadar sarılmak istedim ona. Nasıl anlatılır bilmem çünkü hissettiğim duygu anlatılmaz  ancak yaşanırdı.Kokladım onun o tanımlayamadığım kokusunu.Oda bana sıkıca sarılıp kokladı beni..3 yıl önce kaybetmiştim onu..Oda herkes gibi gitti dedim o zaman.Ama kader bizi tekrar kavuşturdu.Sinirliydim aynı zamanda ona. Öylesine kırgınım ki ona, ama Öylesine seviyordum onu." N_neden bıraktın beni?Niye gittin sende herkes gibi?! Annem gitti, ablam gitti.Sen gittin..
Ben tek başıma savaştım o adam bana neler yaptı. Niye hiç gelmedin. Niye bıraktın beni Ahmet niye ya niye!
Ben hep seni bekledim hep beni kurtaracak dedim kendi kendime ama hayır kurtarmadin, gelip almadın beni o cehennemden..Ben kaç kere ölmeyi diledim biliyor musun sen ha?!"

Ağlıyordum

"Şş tamam burdayım.Ben seni çok aradım lavinia.Ama sonra o pislik geldi dedi ki öldu o bekleme onu dedi.Ama inanmadım yine aradım seni ama yoktun hiç bir yerde yoktun.Sonra mezarını gösterdi bana her gün geldim konuştum o mezara.Ama ölmemişsin, kandırdı beni o herif.Merak etme, bu sefer asla vazgeçmeyeceğim senden. Seni hep koruyacağım seni buldum ya başka ne isterim.."dedi.Ben ise hıçkırarak ağlıyordum sadece.Daha da sıkı sarıldı bana emindim zaten geleceğinden pes etmiştim ama geldi.. Ama sırtımdaki kesiklerden dolayı canım yandığı için küçük bir çığlık çıktı ağzımdan.Sonra canımın yandığını farkedip uzaklaştı birden benden."İyimisin?"dedi korkuyla."İyiyim demek isterdim ama nasıl olduğumu çok iyi görüyorsundur bence"dedim sinirle.Sonra doktor konuşmaya başladı."Bak kızım gel pansumanını yapalım sonra röntgen çekmemiz lazım.Bu yara ve morluk vücudunda bilmediğimiz bir hasar oluşturmuş olabilir."dedi.Ben ise "Anlıyorum ama bu gece sadece pansuman yapalım yarına röntgen içi gelsem olurmu çünkü daha fazla ayakta durabilirmiyim bilmiyorum."dedim.Yorgunluktan ve acıdan burada düşüp bayılacaktım.doktor "Peki öyle yapalım ama sana bir sakinleştirici verelim evladım yoksa bu yaralarla rahat uyuyamazsın."dedi.O bilmiyor ki her gece ağlamaktan bayılarak uyuduğumu."Tamam"dedim gözümdeki yaşları silerek.Önce bana pansuman yaptılar ama canım daha çok yanmasın diye Ahmet elimi tutarak bana güven veriyordu.Sonra pansuman bitti ve yaralarım temizlendikten sonra bana sakinleştirici serum verdiler ve hasta odalarından birinde yatırıp serumun bitmesini beklediler.Ben de yatıyordum işte ama Ahmet'le bakışarak tabi.Bana öyle bir bakıyordu ki sanki aşık olduğu kadına bakıyor gibi. Yüzümün her santimini inceliyordu. Sonra gözü vücuduma kaydı.Aslinda yaralarıma bakıyordu ama arada bir kaçamak bakışlarda atıyordu.  Biraz utandım doğrusu ama şuan utanacak enerjim bile yoktu.Sonra yüzüme bakarak konuştu tekrar.Bu sırada ben uzanırken oda karşımda ki koltukta ellerini birbirine bağlamış vaziyetteydi."Çok özlemişim seni, lavinia."dedi hasret dolu gözlerle."Çok mu özledin gerçekten Ahmet?"dedim.Ne kadar özlesem de ona çok kırgındım. Oda anlamaz bakışlar atarak sordu."Feridem ba-"dedi ama sözünü kestim."Feridem derken sevgilin miyim ben senin?"dedim.
Birden güldü.O nasıl gülmektir adam, öldürseydin..Öyle başka gülüyordu ki dünyanın en güzel gülüşünü ona vermişler sanki.Sonra konuştum birden."Saçların değişmiş, gülüşün aynı" yine güldü bu sefer bende onun gülüşüne güldüm.Ölmüş bir kızı güldürmeye çalışıyordu."İstersen eskisi gibi yaparım saçlarımı.Ha bu arada sevgilim değilsin.Sevgili dediğin şey elbet bi gün sona erer.Ama benim sana olan bu duygularım asla bitmeyecek küçük kadın"dedi göz kırparak.Kalbim mi durdu benim bana mı öyle geldi."Küçük kadının kalbini fethettiniz güzel adam." dedim gülerek.Uzun zaman olmuştu bu kadar gülmeyeli."Ben o kalbi çoktan fethedip kendime bağladım güzel kadın.."dedi.Yine güldüm.Ay bi sıcak mı bastı ne.Sonra birden yaklaştı yüzüme doğru. Güldü tekrar.O gülüşünü yerim lan!
"Gülüşün diyorum, izlesem mi öpsem mi bilemiyorum"dedi bir anda.Ne diyor ya bu adam! Tövbe tövbe.
Şaşkınlıkla bakakaldım  o güzel yüzüne.Daha el ele tutuşmadan kalbimi tutuşturuyordu bu adam..Sonra daha da yaklaştı.Nefesini hissettim o an."Ne dersin lavinia?"dedi dudaklarıma bakarak.Sonra bi an göz göze geldik.Saatlerce bakmak istesem de başımı çevirdim."Çekilirmisin lütfen şuan fazla yakınız, doğru değil."dedim çekinerek."Doğru olmayan şuana kadar yapamadıklarım, lavinia."dedi.Neyden bahsediyordu ki.Umarım düşündüğüm şey değildir..

"Ne yapamamışsın, pardon?"dedim. Galiba yanlış birşey söylemiş olacaktım ki yaklaştı yine.Ve beklemediğim bir şey yaparak dudaklarıma yapıştı birden..

Ahmet'ten..
..
"Çekilirmisin lütfen şuan fazla yakınız, doğru değil"dedi kafasını yana çevirerek.Bu yakınlık daha ne ki küçük kadın..
"Doğru olmayan şuana kadar yapamadıklarım, lavinia"dedim.
Anlamış olacak ki kafasını bana çevirdi birden.Sonra konuştu o güzel sesiyle."Ne yapmamışsın, pardon?"dedi. İşte şimdi kendimi durduramadan daha da yaklaştım ve öptüm onu birden. Hiç bilmediği bir hissi nasıl özlerdi ki insan? Onu ilk defa öpüyordum ama sanki zaman geçmişte onu uzun zamandır öpmemişim gibi özlemiştim..
Şuan aşık olduğum kadını öpuyordum ve oda karşılık veriyordu.Dahada cesaretlendim ve belini kavrayıp diğer elimle yanağını okşuyordum.Yaralarından dolayı canı yanmıştı ama geri çekilmemişti.Birden telefonum çaldı.Telefonu umursamadan devam ettim ama ısrarla arıyordu. Feride benden ayrıldı ve "Israrla arıyor aç istersen "dedi.Ben ise "Sonra ararım" diyip tekrar öpecekken tekrar aradı.Arayan kişi arkadaşım zoruyla sevgili olduğum eski sevgilimdi.Feride telefona bakıp hayal kırıklığıyla bana baktı."Sevgilin mi?!"dedi yüksek sesle.Tam konuşup açıklayacakken birden tokat attı bana."Sen ne kadar adi bir herifsin ya!"dedi ve tam kalkacakken

....

Hellüüü bebiklerr🥰🥰

Bölüm geç geldi biliyorum ama hiç boş vaktim olmadı lütfen affedin🥺

Bölüm nasıldı amaaa❤️‍🔥❤️‍🔥

Neysee bi sonraki bölüm daha kaos içerecek haberiniz ola😁

Bayy🖐