Kurdun Gölgesi

8. Bölüm - Cevapsız Sorular

Tomris ve Yusuf arasında gerilim dolu bir bakışla vardır. Tomris hafiften kızmıştır.

"Evimde ne arıyorsun?"

"Söyledim ya, cevaplar..." (Sigarasından bir fırt daha alır)

"Soruyu alayım, cevabına bakarız"

"Kimsiniz siz?"

"Bizden kastın kim veya kimler?"

"Hadi ama Tomriis, oradan bakınca aptal gibi mi görünüyorum?"

"Neyi kast ettiğini hâlâ anlamış değilim"

"O zaman ben seni aydınlatayım. Babamın ve sizin bildiğiniz bir şey var. Ben bunu öğrenmeye geldim. Kim olduğunuzu. Diğer insanlardan gizlediğiniz kimliklerinizi..."(Alaycı bir tavırla sigarasını tomrise doğrultur)

"Bilmesen daha iyi olur"

"Peki, aynı şeyi bülbül gibi şakımanızdan bıktım. Ya bana cevap ver ya da Erman'ın peşine tek başıma düşeyim"

"Bunu nasıl yapmayı planlıyorsun?"

"İstersen Akif amcaya sor"

"Bu şekilde hiçbir yere varamazsın"

"Bu ziyaretin tadı kaçmaya başladı. Yardım edecek misin etmeyecek misin?"

"Nasıl bir yardım istiyorsun?"

"Kim olduğunuzu anlatmaya başlayabilirsin mesela"

"Peki öyleyse, duyacaklarından sonra inanıp inanmamak sana kalmış."

Yusuf ve Tomris arasındaki gerilim dolu bakışma tekrar başlar ve gerilim müziği girer...

"Biz..."

"Evet..."

Bir anda kapı açılır. İçeri giren Zafer'dir. Nefes nefesedir. Yusuf'u görür.

"Uuww yanlış zamanda geldim galiba"

"Hayır tam zamanında geldin. Hadi arkadaşını da al, gidin buradan hadi. Şu an size ayıracak vaktim yok"

"Peki, biz kaçalım o zaman. Hadi gidelim kanka"

Yusuf, buraya Zafer'den habersiz geldiği için fazla üstelemez.

"İyi bari, gidelim artık" (kapıya yönelir)

Tomris ve Zafer göz kırparak selamlaşır.

(SAHNE DEĞİŞİR)

Beyazıt yatakta yatmaktadır. Yılmaz odaya girer.

"Her zamanki gibi dakiksin kardeşim"

"Daha görecek günlerin varmış. Allah'tan yara almamışsın. Bir kırık ve yüzünde biraz ezilme var o kadar"

"Sonunda içimizdeki hain kendini belli etti"

"Bunu yine biz başardık kardeşim"

"Aynen öyle kardeşim"

"Sen biraz dinlen. Ben yakınlarda olacağım. Bir şey olursa seslenirsin" (Yılmaz kapıya yönelir)