Close Friends - Kenan Yıldız

I

Sabah uyandığım gibi abimi aradım. Biraz yalakalık yapıp milli maça gitmeyi planlıyorduk. Talya artık aramam gerektiğini söylediğimde FaceTime tuşuna bastım ve sadece benim görüneceğim şekilde kameramı ayarladım.
"Günaydın abilerin bir tanesi." diyerek konuştum enerjikliğimle.
Onlar Gürcistan maçı hazırlıkları için Almanyadaydılar. Bu nedenle üzerinde antrenman tişörtü vardı.
"Günaydın Balım. Ne yapıyorsun bakalım?" diye yanıtladığında balım demesiyle yanındaki arkadaşlarının kahkaha attması ve Barış'ın onları susturması bir oldu.

"İyiyim abi öyle Talyayla oturuyoruz. Sen ne yaptın nasıl geçiyor antrenmanlar?"

"Ne yalan söyleyeyim yorucu yavrum ya. Öyle maça hazırlanıyoruz işte. Sende bana abi deme artık otuza yaklaşıyorum gittikçe."
dedi sahte üzüntülü sesiyle.
Güldüm ve yanıtladım.
"Tamamdır Barışinho. Üzülme. Ben sana bi şey soracağım şimdi."

"Yine ne istiyorsun be ömrümü yedin." dedi komik bir şekilde.
"Gürcistan maçına gelmek istiyoruz. Nolur valla izleyip destek olup gidicez. Şımarmayız söz."
diyip en acınası bakışlarımı attım.
"Tamam yavrum hallederiz. Sen ve Talya geleceksiniz değil mi?" diye yanıtladı.
"Evet Barışinho. Süpersin gelince yanağını kocaman öpücem unutturma."
diyip kameraya öpücük attım.

"Uzatma canım hadi işim var. Biletleriniz iki saate gelir size atmalarını söyleyeceğim. Öpüyorum."

"Bende abicim seni seviyorum. Görüşürüz kolay gelsin."

"Sağ ol canım." diyip kapattı.

Talya hemen sarıldı.
"Süper olacak yalnız." diye devam etti.
"Tahmin edebiliyorum." diyip biraz daha sohbet ettikten sonra valizlerimizi toplamaya başladık.

Maçta giymek için formalarımızı ve diğer tüm ihtiyaçlarımızı koyduktan sonra abimden mesaj gelmişti.

Barışinho: 4 pdf
Uçak ve maç biletleriniz burada. Resepsiyona da isminizi söyleyin yardımcı olurlar. Bizim otele yaptırdım rezervasyonu.
Lina: Seni harbiden yicem 🙃
Mesajıma kalp atıp çıkmıştı.
Yüksek ihtimalle hala daha çalışıyorlardı. Yarınki maç grup maçı olduğundan önemliydi. Takımın gruptan çıkmasını çok istiyorduk ve bu da en önemli adımlardan biriydi.

Uçağımızın saatine baktık. Fazla zamanımız olmadığından hazırlanıp çıkacaktık. Check-in ve diğer işlerle anca yetişirdik.
Uçuş yaklaşık üç buçuk saat olduğundan uçakta uyumayı aklımıza kazıdık.
Tamamen hazır olduğumuzda pasaportlarımızı ve diğer gerekli eşyalarımızı el çantamıza attık. Sonunda çıkmaya hazırdık.

Evden çıktığımızda kullandığım taksi uygulamasını açtım ve bir taksi çağırdım.
Taksi bizi fazla bekletmeden geldiğinde valizlerimizi koyup koltuğumuza oturduk.
"İstanbul Havalimanına abi." dedim.
"Tamamdır." diye yanıtladı.

Giden yolcu kapısından giriş yapıp check-inimizi yaptırdıktan sonra biraz mağaza gezdik.
Uçağın kapısının açıklandığını gördükten sonra dolaşa dolaşa kapıya doğru ilerledik.
Görevliye biletlerimizi gösterip uçağa bindik.

Cam kenarını kapıp Talyaya kapak çektikten sonra kulaklığımı taktım ve uçuş sonuna kadar süren uykuma daldım.

Talyanın beni dürtmesiyle uyandıktan sonra herkes inene kadar bekleyip indik.
Valizlerimizi aldıktan sonra araba kiraladık ve otele doğru yola çıktık.

Hemen bluetoothu bağlayıp en sevdiğimiz şarkıyı açtım.

Bağıra bağıra söylerken Talya da hemen eşlik etti.

"Unutulur gidersin
Kaldırırlar rafa..."

diye mükemmel sesimizle bağırdıktan sonra birkaç şarkı daha dinleyip otelin kapısından giriş yaptık.
Talya gelen valeye anahtarı verdikten sonra görevliye valizlerimizi teslim edip bir şeyler yemek için otelin restoranına geldik.

Saatin akşama doğru geldiğini fark ettiğimizde yarının yorucu olacağını bildiğimizden odamıza geçtik.
Rahat kıyafetlerimizi giyip bir iki film izledikten sonra uyumuştuk.

İlk bölümümüz hayırlı uğurlu olsun gençler.
Damla bebeğime ithaf ettiğim bir hikaye daha ❤️